Επισήμως κανείς δεν μιλάει για ακύρωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο λόγω κορονοϊού. Ο Κατσουνόμπου Κάτο, υπουργός Υγείας της Ιαπωνίας, σχολίασε την Τρίτη ότι είναι «πολύ πρόωρο» να γίνει οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση (εδώ).  Ομως όλοι το συζητούν: τι θα συμβεί αν ο φονικός ιός δεν ελεγχθεί εγκαίρως; τι θα συμβεί αν τα κρούσματα στην Ιαπωνία –που αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτήν της Ιταλίας– δεν μειωθούν; τι θα συμβεί αν πλησιάσουμε την 24η Ιουλίου 2020, ημερομηνία της τελετής έναρξης, και δεν έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα με τον κορονοϊό; Μπορεί να ακυρωθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι στην υπεραιωνόβια σύγχρονη ιστορία του θεσμού έχουν ακυρωθεί μόνο λόγω του πολέμου;

Η συζήτηση λοιπόν δεν γίνεται επισήμως. Αλλά γίνεται. Μόλις την περασμένη εβδομάδα το Τόκιο ουσιαστικά ακύρωσε τον Μαραθώνιο της πόλης που αν διεξαχθεί την 1η Μαρτίου, θα γίνει με ελάχιστους δρομείς και χωρίς θεατές (εδώ). Και η Ιαπωνία, της οποίας η οικονομία υποφέρει από μια αναιμική ανάπτυξη, τρέμει στην ιδέα ότι η διοργάνωση που πρόκειται να αρχίσει στις 24 Ιουλίου θα γίνει στη σκιά της επιδημίας ή δεν θα γίνει καθόλου, με συνέπεια η τεράστια επένδυση που απαίτησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες να πάει στράφι.

Επισήμως το Τόκιο έχει δαπανήσει 12,6 δισ. δολάρια για τους Αγώνες, αλλά επικριτές λένε ότι το κόστος της διοργάνωσης είναι ήδη διπλάσιο.

Η ειρωνεία δεν θα μπορούσε να είναι πιο τραγική. Το Τόκιο είχε αναλάβει να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1940 που δεν έγιναν ποτέ, λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Και ενώ από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή εμφανίζονται ψύχραιμοι –έχουν δει άλλωστε πολλά τα μάτια τους: στην Αθήνα το 2004 είχε φτάσει Μάιος και δεν ήταν καν έτοιμο το βασικό Ολυμπιακό Στάδιο– τα λεγόμενα του Ντικ Πάουντ στο Associated Press δεν ήταν ακριβώς καθησυχαστικά.

Ο Καναδός Πάουντ δεν είναι ένα τυχαίο μέλος της ΔΟΕ. Είναι ο αρχαιότερος από τους 105, εξελέγη το 1978, 13 ολόκληρα χρόνια πριν μπει στη ΔΟΕ ο σημερινός πρόεδρός της, Τόμας Μπαχ. Διατέλεσε πρώτος πρόεδρος της WADA, της υπηρεσίας που καταπολέμησε το ντόπινγκ, υπήρξε ο πλέον διαπρύσιος επικριτής της διαφθοράς στους κόλπους της Επιτροπής, αλλά και αυτός που ανέλαβε τη διαπραγμάτευση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων την εποχή της έκρηξής τους. Ο Πάουντ ξέρει τους μηχανισμούς. Ο λόγος του μετράει.

Στη συνέντευξή του στο AP, o Πάουντ δεν σήμανε φυσικά συναγερμό για το Τόκιο. Αλλά μίλησε ειλικρινά, με τεχνικούς όρους.

«Εχεις πάντα ένα περιθώριο δύο μηνών» είπε, εννοώντας ότι όλα θα μπορούσαν να κριθούν τον Μάιο, ελπίζοντας ότι ως τότε ο κορονοϊός θα έχει τεθεί υπό έλεγχο. «Τότε όμως πολλά πράγματα θα πρέπει να έχουν αρχίσει. Θα πρέπει να αρχίσεις να κλιμακώνεις τα μέτρα ασφαλείας, να ρυθμίζεις τα της τροφοδοσίας, τη λειτουργία του Ολυμπιακού Χωριού και των ξενοδοχείων. Οι τύποι από τα ΜΜΕ θα έχουν ήδη έρθει για να φτιάξουν τα στούντιό τους». Αν περάσεις αυτό το σημείο χωρίς επιστροφή, τότε «θα πρέπει πιθανότατα να σκεφτείς την ακύρωση».

Θα είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί –το 1916 ήταν να γίνουν στο Βερολίνο, αλλά είχε ξεσπάσει ο Μεγάλος Πόλεμος, το 1940 ήταν το Τόκιο και το 1944 το Λονδίνο αλλά είχαμε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Αυτός είναι ένας νέος πόλεμος και πρέπει να το αντιληφθούμε. Και εκείνο το διάστημα (τον Μάιο), κάποιοι θα ρωτήσουν: “Είναι τα πράγματα υπό έλεγχο τόσο ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα πάμε στο Τόκιο ή όχι;”».

