Τα λόγια και η χαρακτηριστική φωνή του διανοούμενου των αθλητικών μεταδόσεων του κρατικού ραδιοφώνου, ζούσαν και ζουν στις παρέες των μεγαλύτερων σε ηλικία Θεσσαλονικιών φιλάθλων, τρεις και πάνω δεκαετίες από τότε που ο Γιάννης Λογοθέτης   έπαψε να είναι ο «σπίκερ» και η φωνή του ματς της Κυριακής.

Ζουν στις συζητήσεις και τις αφηγήσεις για αξέχαστα παιχνίδια και μπαλαδόρους, σαν ανεκτίμητα κομμάτια ενός χαμένου μύθου.

Δεν γινόταν αλλιώς. Ηταν η φωνή του γηπέδου που έφτανε στο δρόμο, σε κάθε γειτονιά,  μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα με κλειστά παντζούρια :

«Θυμηθείτε τους σκιέρ και τα σλάλομ που κάνουν. Έτσι ακριβώς πέρασε ο Χατζηπαναγής τους παίκτες του Ολυμπιακού στη μεσαία γραμμή».

«Φίλες και φίλοι του ποδοσφαίρου καλησπέρα σας από το γήπεδο της Τούμπας. Κάτω από ένα πανέμορφο φεγγάρι του Σεπτέμβρη 45 χιλιάδες ζευγάρια μάτια μαζί με τα δικά μας, είναι έτοιμα να απολαύσουν μια ποδοσφαιρική πανδαισία»…

«Καταφέρνει με ένα άψογο κοντρόλ της μπάλας και ένα ευθύβολο σουτ να ανοίξει το σκορ στο εικοστό λεπτό της επαναλήψεως»…

Τα λόγια και τα χρόνια της εποχής του Κούδα, του Χρηστίδη, του Χατζηπαναγή, του Δομάζου, του Σιδέρη, του Παπαϊωάννου.

Για τους παλιούς φιλάθλους, συχνά, πιο πολύ συναρπαστικό είναι το γήπεδο όταν είναι άδειο, σκοτεινό και βουβό. Όταν δηλαδή δεν έχει αγώνα, δεν υπάρχει ψυχή μέσα κι έξω από αυτό και οι προβολείς είναι σβηστοί. Τότε είναι που, περνώντας απέξω, «ακούν» την αφιονισμένη κερκίδα, τον ξερό ήχο του βολέ, τη μπάλα να σκάει στο δοκάρι, τα «αχ», τα συνθήματα και τις κόρνες. Ταιριάζει όλο αυτό με τις αναμνήσεις και την αίσθηση της χαμένης Ατλαντίδας τώρα που τα πράγματα στροβιλίζονται μεταξύ πακτωλών χρημάτων, απληστίας,  έλλειψης ρομαντισμού  και κυνισμού.

Πολλές φορές τεντώνουμε τα αυτιά μας για να νοιώσουμε εκείνο  το ηχόχρωμα της αθώας εποχής του ποδοσφαίρου το οποίο ερχόταν από το παλιό τρανζιστοράκι του παππού. Και ένας από τους πιο αυθεντικούς εκπροσώπους του, ήταν ο Γιάννης Λογοθέτης, που έφυγε σε ηλικία 89 ετών. Πρόλαβε όμως να κάνει περίπου 450 μεταδόσεις αγώνων στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, αφήνοντας τη σφραγίδα του για το λεπτό χιούμορ, για την έξοχη χρήση της ελληνικής γλώσσας και την γλαφυρή εκφορά του λόγου του.

Αξέχαστες θα μείνουν εκφράσεις κατά την περιγραφή, όπως λ.χ. «ο μικρός το δέμας, αεικίνητος εξτρέμ», «ο χαλκέντερος κεντρικός αμυντικός» κ.λπ.

Όλο και κάποιοι φιλόλογοι θα τον έκαναν καλό στα Αρχαία, αλλά πιο πολύ ρόλο στη γέννηση  του «φαινομένου Λογοθέτη» είχε η ίδια του η φιλομάθεια και η αγάπη για τη γλώσσα. Αυτή που τον έστελνε, παρότι φοιτητής της Θεολογικής, στα αμφιθέατρα της παλιάς Φιλοσοφικής του Αριστοτελείου για να ακούσει τον Ιωάννη Κακριδή.

Είχε πει σε συνέντευξή του: «Φοβάμαι ότι δεν φταίει η τηλεόραση, αλλά η εποχή μας η ίδια, που μας έχει στεγνώσει από κάθε τέτοια ευαισθησία. Αναρωτιέμαι πράγματι καμιά φορά πώς θα αντιδρούσε σήμερα η νεολαία ακούγοντας μια παλιά μου περιγραφή, με όλα αυτά τα εκφραστικά στοιχεία που θυμηθήκατε. Πιθανότατα θα ξεσπούσαν σε γέλια και θα έλεγαν: “Ακούσατε αυτόν τον γραφικό που βγήκε στο ραδιόφωνο;”».

Το άρθρο της Ελένης Βλάχου

Στον Γιάννη Λογοθέτη είχε αφιερώσει το άρθρο της στην πρώτη σελίδα της «Καθημερινής» η ιστορική εκδότρια της εφημερίδας, η Ελένη Βλάχου

Υπογράφοντας με το γνωστό «Ε»,  η Βλάχου έγραφε για το πόσο άσχετη ήταν με τα ποδοσφαιρικά και για το πόσο ενοχλήθηκε που, ενώ ήταν προσκεκλημένη σε σπίτι φίλων στην Κηφισιά, τα παιδιά του οικοδεσπότη άκουγαν τις μεταδόσεις των ματς στο ραδιόφωνο. «Πάλι αυτό το κλοτσοσκούφι που το ονομάζουν άθλημα».

Και ξαφνικά, προσθέτει η Βλάχου, «το κέντρο των μεταδόσεων στην Αθήνα δίνει το μικρόφωνο στη Θεσσαλονίκη, από όπου κάποιος Λογοθέτης, τον οποίο δεν γνωρίζω, θα μας περιγράψει φάσεις του αγώνα Ηρακλέους-Παναθηναϊκού».

«Τον άκουσα. Με υποχρέωσε να τον ακούσω. Όταν τελείωσε η μετάδοση θέλησα να σας γράψω, κύριε Λογοθέτη. Δεν ξέρω αν θα γνωριστούμε από κοντά, αλλά σήμερα σας σφίγγω το χέρι για την ελληνομάθειά σας».

Η Ελένη Βλάχου τελείωνε το άρθρο της ως εξής:

«Ο κ. Λογοθέτης χρησιμοποιούσε άριστα τη μεγάλη άγνωστη του λαού μας, που είναι η ελληνική γλώσσα και μάλιστα με χιούμορ που απέπνεε πολιτισμό».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News