Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στις ΗΠΑ, αλλά πέρασαν σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή τους στη πόλη Καέν της Γαλλίας.

Ο Μέλβιν και η Τζιν Μακνέρ ήταν δυο νεαροί ακτιβιστές που το καλοκαίρι του 1972, όντες μέλη των Μαύρων Πανθήρων, έκαναν αεροπειρατεία σε ένα αεροπλάνο DC-8 της Delta Airlines.

Ήταν 31 Ιουλίου. Η πτήση 841 πετούσε από το Ντιτρόιτ στο Μαϊάμι όταν οι δυο οπλισμένοι αεροπειρατές ανάγκασαν τον πιλότο να… πετάξει πάνω από τον Ατλαντικό και να προσγειωθεί 6.000 μακριά από τον αρχικό του προορισμό, στο Αλγέρι.

Εκεί είχαν σκοπό να ζητήσουν ένα εκατομμύριο δολάρια λύτρα για την απελευθέρωση του πληρώματος και των 100 επιβατών -με τα χρήματα να καταλήγουν, όπως σχεδίαζαν, στα ταμεία της ακτιβιστικής οργάνωσης.

Τα πράγματα δεν πήγαν κατά το αναμενόμενο και το ζευγάρι, μετά κόπων και βασάνων, βρήκε μια άκρη και βρέθηκε στη Γαλλία, η οποία αρνήθηκε πεισματικά να προχωρήσει στην έκδοσή τους στις ΗΠΑ, όπως ζητήθηκε αρχικά.

Οι δυο νέοι θα αντιμετώπιζαν, αν γινόταν αυτό, ποινή εγκλεισμού άνω των 20 ετών.

Αντ’ αυτού, η Γαλλία τους υποδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες και αφού πρώτα τους πέρασε από δίκη, το 1976, (μια δίκη όπου τους υπερασπίστηκαν σθεναρά μορφές της γαλλικής διανόησης και τέχνης όπως ο Ζαν Πολ Σαρτρ, ο Ιβ Μοντάν και η Σιμόν Σινιορέ), τους επέβαλε μια ελαφρά ποινή φυλάκισης (τέσσερα χρόνια στον Μέλβιν και δυόμιση στην Τζιν) και στη συνέχεια τους άφησε ελεύθερους.

Όμως το ζευγάρι δεν μπορούσε να επιστρέψει στις ΗΠΑ, καθώς κινδύνευαν με άμεση σύλληψη.

Επίσης, δεν ήθελαν κιόλας: ο μεν Μέλβιν, που στα τέλη των ’60s είχε υπηρετήσει και στο Βιετνάμ, έλεγε χαρακτηριστικά ότι «κανένας Βιετκόνγκ δεν με αποκάλεσε ποτέ του “νέγρο”», ενώ και η Τζιν θεωρούσε πως δεν υπήρχε μέλλον για αυτούς στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Οπότε αποφάσισαν να μείνουν για πάντα στη Νορμανδία.

Βρήκαν ένα σπίτι στη πόλη Καέν και ξεκίνησαν το δεύτερο κεφάλαιο της ζωής τους κάνοντας και τρία παιδιά στη πορεία.

«Όταν φτάσαμε στη Γαλλία, το μόνο που ξέραμε είναι να λέμε μπονζούρ, αλλά τελικά όλα κατέληξαν κατ’ ευχήν», είχε πει η Μακνέρ σε μια συνέντευξη της σε γαλλικό ΜΜΕ

«[Οι γαλλικές Αρχές] Αναγνώρισαν ότι το κίνητρο της έκδοσής μας στις ΗΠΑ ήταν πολιτικό και είπαν όχι, αλλά ήταν υποχρεωμένοι να μας δικάσουν», πρόσθεσε.

«Τελικά καταλήξαμε στη Νορμανδία», είπε η ίδια, η οποία εργάστηκε ως δημόσια υπάλληλος, έχοντας στο μεταξύ αποκτήσει και την υπηκοότητα,

«Ο Mέλβιν εργάστηκε ως επικεφαλής του διεθνούς ξενώνα νέων και εγώ αρχικά δημιούργησα μια ένωση για να βοηθήσω τα παιδιά με τις σπουδές τους. Κάνουμε από καλλιτεχνικές δραστηριότητες μέχρι πληροφορική», επεσήμανε η Τζιν, η οποία πέθανε τελικά το 2014, αφήνοντας μόνο τον σύντροφό της.

Στην πορεία ο Μακνέρ κατέληξε μέχρι και προπονητής μιας τοπικής ομάδας… μπέιζμπολ.

Το 2012, η ιστορία τους έγινε γνωστή από ένα ντοκιμαντέρ, «Melvin et Jean: la révolte et l’exil» (Μέλβιν και Τζιν: Εξέγερση και Εξορία») από τη σκηνοθέτη Μάγια Ουέσλερ που προβλήθηκε τόσο στη γαλλική τηλεόραση, όσο και σε επιλεγμένα σινεμά των ΗΠΑ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News