Αραγε, αν έβλεπε αυτήν την εικόνα, τα δύο νεανικά πόδια να ποδοπατούν με μίσος το πορτρέτο του, τι θα ένιωθε ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Γουάνγκ Γι; Θυμό; Λύπη; Αδιαφορία; Οποιος δεν ξέρει τους κόκκινους μανδαρίνους, θα έλεγε ότι ο κύριος υπουργός θα εξοργιζόταν. Και, φυσικά, η μαντεψιά του θα ήταν πολύ άστοχη, θα έπεφτε εντελώς έξω.

Τον Γουάνγκ Γι θα τον ενδιέφερε απλώς να μάθει αν τα συγκεκριμένα παπούτσια της συγκεκριμένης εταιρείας κατασκευάστηκαν στην Κίνα – διότι η Geox έχει εργοστάσια και σε καμιά δεκαριά άλλες χώρες φθηνών εργατικών χεριών. Οσο για την κοπελίτσα που τα φόρεσε και πήγε στην αντικινεζική διαδήλωση του Βερολίνου για να κάνει… ποδαρικό στο φθινόπωρο, τι να πεις; Θα μεγαλώσει και θα μάθει ποιος κάνει κουμάντο και πώς, και τότε, αν έχει λεφτά (που μάλλον δεν θα έχει), θα αγοράσει κανονικά ιταλικά υποδήματα…

Ο κινέζος αξιωματούχος βρέθηκε στην Ευρώπη αυτές τις ημέρες και είχε σειρά συναντήσεων με ευρωπαίους πολιτικούς. Είχε μόνο έναν στόχο κατά νου: να πείσει τους συνομιλητές του ότι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους στις Σειρήνες του εμπορικού πολέμου που κήρυξε ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ στην Κίνα.

Ο Γι όργωσε τη Γηραιά Ηπειρο με εμπορικούς σκοπούς, λοιπόν. Ταξίδεψε στην Ιταλία, στην Ολλανδία, στη Νορβηγία. Ολα πήγαν καλά, έψησε τους Ευρωπαίους να μην παίξουν και πολύ στον νέο Ψυχρό Πόλεμο του εμπορίου, αλλά στο Οσλο έγινε η στραβή.

Κάποιος –θρασύτατος– τον ρώτησε αν θα αποδεχόταν η Κίνα Νομπέλ Ειρήνης που θα τιμούσε τα «παιδιά του Χονγκ Κονγκ». Ο Γι έγινε θηρίο: «Θα πω μόνο ένα πράγμα» είπε. «Οπως στο παρελθόν, έτσι και σήμερα και στο μέλλον η Κίνα θα απορρίψει με σθένος κάθε προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί το Νομπέλ Ειρήνης σαν μοχλός παρέμβασης στις εσωτερικές της υποθέσεις». Σαφές; Σαφέστατον.

Και πάμε παρακάτω. Ο Γι θύμισε ότι η βράβευση του αντικαθεστωτικού Λιού Σιάο Μπο, το 2010, με το ίδιο βραβείο, δεν βοήθησε και πολύ τις διμερείς σχέσεις μεταξύ Νορβηγίας και Κίνας. Ας το σκεφτεί εφέτος καλύτερα η Νορβηγία το ζήτημα, λοιπόν.

Οι εμπορικές και πολιτικές προειδοποιήσεις της Κίνας προς τους Ευρωπαίους έρχονται σε μία χρονική περίοδο που βρίθει εντάσεων μεταξύ των δύο μεγάλων δυνάμεων της παγκόσμιας οικονομίας, και όχι μόνο για εμπορικά και δασμολογικά ζητήματα. Διότι υπάρχουν οι γεωστρατηγικές συγκρούσεις, αυτές είναι το μείζον θέμα, το προσάναμμα κάθε επιμέρους αντιδικίας: η ένταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, οι τριβές για την Ταϊβάν και, πάνω από όλα, οι αδιάκοπες γκρίνιες της Δύσης για την κατάσταση που επιβάλλει το Πεκίνο (και με τη βία) στο Χονγκ Κονγκ.

Οι διεθνείς αναφορές πάντως επιμένουν ότι η νορβηγίδα υπουργός Εξωτερικών Ιν Ερικσεν-Σορέιντ, απαντώντας σε ερωτήσεις του Τύπου, είπε ότι με τον Γι συζήτησε και «για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Ετσι κρατήθηκαν κάπως τα προσχήματα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News