Τις τελευταίες ώρες η διεθνής κινητικότητα περί το Λιβυκό έχει πάρει τη μορφή επισκέψεων ευρωπαίων πολιτικών παραγόντων στην Τρίπολη, κάτι που αναδεικνύει και τη μεγάλη σημασία του ταξιδιού του έλληνα Πρωθυπουργού: πρώτα απ’ όλα φανερώνει ότι τώρα είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή ώστε να δηλωθεί και το ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον στη «μεταβατική» κυβέρνηση, παράλληλα με το καθαυτό ευρωπαϊκό.

Την Τρίτη 6 Απριλίου λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης θα έχει την ευκαιρία να μιλήσει με το ντόπιο πολιτικό προσωπικό που ανέλαβε την ευθύνη να οδηγήσει τη Λιβύη αναίμακτα σε δημοκρατικές εκλογές. Και ασφαλώς θα θίξει το θέμα του προκλητικού για τη διεθνή νομιμότητα και καταστροφικού για τα ελληνικά συμφέροντα «τουρκολιβυκού μνημονίου» των Ερντογάν και Σαράζ, η κατάργηση του οποίου είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων Ελλάδος – Λιβύης.

Η επίσκεψη Μητσοτάκη θα γίνει μία ημέρα ύστερα από την επίσκεψη του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ο οποίος μετέβη στην Τρίπολη τη Δευτέρα 5 Απριλίου και είχε επαφές με τα πρόσωπα-κλειδιά της παρούσης φάσης: τον πρωθυπουργό Αμπντουλχαμίντ Ντμπεϊμπά, τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου Μοχάμεντ Γιούνις αλ-Μένφι και την υπουργό Εξωτερικών Νάιλα Μοχάμεντ ελ-Μανγκούς.

Τους ίδιους παράγοντες θα δει και ο κ. Μητσοτάκης, συνοδευόμενος από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το ιταλικό πρακτορείο ANSA αναφέρθηκε και σε ταυτόχρονη σχεδόν επίσκεψη του ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι.

Ο Μισέλ είπε στους Λίβυους ότι πήγε εκεί κομίζοντας τις ελπίδες των Βρυξελλών για σταθερότητα, ασφάλεια και ευημερία στη χώρα υπό τη «μεταβατική» κυβέρνησή της, ενώ τους ανακοίνωσε και ότι το διπλωματικό γραφείο της Ενωσης θα επαναλειτουργήσει στην Τρίπολη κατά το τέλος του μήνα. Ο Μισέλ υποσχέθηκε ευρωπαϊκή χείρα βοηθείας και όσον αφορά την οικονομική ανασυγκρότηση.

I came to Tripoli in a moment of hope and challenges.

The EU stands by the Libyan people and its new leadership.

We are ready to increase our support to a unified, sovereign, stable and prosperous Libya @Dabaibahamid pic.twitter.com/kAtI77P19V

— Charles Michel (@eucopresident) April 4, 2021

Ως προϋπόθεση όλων των παραπάνω ο Μισέλ και για λογαριασμό της Ενωσης ζήτησε εκκαθάριση της Λιβύης από τους ξένους πολεμιστές. Αυτό, είπε, όπως και η συμμόρφωση με την κατάπαυση του πυρός και με το εμπάργκο όπλων είναι για την Ενωση ζωτικής σημασίας όσον αφορά τη διατήρηση της ειρήνης.

Το «τείχος του Πούτιν»

Το θέμα των ξένων δυνάμεων που συμμετείχαν στον λιβυκό Εμφύλιο θίγει και ένα ρεπορτάζ της ιταλικής Repubblica το οποίο μιλάει για κάποιο «τείχος του Πούτιν» που έχει σχεδιάσει η ρωσική ομάδα Wagner και το ολοκληρώνουν τώρα οι άνδρες του Χαλίφα Χαφτάρ.

Πρόκειται για «φράγμα άμμου μήκους 70 χιλιομέτρων» μέσα στην έρημο, με σκοπό την προστασία του στρατού του στρατάρχη, των συμμάχων του και των πετρελαιοπηγών. Το ανάχωμα αυτό, ύψους τριών μέτρων, θέλει να παρεμποδίσει «τις αιφνιδιαστικές επιθέσεις των αντιπάλων στρατευμάτων, από τη Μισράτα».

