Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Βλαντίμιρ Πούτιν, έχουν συνάψει μία ιδιότυπη συμμαχία τα τελευταία χρόνια. Η αγορά των ρωσικών S-400 από την Τουρκία, η μη εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, το μοίρασμα της Λιβύης σε δύο ζώνες επιρροής, η σιωπή του ρώσου προέδρου στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος, είναι όλα ενδεικτικά της άτυπης συμφωνίας μεταξύ τους.

Τώρα, όμως στο θέμα της Ουκρανίας, τα πράγματα άλλαξαν: Ο Ερντογάν πήρε το μέρος της Δύσης εγκαταλείποντας τον Πούτιν.

Γιατί άραγε ο τούρκος πρόεδρος να ρισκάρει τη συμμαχία του με τη Μόσχα; Ο αρθρογράφος της Figaro Ρενό Ζιράρ επιχειρεί να δώσει κάποιες  απαντήσεις:

Η Ουκρανία, την οποία απειλούν τα στρατεύματα του Πούτιν, είναι η «αγαπημένη» της Δύσης, σημειώνει. Ο Ερντογάν, παίρνοντας θέση στο πλευρό της Ουκρανίας, εμφανίζεται ως ο «καλός» στα μάτια της Δύσης και ειδικά στον Τζο Μπάιντεν, που δεν του έχει φερθεί όσο φιλικά θα ήλπιζε ο τούρκος πρόεδρος.

Για αυτό και ο Ερντογάν υποδέχθηκε θερμά στην Κωνσταντινούπολη τον χειρότερο σήμερα εχθρό του Πούτιν, τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρι Ζελένσκι, συμφώνησε να του πουλήσει νέα drones Bayraktar TB2 και ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσουν μαζί drones.

Η Κριμαία και «ο νεο-οθωμανός σουλτάνος»

Στην ανάλυσή της, η Figaro υπενθυμίζει ότι ο «νέο-οθωμανός σουλτάνος» είχε καταγγείλει την «κατοχή της Κριμαίας από την Ρωσία». Και αναφέρει πως ο Ερντογάν εξακολουθεί να θυμάται ότι, πριν από την κατάκτησή της από τη Μεγάλη Αικατερίνη, η χερσόνησος ήταν για πάνω από δύο αιώνες επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. (ΣΣ: Εξ ου και ο εξισλαμισμός των ντόπιων Τατάρων)

Ο Ερντογάν θα προτιμούσε μια Κριμαία, που να κυβερνάται από την αδύναμη Ουκρανία, παρά από την ισχυρή Ρωσία, γράφει.

Εκτιμά επίσης ο γάλλος αναλυτής ότι ο Ερντογάν παίζει καλά το παιχνίδι του, δείχνοντας στον κόσμο την ανεξαρτησία του και την δύναμη της βιομηχανίας του όπλων, ενώ ταυτόχρονα συμφιλιώνεται με το ΝΑΤΟ και προσεγγίζει τις ΗΠΑ.

Κι όλα αυτά καθώς γνωρίζει, ότι η οικονομία του, ήδη πολύ αποδυναμωμένη, δεν θα μπορούσε να αντέξει κυρώσεις  από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, τις οποίες «προτιμά να μεταθέσει στον πρώην φίλο του, τον Πούτιν».

Τι θα κάνει ο Πούτιν;

Το ερώτημα είναi, «πώς θα εκδικηθεί η Ρωσία για την προδοσία του Ερντογάν; Το να μην του στείλει τουρίστες δεν θα είναι αρκετό για να ξεπλύνει την προσβολή. Θα επαναλάβει την υποστήριξή της προς τους νέο-κομμουνιστές Κούρδους του PKK; Θα ενταχθεί στον άξονα Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου, που καταπολεμά τον τουρκικό θαλάσσιο επεκτατισμό στην Ανατολική Μεσόγειο;», διερωτάται ο Ζιράρ.

Τέλος, ο ίδιος τονίζει την 20ετή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας που υπέγραψαν Ελλάδα και Ισραήλ –«δύο χώρες αντικείμενα του μίσους του Σουλτάνου», όπως λέει χαρακτηριστικά. «Η παλιά στρατηγική διαμάχη Ρωσίας-Τουρκίας ξανάρχισε και δεν πρόκειται να τελειώσει», προβλέπει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News