Ενενήντα χιλιάδες κρούσματα, 3.115 θάνατοι σε 73 χώρες, είναι ο απολογισμός του κορονοϊού μέχρι το πρωί της Τρίτης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Παρ’ όλο που οι χώρες με τα περισσότερα κρούσματα και αντίστοιχα θανάτους εκτός Κίνας, είναι οι Νότια Κορέα, Ιράν και Ιταλία, οι ειδικοί τρέμουν το ενδεχόμενο εξάπλωσης του ιού στις ΗΠΑ, όπου μέχρι τώρα (την Τρίτη) έχουν καταγραφεί 100 κρούσματα σε 15 Πολιτείες και έξι θάνατοι στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον, καθώς το νούμερο ανασφάλιστων πολιτών είναι από τα υψηλότερα στον πλανήτη.

Τα 27,5 εκατ. Αμερικανών που έχουν μεν εισόδημα, αλλά όχι τόσο ώστε να μπορούν να πληρώσουν τα πανάκριβα ιδιωτικά ασφάλιστρα και μένουν ανασφάλιστοι, θεωρούνται κινητή βόμβα υγείας. Η άρνηση της κυβέρνησης Τραμπ να πράξει για το καλό των πολιτών της και όχι της βιομηχανίας της υγείας μεγαλώνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο.

Ο 32χρονος δημοσιογράφος Καρλ Γκίμπσον είναι ένας από αυτούς και εξηγεί το πρόβλημα στην Guardian:

«Βγάζω πάρα πολλά για να δικαιούμαι δωρεάν περίθαλψη, αλλά όχι αρκετά για να αγοράσω ιδιωτική ασφάλιση (σύμφωνα με την περίπλοκη αμερικανική νομοθεσία). Εχω να πάω σε γιατρό από το 2013 γιατί δεν μπορώ να τον πληρώσω. Προσπαθώ να προσέχω τον εαυτό μου, να κοιμάμαι οκτώ ώρες, να τρώω πολλά λαχανικά και να ασκούμαι καθημερινά. Τώρα, όμως, που ο κορονοϊός έχει φτάσει στις ΗΠΑ, εγώ και όσοι είναι σαν εμένα, που δεν έχουμε τη δυνατότητα να λάβουμε ιατρική βοήθεια αν έχουμε συμπτώματα, είμαστε δυνητικά κινητές βόμβες υγείας. Αν κολλήσουμε, θα εξαπλώσουμε ραγδαία τον ιό».

Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε την Τρίτη ότι βρισκόμαστε σε «αχαρτογράφητα εδάφη». «Αυτό, συν όλα τα δεδομένα για τον ιό, θα ήταν αρκετά για μία κανονική κυβέρνηση ώστε να λάβει άμεσα μέτρα. Αλλά η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται πως εξακολουθεί να βάζει σε προτεραιότητα τα κέρδη της βιομηχανίας της υγείας και όχι την πρόληψη της εξάπλωσης μιας θανατηφόρας πανδημίας», τονίζει ο Γκίμπσον.

Πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Υγείας, Αλεξ Αζάρ, πρώην διευθυντικό στέλεχος της φαρμακευτικής Eli Lilly, αρνήθηκε να δεσμευτεί για τη λήψη μέτρων ώστε να μην είναι πανάκριβο το εμβόλιο του κορονοϊού, «γιατί θέλουμε ο ιδιωτικός τομέας να επενδύσει χρήματα (στην έρευνα για το εμβόλιο) και αν βάλουμε πλαφόν στην τιμή του, αυτό δεν θα γίνει».

Ακόμα και η Νάνσι Πελόζι δεν μίλησε για «δωρεάν» εμβόλιο, αλλά για «προσιτό», αναφερόμενη στο κόστος. Βέβαια, δεν είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει «προσιτό» για το τρίτο ισχυρότερο πρόσωπο στην Ουάσινγκτον με περιουσία 16 εκατ. δολαρίων και για κάποιον που δεν μπορεί να αγοράσει ούτε καν ένα βασικό πακέτο περίθαλψης.