Πέρα από το προφανές, τη στρατιωτικού χαρακτήρα αμυντική οχύρωση, το «τείχος του Πούτιν» σηματοδοτεί τον «πολιτικό διαχωρισμό της Λιβύης». Η υπεράσπιση των πετρελαιοπηγών γίνεται έτσι στο όνομα των συμφερόντων της Ανατολής εκτιμούν οι Ιταλοί, οι οποίοι προφανώς ανησυχούν για τα συμφέροντα της εθνικής τους πετρελαϊκής εταιρείας ΕΝΙ.

Αξιωματικοί που πολέμησαν στον Εμφύλιο κατέθεσαν στη Repubblica τις εμπειρίες τους και, κατά κάποιον τρόπο, τις προβλέψεις τους: «Από το τέλος του καλοκαιριού είδαμε ότι οι Ρώσοι έσκαβαν το τείχος. Κάθε εβδομάδα και μερικά χιλιόμετρα παραπάνω. Υπάρχει όρυγμα βάθους ενός μέτρου εκεί, και αριστερά και δεξιά του αναχώματα τριών μέτρων. Πίσω του έχουν στρατοπεδεύσει δυνάμεις, σε περίπτωση συνέχισης του πολέμου. Μέσα στη έρημο κανένα όχημα δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτόν τον τοίχο».

Το τείχος της άμμου εκτείνεται από τον Βορρά προς τον Νότο και άρχισε να δημιουργείται όταν οι πολιτοφυλακές που υποστήριζαν τον Σαράζ πέρασαν στην αντεπίθεση με τη βοήθεια των Τούρκων, απωθώντας προς την Ανατολή τις δυνάμεις του Χαφτάρ. Τότε οι μισθοφόροι της ρωσικής ομάδας Wagner ανέλαβαν τα έργα οχύρωσης των οπισθοχωρούντων, με χρηματοδότηση από τα Εμιράτα. Σε αυτές τις οχυρωμένες θέσεις μέσα στη λιβυκή έρημο οι Ρώσοι έχουν τοποθετήσει ραντάρ, ηλεκτρονικά μέσα άμυνας και βαρέα όπλα.

Αν οι ρώσοι μισθοφόροι έχουν αποχωρήσει –και αυτό επειδή είναι μη συμφέρουσα η ενοικίασή τους, αφού πληρώνονται με 4.000 δολάρια τον μήνα έκαστος-, υπάρχουν εκεί φθηνότερα χέρια: μισθοφόροι από το Σουδάν. Ωστόσο οι Ρώσοι έχουν αφήσει σε προφυλαγμένα αεροδρόμια αυτής της αχανούς έκτασης, στα νοτιοανατολικά, 15 πολεμικά αεροσκάφη «Σουκόι» και «Μιγκ», μία παρακαταθήκη για επίθεση βέβαια και όχι για άμυνα… Το ΝΑΤΟ είναι ενήμερο σχετικώς.

Τανκς θέλουν οι Τούρκοι

Το εμπάργκο όπλων που έχει κηρύξει ο ΟΗΕ το παραβιάζουν και οι Τούρκοι οι οποίοι έχουν μεν στείλει τους σύρους μισθοφόρους τους στις νότιες περιοχές, όμως σχεδιάζουν να υπερκεράσουν το εμπόδιο του «τείχους του Πούτιν» με βαρέα άρματα μάχης, αμερικανικά βέβαια, τύπου M60A3.

Κατόπιν όλων αυτών συμπεραίνεται ότι το φάσμα του εμφυλίου πολέμου δεν έχει διαλυθεί στη Λιβύη, αλλά υπάρχει περίπτωση οι συγκρούσεις να αναζωπυρωθούν ανά πάσα στιγμή. Τεκμαίρεται επίσης ότι οι πετρελαιοπηγές ανατολικά  από το «τείχος του Πούτιν» (που είναι και οι περισσότερες) δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση της Τρίπολης…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News