Η 2α Δεκεμβρίου είναι σημαδιακή ημέρα για την Κούβα, από την άποψη ότι σαν σήμερα, κάποτε, το μακρινό 1961, ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης (1959), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακοίνωσε στον λαό ότι ο ίδιος είναι επαναστάτης του είδους «μαρξιστής-λενινιστής» και, συνεπώς, έλαβε την απόφαση το νησί να υιοθετήσει τον σοσιαλισμό εκείνο που οδηγεί στην κομμουνιστική κοινωνία. Με αυτόν τον κρυστάλλινο τρόπο ο ήλιος της κόκκινης χίμαιρας ανέτειλε θολός στα ανοιχτά του Μαϊάμι.

Βέβαια, είχε προηγηθεί η θριαμβευτική νίκη των νεαρών σοσιαλιστών επαναστατών επί των μαφιόζων Κουβανών, παλαιών συνεργατών του δικτάτορα Μπατίστα, τους οποίους είχε αμολύσει εξοπλισμένους στο νησί η CIA, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς. Οι «ιμπεριαλιστές γκρίνγκος» είχαν αποπειραθεί απόβαση και έφαγαν τα μούτρα τους, οπότε η Αβάνα είχε μεθύσει από επαναστατική και πατριωτική ευτυχία. Πάνω στο μεθύσι του ο Φιντέλ διάλεξε τον κομμουνισμό.

Το ερώτημα ποίου εκ των δύο πλανητών του κομμουνισμού θα γινόταν δορυφόρος η Κούβα, της Σοβιετικής Ενωσης ή της Κίνας, ήταν, φυσικά, θεωρητικό: κείμενο απέναντι από τις ακτές των ΗΠΑ, το νησί της Καραϊβικής ήταν ό,τι έπρεπε για να χρησιμοποιηθεί από τη Μόσχα σαν μπαμπούλας και σκιάχτρο μέσα στον Ψυχρό Πόλεμο, κάτι που απεδείχθη περίτρανα στην Κρίση των Πυραύλων του 1962 (η Κίνα, τότε, γεωπολιτικά ανύπαρκτη, έπαιζε ακόμη ανέμελα στην παιδική χαρά της επανάστασης).

Τελικά δεν έγινε πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των δύο μπλοκ, αφού οι δύο υπερδυνάμεις, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί, τα βρήκαν μεταξύ τους χωρίς να ρωτήσουν κανέναν τρίτο και «μικρό», εχθρό ή φίλο. Τι σημασία είχε που τα σοβιετικά όπλα είχαν μεταφερθεί σε κουβανικό έδαφος και μάλιστα με συμφωνία που είχε υπογράψει ο ίδιος ο Τσε Γκεβάρα; Τι λόγος να έπεφτε στους Κουβανούς;

Οι Ρώσοι άδειασαν τους υποτιθέμενους συντρόφους και ο Φιντέλ είχε γίνει έξαλλος από τον θυμό του. Μπορεί και να κατάλαβε τότε πού είχε μπλέξει, ότι ήταν πανεύκολο να συνθλιβούν και το καθεστώς του και η πατρίδα του είτε από το ασφυκτικό αμερικανικό εμπάργκο (1960) είτε από τη δηλητηριώδη σοβιετική εξάρτηση. Το γεγονός ότι ο Τσε εγκατέλειψε την Κούβα το 1964 για να ακολουθήσει την αφελή φαντασίωσή του στις Ανδεις σχετίζεται οπωσδήποτε με την απογοήτευσή του από το σοβιετικό μοντέλο και με τα συμβάντα του 1962.

Ο Φιντέλ και μέχρι τον θάνατό του (2016) έμεινε πιστός, όπως δηλώνει και το όνομά του, στις διακηρύξεις του της 2ας Δεκεμβρίου 1961. Η Κούβα ουδέποτε κατάφερε να απεμπλακεί από τη σοβιετική επικυριαρχία, ωστόσο έχει το σθένος να υπάρχει σαν κομμουνιστική «ανωμαλία» στον χάρτη της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που κατανίκησε τον μαρξιστικό διεθνισμό, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης – έχοντας χιλιάδες προβλήματα, εξυπακούεται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News