Μπορεί στο Παρίσι να «συμβαίνουν πολλά», όμως η καρδιά του κάθε επισκέπτη χτυπάει για την Κιμ Καρντάσιαν της ιταλικής προσωπογραφίας του 16ου αιώνα, την πανέμορφη αλλά ελάχιστα ενδιαφέρουσα Λίζα Γκεραρντίνι, περισσότερο γνωστή ως Τζοκόντα, γράφουν οι New York Times.

Μόνο το 2018 το Λούβρο επισκέφθηκαν δέκα εκατομμύρια άτομα και τα δύο τρίτα ήταν τουρίστες από άλλη χώρα. Το 80% από αυτούς πήγε για να δει τι άλλο, την Τζοκόντα. Αυτό, κάνει τους υπεύθυνους του μουσείου να αισθάνονται αιχμάλωτοι της ιταλικής προσωπογραφίας του 16ου αιώνα.

Η φήμη της είναι τόσο έντονη, που επισκιάζει ολόκληρη τη σημασία της. Στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί πώς έγινε διάσημη. Ο συγκεκριμένος πίνακας, στην εποχή του μαζικού τουρισμού και του ψηφιακού ναρκισσισμού, έχει μετατραπεί σε μαύρη τρύπα της αντιτέχνης, ανατρέποντας τα πάντα στο φημισμένο μουσείο.

Τις τελευταίες ημέρες και αφού η αίθουσα όπου εκτίθεται ανακαινίστηκε, το έργο βρέθηκε και πάλι στο γνωστό σημείο, σε έναν τοίχο που έχει χρωματιστεί με ένα εξαιρετικά κομψό πρωσικό μπλε.

Για να το απολαύσει ο επισκέπτης, θα πρέπει να περάσει από έλεγχο ασφαλείας παρόμοιο με εκείνο των αεροδρομίων. Και όταν φτάσει κοντά, εάν έχει μυωπία και δεν πήρε μαζί του τα γυαλιά του, μπορεί και να βάλει τα κλάματα: η απόσταση από το κοντινότερο σημείο που μπορεί να πλησιάσει τον πίνακα, είναι περίπου 3,6 μέτρα. Και είναι πραγματικά πολύ μακριά, ειδικά αν σκεφτεί κάποιος ότι το μέγεθος του πίνακα είναι αρκετά μικρό. Αν κάποιος είχε όνειρο να βγάλει μια σέλφι με την Τζοκόντα, τότε έχασε.

Για να περιορίσει την κατάσταση το μουσείο θα εφαρμόσει νέα μέτρα τα επόμενα χρόνια. Οπως εξηγεί στους ΝΥΤ  ο διευθυντής του Λούβρου Ζαν-Λικ Μαρτινέζ «το μουσείο προκειμένου να ξεπεραστεί η εμμονή με την Τζοκόντα και να απομακρύνει τους επισκέπτες από τον πίνακα, θα βάλει νέες τιμές στην είσοδο, εισιτήρια για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα κ.ά. Ελπίζουμε όταν εφαρμοστούν τα μέτρα, να τη βλέπουν όλο και λιγότεροι».

Στην πραγματικότητα, αυτό δείχνει ότι το μουσείο παρερμηνεύει την κατάσταση. Το Μουσείο του Λούβρου δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα συνωστισμού, αλλά «πρόβλημα “Μόνα Λίζα”».

Αλλοι διάσημοι πίνακες, όπως «Η γέννηση της Αφροδίτης» του Μποτιτσέλι, στο Ουφίτσι της Φλωρεντίας, το «Φιλί» του Κλιμτ, στο Μπελβεντέρε της Βιέννης, ή η «Εναστρη νύχτα» του Βαν Γκογκ, στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, δεν μονοπωλούν το ενδιαφέρον του κόσμου τόσο όσο η «Μόνα Λίζα».

Βέβαια, μπορεί η κίνηση αυτή να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή μαζική υστερία για την Τζοκόντα. Σε κάθε περίπτωση, οι αρμόδιοι θα το χειριστούν…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News