Αν θες να εξηγήσεις σε κάποιον τι σημαίνει σουρεαλισμός, αν θες να δώσεις ένα παράδειγμα ειρμού που σε στέλνει αδιάβαστο, πες του την ιστορία με τον Πάνο Καλίδη και την ομοφυλοφιλία. Πες του ότι τον ρώτησαν σε μια συνέντευξη, αν έχει σκεφτεί ποτέ την ομοφυλοφιλία, κι εκείνος είπε «μακριά από εμάς, μακριά από οποιονδήποτε είναι γύρω μου». Και μετά, όταν τον ρώτησαν αν είναι κατά των ομοφυλόφιλων, εκείνος είπε το αμίμητο: «είμαι κατά της ομοφυλοφιλίας, όχι των ομοφυλόφιλων».

Φυσικά, του την έπεσαν όσοι έχουν μια στάλα λογικής, και του επισήμαναν πόσο άκυρο και επικίνδυνο, είναι αυτό το που λέει. Και τότε ο σουρεαλισμός εκ μέρους του Πάνου Καλίδη συνεχίστηκε: «Δεν ήθελα ποτέ να ενταχθώ εναντίον των ομοφυλόφιλων και δεν εντάχθηκα ποτέ. Αυτό που έγραψαν είναι ότι δεν συμφωνώ με την ομοφυλοφιλία και είμαι φίλος με τους ομοφυλόφιλους. Που έχει διαφορά για μένα».

Μας είπε επίσης ότι θα παντρέψει ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων στην Αγγλία και ότι είναι φίλος με τους ομοφυλόφιλους. Αλλά δεν του αρέσει να το επιδεικνύουν, να φιλιούνται για παράδειγμα στους δρόμους. Οχι μόνο αυτοί, όλοι μας, γκέι και στρέιτ, δεν του αρέσει να φιλιόμαστε στους δρόμους, όπως είπε. Αλλά παρόλα αυτά, πιστεύει ότι κάποιος πρέπει να κάνει αυτό που νιώθει, γιατί είναι υπέρ της ελευθερίας του ανθρώπου.

Αυτά είπε ο Πάνος Καλίδης. Τερματικός σταθμός, κατεβείτε. Κατεβείτε απ’ το τρένο του συνειρμού του, εννοώ, πριν καούν εντελώς τα εγκεφαλικά σας κύτταρα απ’ τις απανωτές αντιφάσεις και το ακατανόητο του πράγματος.
Θυμάμαι μια καμπάνια για τον ρατσισμό, που είχε κάνει παλιότερα η Υπατη Αρμοστεία. Μεταξύ άλλων, είχε κάνει κάτι χιουμοριστικά βίντεο που ξεκινούσαν απ’ το «εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αλλά.. » Τα θυμήθηκα διαβάζοντας τα λεγόμενα του Καλίδη. Τα βίντεο ήταν για τους πρόσφυγες, κοίτα να δεις όμως που το «δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…» κουμπώνει τέλεια σε κάθε περίπτωση κρυφορατσισμού και την ξεσκεπάζει με τη μία.

Δεν έχω πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους, αλλά…, μας είπε και ο Πάνος Καλίδης, με μπόλικη σάλτσα και δικαιολογίες στην πλευρά του «αλλά». Αν δεν ήταν τραγουδιστής, ίσως να έλεγε ευθέως ότι έχει πρόβλημα και να έμενε εκεί. Αλλά τώρα, που βγάζει το ψωμάκι του από τη σόουμπιζ, τι να κάνει κι αυτός ο έρμος; Απ’ τη μια έχει τις προκαταλήψεις του που μυρίζουν ναφθαλίνη, απ’ την άλλη πρέπει να φαίνεται άνετος και προχωρημένος.

Και κάπως έτσι, ξεκινάει η διπλωματία του κρυφορατσιστή τραγουδιστή που θέλει να είναι αρεστός σε όλους και παριστάνει τον ανοιχτόμυαλο και τον μοντέρνο. Δεν φτύνει τους ομοφυλόφιλους στη μούρη ράιτ θρου, τους φτύνει ξώφαλτσα. Να τους πάρει η ροχάλα ξυστά, μπας και δεν το καταλάβουν πολύ. Είμαι φίλος μαζί σας αλλά δεν είμαι φίλος με αυτό που είστε. Σας αγαπώ αλλά μισώ αυτό που αγαπάτε εσείς. Συμφωνώ να σας παντρέψω αλλά δεν συμφωνώ που θέλετε να παντρευτείτε.

Πάνο Καλίδη, συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά ο συνειρμός σας δεν βγάζει νόημα. Αν κάποιος έχει πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία, έχει και με τους ομοφυλόφιλους. Αν έχεις πρόβλημα με τα πορτοκάλια, έχεις και με την πορτοκαλάδα. Είναι τόσο απλό, όσο το ότι ένα κι ένα κάνουν δύο.

Και πολύ καλά έκαναν και σας την είπαν όλοι. Γιατί στο κεφάλι του κοριτσιού που καταφθάνει στο μαγαζί που τραγουδάτε, για να σας ακούσει, γοητευμένο από τη φήμη σας, δεν πρέπει να μείνει η δική σας άποψη. Πρέπει να μείνει μιαν άλλη, που αγκαλιάζει γενναιόδωρα και ειλικρινά τον άνθρωπο και το δικαίωμά του στη διαφορετικότητα.

ΥΓ. Ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ και η επίσης ομοφυλόφιλη πρωθυπουργός της Σερβίας, Αννα Μπρνάβιτς, ύστερα από επίσημη συνάντησή τους, έβγαλαν φωτογραφία με τους συντρόφους τους. Πεθαίνω να μάθω σχόλιο του Πάνου Καλίδη γι’ αυτή την ιστορική φωτογραφία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News