O 78χρονος Πάουντ ενθάρρυνε τους αθλητές να συνεχίσουν την προπόνηση και την προετοιμασία τους για το Τόκιο.

«Εξ όσων γνωρίζουμε θα πάμε στο Τόκιο. Ολες οι ενδείξεις σε αυτό το σημείο λένε ότι θα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση “business as usual”. Επομένως μείνετε συγκεντρωμένοι στο άθλημά σας και να είστε σίγουροι ότι η ΔΟΕ δεν σας στείλει κάπου με πανδημία», είπε ο Πάουντ που θυμάται ο ίδιος ως μέλος και τα μποϊκοτάζ του 1980 (Μόσχα) και του Λος Αντζελες (1984) που κλόνισαν το Ολυμπιακό Κίνημα.

Ο Πάουντ παραδέχτηκε ότι η αβεβαιότητα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και επανέλαβε τη θέση της ΔΟΕ: το θέμα είναι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και μέχρι στιγμής, οι Αγώνες είναι στο πρόγραμμα.

Μπορεί όμως να μη γίνει κάτι τόσο μεγάλο όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες;

«Είναι μια τεράστια, πολύ τεράστια απόφαση και δεν μπορείς να τη λάβεις έως ότου έχεις αξιόπιστα δεδομένα» είπε, για να προσθέσει ότι ως τώρα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η ΔΟΕ δεν συνηγορούν σε ακύρωση ή αναβολή των Αγώνων.

Παραδέχτηκε ότι ακόμα και η αναβολή είναι ένα κολοσσιαίο πρόβλημα. «Δεν μπορείς απλώς να αναβάλεις κάτι που έχει την κλίμακα των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι πολυπαραγοντικό ζήτημα, τόσο πολλές χώρες, τόσο πολλές άλλες αθλητικές διοργανώσεις αλλά και η τηλεοπτική σεζόν. Δεν μπορείς απλώς να πεις “θα το κάνουμε τον Οκτώβριο”».

Το πρόβλημα με τη χρονική μετάθεση είναι ότι τα αμερικανικά αλλά και τα ευρωπαϊκά δίκτυα –που χρυσοπληρώνουν για τα τηλεοπτικά δικαιώματα– έχουν άλλα προγράμματα εκείνη την περίοδο: αμερικανικό φούτμπολ, Champions League, NBA, μπέιζμπολ, χόκεϊ επί πάγου. Το 73% των εσόδων της ΔΟΕ στον τετραετή ολυμπιακό κύκλο (5,7 δισ. δολ.) προέρχονται από τα κανάλια, ιδίως τα αμερικάνικα.

Ο Πάουντ είπε ότι η μετακόμιση των Αγώνων σε μια άλλη πόλη είναι απίθανη.

«Να μετακομίσεις είναι δύσκολο, καθώς υπάρχουν ελάχιστα μέρη στον κόσμο που θα μπορούσαν ακόμα και να σκεφτούν να το διοργανώσουν» είπε ο Πάουντ.

Ωστόσο, πρόσφατα ο Σον Μπέιλι, υποψήφιος δήμαρχος του Λονδίνου, πρότεινε τη βρετανική πρωτεύουσα ως εναλλακτική. Το Λονδίνο είχε διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία το 2012, αλλά η πρόταση του Μπέιλι είναι περισσότερο προεκλογικό πυροτέχνημα παρά μια λογική πρόταση – και μόνο ο λογιστικός εφιάλτης της μετακόμισης είναι ένας αποτρεπτικός παράγοντας.

Ούτε λύση είναι να «σπάσεις» τους Αγώνες σε διαφορετικά μέρη. «Τότε δεν θα έχεις Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά μια σειρά από διαφορετικά παγκόσμια πρωταθλήματα», είπε ο Πάουντ, ο οποίος και πάλι επικαλέστηκε τον παράγοντα χρόνο: δεν μπορείς να μοιράσεις γεωγραφικά τα αθλήματα μιας 17ήμερης περιόδου, δύο μήνες προτού αυτά γίνουν, εξήγησε.

Μια ιδέα είναι να μείνουν οι Αγώνες στο Τόκιο, αλλά να μετατεθούν κατά έναν ολόκληρο χρόνο, ελπίζοντας ότι τόσο ο κορονοϊός θα έχει ελεγχθεί, όσο και ότι δεν θα έχει προκύψει κάτι άλλο στην πορεία. «Αλλά θα μπορείς να κρατήσεις το όλο σύστημα για έναν ακόμη χρόνο; Και τα έσοδα που δεν θα υπάρξουν ως τότε; Τα ασφάλιστρα;» αναρωτήθηκε ο Πάουντ. Και θα είμαστε σίγουροι ότι σε έναν χρόνο τέτοια εποχή η ανθρωπότητα δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μια άλλη κρίση;

Ο Καναδός δεν ήταν ακριβώς αισιόδοξος. Είπε ότι πλέον οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο δεν είναι στα χέρια της ΔΟΕ, αλλά εξαρτώνται από τον ιό…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News