Αν υποθέσουμε ότι η δουλειά κάποιου τον υποχρεώνει να εμβολιαστεί (ανεξαρτήτως αν θέλει ή δεν θέλει), αλλά έχει κάποιο απ’ αυτά τα σπάνια νοσήματα που καθιστούν τον εμβολιασμό του επικίνδυνο. Ποιος του το πιστοποιεί; Ο γιατρός. Ποιος γιατρός; Υποθέτω αυτός που έχει την ειδικότητα της πάθησης του. Ή μήπως οποιοσδήποτε θεράπων γιατρός, ένας παθολόγος ας πούμε; Μήπως κι ένας ΩΡΛ ή ένας ορθοπεδικός; Δεν το γνωρίζω.

Πάντως το «θέλω να μείνω ανεμβολίαστος για λόγους υγείας», δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό από τις υπηρεσίες, απλώς κατά δήλωση του υπόχρεου. Κάποιος πρέπει να το βεβαιώνει με γνωμάτευση, υπογραφή και ιατρική σφραγίδα. Υποθέτω επίσης ότι κάποια αρμόδια κρατική επιτροπή θα έχει επεξεργαστεί ένα ιατρικό πρωτόκολλο στο οποίο περιλαμβάνονται οι ασθένειες που είναι ασύμβατες με το εμβόλιο. Ή μήπως όχι, οπότε ο κάθε γιατρός κρίνει κατά βούληση για τον ασθενή του; Κι αυτό δεν το γνωρίζω.

Κι αν αυτός που ζητά «εξαίρεση για λόγους υγείας» είναι ο ίδιος γιατρός; Ιδιώτης ή του ΕΣΥ; Εκεί το πράγμα μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Μπορεί ο ίδιος (ως γιατρός που υπογράφει για άλλους) να πιστοποιήσει για τον εαυτό του ή πρέπει να παρουσιάσει χαρτί από συνάδελφο του; Ούτε αυτό το γνωρίζω, αλλά λογικά ισχύει το δεύτερο. Κι αυτό όμως μπάζει. Ποιος γιατρός δεν έχει έναν συνάδελφο-φιλαράκι που θα βάλει μια τζίφρα για χάρη του, η οποία μάλιστα δεν θα του κοστίσει τίποτα; Από την άλλη, φίλος-ξεφίλος, μόνο γιατρός μπορεί να γνωματεύσει για κάτι τέτοιο, ποιος άλλος;

Θα μου πείτε, «τι σκατά δημοσιογράφος είσαι, αφού δεν ξέρεις τίποτα;» Μα δεν ξέρω, διότι παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες μου στάθηκε αδύνατο να εισχωρήσω στα ενδότερα όλου αυτού του κυκεώνα και να μάθω τι γίνεται. Οι απλοί γιατροί ξέρουν ότι οι αιτήσεις απαλλαγής που κάνουν (όσοι κάνουν), με τις ιατρικές γνωματεύσεις για την «αρρώστια τους» καρφιτσωμένες πίσω τους, κρίνονται τελεσίδικα από μια αόρατη επιτροπή που έχει συσταθεί από το υπουργείο Υγείας, η σύνθεση της οποίας είναι επτασφράγιστο μυστικό. Υπάλληλοι του υπουργείου την αποτελούν, καθηγητές, διευθυντές του ΕΣΥ, τυχαίοι γιατροί; Αγνωστο.

Πάντως, συνδικαλιστές των γιατρών και των υγειονομικών, μεγαλογιατροί και μεγαλοπαράγοντες του χώρου, έχουν φάει τα λυσσακά τους να μάθουν την σύνθεση της επιτροπής και πού συνεδριάζει. Μεγάλη η πελατεία γαρ. Στους ιατρικούς συλλόγους ψηφίζουν και οι αρνητές γιατροί, ενώ οι ιατρικές αυλές των μεγαλογιατρών έχουν κι αυτές μπόλικους γιατρουδάκους και νοσοκόμες που προτιμούν να εξαιρεθούν παρά να τρυπηθούν. Εξ ου και η μυστικοπάθεια. Κυκλοφορούν διάφορες φήμες για τα ονόματα των μελών της επιτροπής. Μου τα είπαν. Τηλεφώνησα σε μερικούς. «Εγώ να μπω σε τέτοια επιτροπή, για να με ξεσκίσουν από όλες τις μεριές; Να χάσω τον ύπνο μου απ’ τα τηλέφωνα και τα παρακάλια, να κακιώσω με όλους τους συναδέλφους; Καλύτερα να καταθέσω το πτυχίο μου».  Ετσι κατηγορηματικά μου απάντησαν άπαντες. Τοίχος.

Το μόνο που κατάφερα να μάθω από πηγή του υπουργείου Υγείας είναι ότι έπαθαν την πλάκα τους με τον αριθμό των αιτήσεων εξαίρεσης. Αν κατάλαβα καλά, πρέπει να είναι πολλές χιλιάδες. Ολες για λόγους υγείας. Πολλή αρρώστια έχει πέσει τώρα τελευταία στον ιατρικό και νοσηλευτικό κόσμο της χώρας. Πότε θα προλάβουν να τις κρίνουν όλες αυτές, πόσες θα εγκρίνουν και πόσες θα απορρίψουν είναι απορίας άξιον. Πάντως έχουν πια μια καλή βάση δεδομένων του ιατρικο-νοσηλευτικού μας κόσμου. Με αυτό τον σωρό των αιτήσεων, όσο κι αν αποτελούν προσωπικά δεδομένα που απαγορεύεται να εμφανιστούν, ξέρουν πλέον ποιοι από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μας εμπιστεύονται την ιατρική που ασκούν και ποιοι όχι. Αστείο και τραγικό δεν είναι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News