Η Ινδία προσπαθεί να μπει και αυτή στο κλαμπ των χωρών που έχουν σημαντική διαστημική παρουσία. Μία από τις πρώτες και πιο φιλόδοξες προσπάθειές της που στέφθηκαν με επιτυχία ήταν η αποστολή Indian Space Research Organisation’s Chandrayaan-1. Τον Οκτώβριο του 2008 εκτοξεύτηκε ένα σκάφος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και έναν μήνα αργότερα, από το σκάφος απελευθερώθηκε μια διαστημοσυσκευή η οποία προσεδαφίστηκε με επιτυχία σε έναν κρατήρα στον Νότιο Πόλο της Σελήνης. Η διαστημοσυσκευή ήταν προγραμματισμένη να δουλέψει για δύο έτη, κάνοντας αναλύσεις για τη χημική σύσταση της επιφάνειας της Σελήνης, αλλά και να πραγματοποιήσει τρισδιάστατη τοπογραφική αποτύπωση του δορυφόρου μας. Η συσκευή λειτούργησε ομαλά για περίπου ένα έτος, αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκαν πολλά τεχνικά προβλήματα που το έθεσαν τελικά εκτός λειτουργίας.

Εντεκα χρόνια μετά το τέλος της αποστολής, ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης, με δημοσίευσή της στην επιθεώρηση «Science Advances», αναφέρει ότι από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν προκύπτει ότι η Σελήνη… σκουριάζει.

Οπως σημειώνει σε δημοσίευμά του ο Independent, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η χημική σύσταση στους πόλους της Σελήνης διαφέρει σημαντικά από εκείνη στις υπόλοιπες περιοχές του φυσικού μας δορυφόρου. Συγκεκριμένα, υπάρχει όπως φαίνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα στους πόλους της Σελήνης ένα οξείδιο του σιδήρου, το οποίο δημιουργείται από μια αντίδραση μεταξύ σιδήρου και οξυγόνου σε συνθήκες υγρασίας. Πρόκειται για τον αιματίτη, ένα οξείδιο που οι περισσότεροι γνωρίζουμε με την κοινή του ονομασία, τη σκουριά. Ομως η απουσία οξυγόνου και γενικότερα ατμόσφαιρας στη Σελήνη πονοκεφαλιάζει την επιστημονική κοινότητα, στην προσπάθειά της να εξηγήσει την παρουσία του αιματίτη σε αυτή.

Οι θεωρίες

Μια πρώτη πιθανή εξήγηση που δίνουν οι ειδικοί είναι ότι το οξυγόνο μεταφέρεται από τη Γη στη Σελήνη μέσω του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας. Είναι μια ιδέα που εξηγεί ταυτόχρονα και το γιατί υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα αιματίτη στην πλευρά του φεγγαριού που βλέπει στη Γη. Μια άλλη θεωρία είναι το οξυγόνο, που βοήθησε στην παραγωγή του αιματίτη, να μεταφέρθηκε απευθείας από τη Γη στη Σελήνη, όταν ο δορυφόρος, στις απαρχές της ύπαρξής του, ήταν πιο κοντά στον πλανήτη μας, προτού αρχίσει να απομακρύνεται για να εγκατασταθεί στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα.

Αναπτύχθηκε και μια τρίτη θεωρία που υποδεικνύει ως υπεύθυνο για την εμφάνιση της σκουριάς το νερό που έχει διαπιστωθεί ότι βρίσκεται σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος των πόλων της Σελήνης. Η αλληλεπίδραση των σωματιδίων σκόνης με το παγωμένο νερό θα μπορούσε θεωρητικώς να απελευθερώσει μόρια νερού, τα οποία, αν αναμειγνύονταν με σίδηρο και στη συνέχεια εκτίθεντο σε υψηλότερες θερμοκρασίες, θα δημιουργούσαν συνθήκες οξείδωσης και εμφάνιση του αιματίτη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News