Ισχύει ότι ο αθλητισμός είναι πάνω από την πολιτική;

Στις αρχές του 1980, η ίδια η πρωθυπουργός της Βρετανίας δεν το πίστευε και τόσο ένθερμα αυτό.

Ενα μήνα πριν, τον Δεκέμβριο του 1979, η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλει στο Αφγανιστάν.

Το χειρότερο;

Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς η Σοβιετική Ενωση επρόκειτο να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας.

Η Θάτσερ και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, είχαν ήδη αποφασίσει για μποϊκοτάζ των Αγώνων, αρνούμενοι να στείλουν τις ολυμπιακές τους ομάδες.

Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών της Θάτσερ, Λόρδος Κάρινγκτον, της επεσήμανε ότι υπήρχε ένα μόνο πρόβλημα: η συμμετοχή στους Αγώνες δεν είναι θέμα κυβερνήσεων, αλλά θέμα των εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών.

Και η «Σιδηρά Κυρία» επρόκειτο να συγκρουστεί σφοδρά στο ζήτημα αυτό με τον Ντένις Φόλοους, τότε πρόεδρο της Βρετανικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΒΟΕ).

Την Τρίτη 22 Ιανουαρίου 1980, η Θάτσερ έστειλε μια επιστολή στον Φόλοους προσπαθώντας να τον πείσει να υποστηρίξει το μποϊκοτάζ.

«Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα μπορούσα όντως να ενστερνιστώ τη φιλοσοφία του Ολυμπιακού κινήματος ότι ο αθλητισμός πρέπει να διαχωρίζεται από την πολιτική, δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι πλέον μια ρεαλιστική άποψη», γράφει η Θάτσερ, όπως αναφέρει  άρθρο της Guardian.

«Αν πάμε στη Μόσχα θα είναι σαν να αποδεχόμαστε την εισβολή [στο Αφγανιστάν]», πρόσθετε, προτείνοντας ταυτόχρονα την… μετακίνηση των αγώνων από τη Σοβιετική Ένωση και την νέα διοργάνωσή τους κάπου αλλού, υπό την συνδιοργανωτική αιγίδα της Βρετανίας, φυσικά.

Την 1η Φεβρουαρίου, ο Φόλοους έστειλε την απάντησή του.

Σύμφωνα με αυτήν, υπήρχε «μικρή ή και καθόλου υποστήριξη για την πρότασή της να μετακινηθούν οι Αγώνες κάπου αλλού».

Όσο για το μποϊκοτάζ, θα έπρεπε να εγκριθεί από την ίδια την Ολυμπιακή Επιτροπή, τα 25 μέλη της οποίας θα έπρεπε να ψηφίσουν στις 25 Μαρτίου.

Η Θάτσερ, σε μια απόπειρα να πιέσει (ή ακόμη και να εκβιάσει) την ΒΟΕ, διέρρευσε πως σκεφτόταν να κόψει την χρηματοδότηση στο Εθνικό Συμβούλιο Αθλητισμού, το οποίο με την σειρά του διοχέτευε χρήματα στην ΒΟΕ.

«Για τους βρετανούς αθλητές που θέλουν να πάνε στη Μόσχα, θα είναι σαν να αποδέχονται ένα διεθνές έγκλημα», έγραψε η Θάτσερ στον Φόλοους σε μια δεύτερη επιστολή της.

Τότε ήταν που ο 71χρονος Φόλοους εκνευρίστηκε τόσο πολύ με την πρωθυπουργό ώστε αποφάσισε μέσα του να φροντίσει ώστε η Βρετανία να στείλει κανονικά την ολυμπιακή της ομάδα στη Μόσχα.

«Τα μποϊκοτάζ δεν εξυπηρετούν κανέναν σκοπό», είπε.

«Ο αθλητισμός βοηθά να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των εθνών. Είναι το πιο ενοποιητικό πράγμα στον κόσμο σήμερα», πρόσθεσε.

Τελικά, στις 25 Μαρτίου, η BOΕ ψήφισε προκειμένου η ολυμπιακή ομάδα να πάει στους Αγώνες της Μόσχας.

Η βρετανική ομάδα συμμετείχε κανονικά στους Ολυμπιακούς και μάλιστα κέρδισε 21 μετάλλια, πέντε από τα οποία ήταν χρυσά.

Με την επιστροφή τους στην Βρετανία, κανείς από τους Ολυμπιονίκες δεν προσκλήθηκε από την Θάτσερ (όπως είθισται) στην Ντάουνινγκ Στριτ προκειμένου να το γιορτάσουν.

Ο Ντένις Φόλοους όμως την είχε νικήσει.

Ολοκληρωτικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News