Είναι ένα από τα πιο επιβλητικά όντα των αιθέρων και σίγουρα εκείνο με τις πιο εντυπωσιακές ικανότητες και επιδόσεις. Τα άλμπατρος έχουν το μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών από κάθε άλλο είδος πτηνών, μπορούν να κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 100 χλμ./ώρα και χάρη στον τρόπο που πετούν καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις μέσα σε λίγα λεπτά. Εχει διαπιστωθεί ότι ορισμένα είδη αλμπατρος μπορούν να περνούν όχι μήνες, αλλά χρόνια (!), κινούμενα αποκλειστικά στους ωκεανούς χωρίς να ακουμπήσουν το πόδι τους σε αυτό το διάστημα ούτε μια φορά πάνω σε στεριά. Εχουν εντοπιστεί άλμπατρος να κάνουν τον γύρο του κόσμου.

«Μπορούμε να πούμε ότι τα άλμπατρος είναι οι ντε φάκτο φρουροί της θάλασσας» λέει ο Ανρί Βέιρμερσκιρτς, θαλάσσιος ορνιθολόγος στο Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας.

Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το περιοδικό του Ινστιτούτου Smithsonian ο Βέιρμερσκιρτς είναι επικεφαλής μιας ερευνητικής ομάδας η οποία… στρατολογεί άλμπατρος για να περιπολούν τους ωκεανούς, με στόχο τον εντοπισμό παράνομης αλιευτικής δραστηριότητας. Μέχρι στιγμής έχουν τοποθετηθεί σε περίπου 200 άλμπατρος ειδικές συσκευές GPS οι οποίες εντοπίζουν τα ίχνη των ραντάρ από πλοία τα οποία μπορεί να αλιεύουν παράνομα. Οι συσκευές μεταδίδουν τις θέσεις αυτών των πλοίων για να αναλάβουν δράση στη συνέχεια οι αρμόδιες υπηρεσίες.

Τα άλμπατρος μπορούν να πετούν και να μεταδίδουν δεδομένα σε περιοχές όπου για διαφόρους λόγους ούτε πλοία ούτε αεροσκάφη μπορούν να προσεγγίσουν, περιοχές όπου ακόμη και η χρήση δορυφόρων δεν δίνει εικόνα του τι μπορεί να συμβαίνει εκεί. «Είναι μια πραγματικά έξυπνη μέθοδος βοήθειας στην εφαρμογή του νόμου. Δεν υπάρχει κανένα πλοίο ή αεροσκάφος που να έχει δυνατότητες ανάλογες με αυτές των άλμπατρος στην κίνηση και τον έλεγχο των ωκεανών» δηλώνει η Μελίντα Κόνερς, βιολόγος διατήρησης που ασχολείται επισταμένα με τα άλμπατρος στο Πανεπιστήμιο Stone Brook στις ΗΠΑ.

To πρόβλημα και η λύση των πτηνών

Υπολογίζεται ότι το 20% των ψαριών και θαλασσινών που υπάρχουν στις αγορές του πλανήτη είναι προϊόν παράνομης αλιείας, η οποία γίνεται συνήθως σε οικοσυστήματα που είναι ευαίσθητα ή προστατευόμενα, ενώ παράλληλα τα σκάφη που κάνουν παράνομη αλιεία έχουν συνδεθεί και με άλλες παράνομες δραστηριότητες, όπως το τράφικινγκ ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι το κόστος της παράνομης αλιείας στην παγκόσμια οικονομία ανέρχεται σε 20-30 δισ. δολάρια ετησίως.

Ομως το 70% της Γης καλύπτεται από νερό και οι υπηρεσίες δίωξης της παράνομης αλιείας δεν έχουν τα μέσα να κάνουν ελέγχους πολύ μακριά από τις ακτές, ενώ από ένα σημείο και μετά εμπλέκονται και νομικά ζητήματα που αφορούν την παρουσία ενός πλοίου σε διεθνή ύδατα κ.λπ. Τα πλοία έχουν ένα αυτόματο σύστημα εντοπισμού της θέσης τους, το οποίο όμως αν θέλει ο κάτοχος ενός σκάφους το απενεργοποιεί και έτσι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τις κινήσεις του. Αυτό σημαίνει ότι ένα τέτοιο πλοίο δεν γίνεται μεν αντιληπτό από τα ραντάρ που κάνουν ελέγχους, αλλά την ίδια στιγμή το πλοίο πρέπει να χρησιμοποιεί τα όργανά του για να μπορεί να κινείται με ασφάλεια. Τα όργανα αυτά εκπέμπουν σήματα τα οποία όμως είναι ασθενή και αν το πλοίο είναι πολύ μακριά από επίγειους σταθμούς δεν πρόκειται τα σήματα αυτά να εντοπιστούν. Αν όμως κάποιο σύστημα εντοπισμού βρίσκεται κοντά σε αυτά τα πλοία, θα μπορέσει να αποκαλύψει την παρουσία τους.

Η χρήση των άλμπατρος στον εντοπισμό των παράνομων αλιευτικών σκαφών είναι πραγματικά ευρηματική, όχι μόνο ελόγω των τρομερών ικανοτήτων τους στον αέρα, αλλά και επειδή τα άλμπατρος ξέρουν να ξεχωρίζουν τα αλιευτικά σκάφη και τα «κυνηγούν», ευελπιστώντας ότι θα καταφέρουν να αποσπάσουν από αυτά κάποιο… μεζεδάκι. Ετσι οι πιθανότητες να εντοπίσει ένα αλμπατρος κάποιο σκάφος που κάνει παράνομη αλιεία είναι αυξημένες. Βέβαια, τα άλμπατρος μεταδίδουν μόνο δεδομένα της παρουσίας ενός πλοίου που έχει απενεργοποιήσει το αυτόματο σύστημα εντοπισμού στίγματος, ενώ βρίσκεται σε κάποια περιοχή ειδικού ενδιαφέροντος. Πρέπει το κέντρο ελέγχου που δέχεται τα δεδομένα των άλμπατρος να κρίνει αν πρόκειται για σκάφος που πιθανώς ασκεί παράνομη δραστηριότητα και πρέπει να οργανωθεί επιχείρηση ελέγχου ή για κάτι άλλο.

Σε όσους εκφράζουν ανησυχίες ότι αν τα μέλη των πλοίων που κινούνται παράνομα δουν κάποιο άλμπατρος να κινείται κοντά στο σκάφος θα προσπαθήσουν να το εξοντώσουν, ο Βέιρμερσκιρτς αναφέρει ότι τα άλμπατρος πετούν σε ύψη εκατοντάδων ή και χιλιάδων μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν κι αν ακόμη κάποιο εντοπιστεί, θα είναι αδύνατο να εξοντωθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News