Μάλιστα, όπως εξηγεί ο Γκίμπσον, είναι τόσο περίπλοκη και ακριβή υπόθεση η περίθαλψη στις ΗΠΑ, που ακόμα και να έχεις ένα βασικό πακέτο, πάλι πρέπει να πληρώσεις χιλιάδες δολάρια από την τσέπη σου, ακόμα και για μία επίσκεψη στα Επείγοντα.

«Το 2013, χρειάστηκε να πάω στα Επείγοντα, όταν ένα αυτοκίνητο με χτύπησε ενώ έκανα ποδήλατο. Περίμενα τέσσερις ώρες και τελικά ένας γιατρός μου έδωσε ένα νάρθηκα και παυσίπονα και με έστειλε σπίτι μου. Το νοσοκομείο μού έστειλε τον λογαριασμό: 4.000 δολάρια, τα οποία δεν μπορούσα να πληρώσω, και κατέληξαν να “μαυρίσουν” το ιστορικό μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να νοικιάσω διαμέρισμα ή να αγοράσω αυτοκίνητο. Ακόμα και να είχα, όμως, βασικό πακέτο περίθαλψης, πάλι θα έπρεπε να τα πλήρωνα αυτά από την τσέπη μου».

Το 2018, έρευνα του Πανεπιστημίου του Σικάγο κατέδειξε ότι το 44% των Αμερικανών αρνήθηκαν να δουν γιατρό λόγω του κόστους επίσκεψης, ενώ το ένα τρίτο δεν μπορούσε να αγοράσει φάρμακα που του έγραφαν γιατροί.

Αυτό το σύστημα σκότωσε μία 38χρονη δασκάλα στο Τέξας, τη Χέδερ Χόλαντ, η οποία δεν είχε 116 δολάρια για να αγοράσει φάρμακο για τη γρίπη και πέθανε από επιπλοκές της νόσου. Είναι το ίδιο σύστημα που αναγκάζει όσους χρειάζονται φάρμακα να κάνουν δημόσια εκστρατεία στο ίντερνετ για να συγκεντρώσουν χρήματα από αγνώστους.

«Οταν πολλαπλασιάσεις τη δική μου περίπτωση επί 27,5 εκατομμύρια, έχεις μία χώρα γεμάτη ανθρώπους που δεν θα δουν γιατρό, εκτός αν είναι πάρα πολύ άρρωστοι. Και όταν συνδυάσεις ένα σύστημα περίθαλψης που ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος –το οποίο μόνο οι πλούσιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν– με μία πανδημία, θα καταλήξεις στην απόλυτη καταστροφή.

Αυτό θα μπορούσε να μετριαστεί αν οι ΗΠΑ είχαν ένα οικουμενικό σύστημα περίθαλψης, όπως όλα τα βιομηχανοποιημένα κράτη του πλανήτη. Ενα τέτοιο σύστημα, σύμφωνα με έρευνα του Lancet, θα έσωζε 68.000 ζωές και θα μείωνε τα έξοδα κατά 450 δισ. δολάρια τον χρόνο.

«Ναι, χώρες με τέτοια συστήματα, όπως η Ιαπωνία και η Ιταλία, έχουν πολλά κρούσματα κορονοϊού. Ομως, τα νούμερα σε αυτές τις χώρες δεν είναι τίποτα μπροστά στην πιθανή εξάπλωση του ιού στις ΗΠΑ, όπου ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν μπορεί να πάει στον γιατρό αν αρρωστήσει. Ο κορονοϊός είναι μία σοβαρή απειλή για την παγκόσμια υγεία και τα τεράστια κέρδη των ασφαλιστικών και της φαρμακοβιομηχανίας δεν πρέπει να μπαίνουν πάνω από τη ζωή των ανθρώπων», καταλήγει ο δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News