Πριν από έναν χρόνο, ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Βερμόντ δημιούργησε συνθετικούς οργανισμούς από διαφορετικούς ιστούς. Οι οργανισμοί αυτοί είχαν σχηματιστεί από ιστούς του βατράχου Χenopus laevis, και έτσι οι ερευνητές τους ονόμασαν «xenobots» για να συνδυάσουν τη πραγματική αλλά και ρομποτική τους φύση. Τα Χenobots έχουν πλάτος μικρότερο από ένα χιλιοστό και σχεδιάζονται αυτόματα από υπολογιστές για να εκτελούν κάποια επιθυμητή λειτουργία. Μέχρι στιγμής, τα Χenobots χρησιμοποιούνται κυρίως ως επιστημονικό εργαλείο για την κατανόηση του τρόπου συνεργασίας των κυττάρων, αλλά πιστεύεται ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολλούς τρόπους και σε πολλών ειδών εφαρμογές, αφού μπορούν να τοποθετηθούν σε αυτά συστήματα που θα ελέγχουν την κίνηση τους, αισθητήρες κ.ά.

Τα Χenobots, όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν και το μεγάλο πρόβλημα στην περίπτωσή τους είναι ότι έχουν διάρκεια ζωής μόλις επτά ημερών, γεγονός που δυσκολεύει πολύ την αξιοποίησή τους. Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ιστοσελίδα Interesting Engineering, η ίδια ερευνητική ομάδα, συνεχίζοντας τη μελέτη πάνω στα Χenobots, ανέπτυξε μια μέθοδο αυτοαναπαραγωγής τους, επίτευγμα που ανοίγει νέους επιστημονικούς δρόμους, τόσο για τη χρήση αυτών των οργανισμών, όσο και γενικότερα. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια μέθοδο με την οποία τα Χenobots απορροφούν μονοκύτταρους οργανισμούς και στη συνέχεια δημιουργούν «μωρά», τα οποία μοιάζουν οπτικά στους δημιουργούς τους και κινούνται όπως αυτοί.

Η απρόβλεπτη μορφή

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον υπερυπολογιστή Deep Green Supercomputer, που ανήκει στο Πανεπιστήμιο του Βερμόντ, για να βρουν τη μορφή που πρέπει να έχει ένα Χenobot ώστε να μπορεί να αναπαραχθεί. Ο υπερυπολογιστής υπέδειξε ένα πολύ δημοφιλές σχήμα, που δεν ήταν άλλο από αυτό του… Pac-Man.

Ετσι οι ερευνητές άρχισαν να σχεδιάζουν Χenobots με τη μορφή του διάσημου ήρωα των videogames. Στη συνέχεια τοποθέτησαν τα Χenobots που δημιουργήσαν σε ένα τρυβλίο Πέτρι, το ρηχό κυλινδρικό πιατάκι που χρησιμοποιείται στα εργαστήρια για την καλλιέργεια οργανισμών. Στο τρυβλίο είχαν επίσης τοποθετηθεί μεμονωμένα κύτταρα, τα οποία τα Χenobots έβρισκαν καθώς κινούνταν μέσα στο τρυβλίο. Τα Χenobots «έτρωγαν» όπως ο Pac-Man τα κύτταρα τα οποία σε διάστημα λίγων ημερών μετασχηματίζονταν σε «μωρά Χenobots» όπως τα αναφέρουν οι ερευνητές. Οταν τα μωρά έφευγαν από το στόμα των δημιουργών τους, κινούνταν και γενικότερα λειτουργούσαν όπως εκείνοι. «Τα μωρά Χenobots γίνονταν στη συνέχεια εκείνα γονείς, δημιουργώντας τα εγγόνια των δημιουργών τους και εκείνα με τη σειρά τους δισέγγονα κ.ο.κ.» αναφέρει ο Σαμ Κρίγκμαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

«Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι η επιστήμη βρήκε όλους τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους η ζωή αναπαράγεται ή αναδημιουργεί τον εαυτό της. Αλλά αυτή η διαδικασία είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι σήμερα» δηλώνει ο Ντάγκλας Μπλάκιστον, επιστήμονας του Πανεπιστημίου Tufts που σχεδίασε τα αρχικά Χenobots, τα οποία έπαιξαν τον ρόλο των πρώτων γονιών.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η εργασία τους θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για την κατασκευή μέσω της τεχνητής νοημοσύνης βιολογικών εργαλείων που θα δίνουν λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, αναφέροντας ως (επίκαιρο) παράδειγμα την πολύ γρήγορη δημιουργία εμβολίων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News