Την πρώτη φορά που είδα τον Τζάστιν Μπίμπερ, σχεδόν εκνευρίστηκα. Ενα αγοράκι, με εμφανές το ταλέντο μεν, αλλά με εκατό κιλά υπεροψίας πάνω του. Ηταν 2009 και μόλις είχε βγει το τραγούδι One Time, που τον έκανε διάσημο. Μετά ακολούθησε το πρώτο του άλμπουμ World 2.0, που τον έκανε ακόμα πιο διάσημο, και ακόμα πιο υπεροπτικό. Ένας πιτσιρικάς στημένος μόνιμα στην πόζα μιας επιτηδευμένης ανετοσύνης και με ύφος είμαι το κέντρο του κόσμου, ήταν ο νέος βασιλιάς της ποπ.

Ο Μπίμπερ ήταν μόλις 13 χρονών όταν ξεκίνησε η τρελή πορεία της υπέρ-διασημότητας. Στα 15 του έβλεπε στρατούς από κοριτσάκια να ουρλιάζουν και να λιποθυμούν για πάρτι του, και όσους βρίσκονται δίπλα του να τον κολακεύουν ασύστολα. Στα 16 του, έμενε σε σπίτι μερικών εκατομμυρίων στο Λος Άντζελες και οδηγούσε Φεράρι και Λαμποργκίνι.

Και μετά, άρχισαν τα παρατράγουδα: πάλι έμπλεξε σε μπελάδες ο Μπίμπερ, γρονθοκόπησε κάποιον ο Μπίμπερ, συνελήφθη να οδηγεί υπό την επήρεια ναρκωτικών ο Μπίμπερ, εθισμένος στο σιρόπι κωδεΐνης ο Μπίμπερ, τύφλα ο Μπίμπερ, κι άλλα τέτοια έβλεπαν συχνά-πυκνά το φως της δημοσιότητας, δείχνοντας ότι η πορεία του νεαρού έδειχνε ότι όδευε ντουγρού για τον γκρεμό.

Δεν ξέρω τι τον κράτησε απ’ το να μην πέσει. Ίσως η καλή του τύχη, ίσως κάποια συμβουλή, ίσως και μια αναλαμπή. Πάντως, όταν το υπεροπτικό αγόρι πέρασε στην τρίτη δεκαετία της ζωής του, ηρέμησε και το πήρε αλλιώς το πράγμα. Και σήμερα, στα 25 του, φαίνεται να έχει αντιληφθεί αυτό που του συνέβη. Είναι αυτό που συμβαίνει στα περισσότερα παιδιά, που έχουν την απίστευτη τύχη, και ατυχία μαζί, να μπαίνουν στην τροχιά μιας τεράστιας καριέρας. Δεν είναι μόνο η φήμη και τα λεφτά που έρχονται, τη στιγμή που η ανωριμότητα ακόμα τα καθορίζει, αλλά και μια χιονοστιβάδα υποχρεώσεων, προσδοκιών και πίεσης, που πέφτει πάνω τους και τα συνθλίβει θεαματικά.

«Είναι δύσκολο να σηκώνεσαι απ’ το κρεβάτι το πρωί, με τη σωστή συμπεριφορά, όταν νιώθεις συγκλονισμένος απ’ τη ζωή, το παρελθόν, τις υποχρεώσεις, τα συναισθήματα, τη δουλειά, την οικογένεια, τους φόρους, τις σχέσεις» είπε ο Μπίμπερ, ξεκινώντας ένα ποστ εξομολόγησης στο λογαριασμό του, στο Ίνσταγκραμ. Αναφέρεται στην κατάθλιψη που βίωσε, στις καταχρήσεις στις οποίες είχε παραδοθεί, στην κακή του συμπεριφορά απέναντι στις γυναίκες, στις εκρήξεις θυμού του. Παραδέχεται ότι ήταν ένα παιδί που βρήκε τα πάντα πολύ νωρίς και δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί, ένα παιδί που δεν είχε την ευκαιρία να μάθει πώς να είναι υπεύθυνο. Και που τώρα, προσπαθεί να μάθει και να εξασκήσει όσα πρέπει να έχει ένας κανονικός άνθρωπος.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Hope you find time to read this it’s from my heart

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Justin Bieber (@justinbieber) στις 2 Σεπ, 2019 στις 2:38 μμ PDT

Η ιστορία του Τζάστιν Μπίμπερ είναι η ιστορία πολλών παιδιών-θαυμάτων της παγκόσμιας σόου μπιζ. Παιδιών-θαυμάτων και παιδιών-θυμάτων ταυτόχρονα:

Ντρου Μπάριμορ. Στα εφτά της κατέκτησε το Χόλιγουντ και τον κόσμο όλο, στα 14 μπήκε σε κέντρο αποτοξίνωσης.

Μακόλει Κάλκιν. Απόλυτη επιτυχία στα δώδεκα, απόλυτη αποτυχία στην μετέπειτα ζωή, προσωπικά και επαγγελματικά.

Λίντσεϊ Λόχαν. Υπερ-σταρ στα δέκα, αποπροσανατολισμένο πάρτι άνιμαλ έπειτα και θαμώνας-αξιοθέατο Μυκόνου τα τελευταία χρόνια.

Και βέβαια, η ανυπέρβλητη Τζούντι Γκάρλαντ. Ίσως το κορυφαίο παράδειγμα ταλαντούχου παιδιού, που το κατάπιε η πρόωρη διασημότητα. Αστέρι του κινηματογράφου από τα τρυφερά τρία της, βυθισμένη στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ και στα ψυχολογικά προβλήματα, στη συνέχεια και ως το πρόωρο τέλος της ζωής της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News