Είναι άδικο, τέτοια εποχή να ζητάμε πολλά από μια ελληνική ομάδα. Στο Πλζεν (ή Πίλσεν, πατρίδα της ομώνυμης μπίρας) ο Ολυμπιακός προσπάθησε όσο μπορούσε. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, όμως ήταν αδύνατο να ανταγωνιστεί τη Βικτόρια σε ένταση και ρυθμό παιχνιδιού.
Οι Τσέχοι είχαν, ήδη, στα πόδια τους δύο αγώνες πρωταθλήματος, ενώ η δική μας Σούπερ Λιγκ θα αρχίσει σε ένα μήνα. Καμία προετοιμασία και κανένα φιλικό δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα επίσημα ματς. Η διαφορά των δύο αντιπάλων στον βαθμό ετοιμότητας έκανε «μπαμ» στην «Ντούσαν Αρίνα».
Επιπλέον, τούτες τις μέρες ο Ολυμπιακός μαθαίνει να ζει χωρίς τον ηγέτη του, Κώστα Φορτούνη, γύρω από τον οποίο ο Πέδρο Μαρτίνς είχε «χτίσει» την ομάδα αυτό το καλοκαίρι. Οπως φάνηκε το βράδυ της Τρίτης, δεν θα είναι εύκολο. Ο καλός μπαλαδόρος Ματιέ Βαλμπουενά δεν κατάφερε να μπει στα παπούτσια του τραυματία «μαέστρου». Ισως ο ρόλος να μην του ταιριάζει. Ή, μπορεί να θέλει κι αυτός το χρόνο του.
Αλλά, αυτός που έλειψε περισσότερο, ήταν ο «ήρωας» που θα καθάριζε το ματς. Τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια ο Ολυμπιακός δεν είχε ενθουσιάσει στις ευρωπαϊκές του πρεμιέρες, όμως είχε εξασφαλίσει την πρόκριση από τους πρώτους, κιόλας, αγώνες του. Πέρυσι, στα προκριματικά του Europa League, ήταν ο Χριστοδουλόπουλος και ο Γκερέρο, που πέτυχαν από δύο γκολ στο εμφατικό 4-0 επί της Λουκέρνης, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Πρόπερσι, στα προκριματικά του Champions League, τα δύο γκολ του Μπεν του χάρισαν μια μεγάλη νίκη στο Βελιγράδι (3-1 την Παρτίζαν). Στην εφετινή ευρω-πρεμιέρα του, ο πρωταγωνιστής δεν ήταν κάποιος επιθετικός, αλλά ο τερματοφύλακάς του, Ζοζέ Σα.
Με δύο πολύ δύσκολες επεμβάσεις αρνήθηκε στους Τσέχους ένα γκολ, που θα έφερνε τον Ολυμπιακό σε πολύ δύσκολη θέση. Γενικώς, οι αμυντικοί τα πήγαν πολύ καλύτερα από τους μεσο-επιθετικούς. Ο Σεμέδο έδειξε πως αξίζει το κόστος της μεταγραφής του. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, μέχρι να αποχωρήσει με τραυματισμό, θύμισε τον «βράχο» που έστεκε δίπλα στον Μέλμπεργκ όταν ήταν στα νιάτα του. Ο νεαρός Μπα, που τον αντικατέστησε, μπήκε στο γήπεδο σαν έτοιμος από καιρό, αν και η εμπειρία του από τέτοιους αγώνες ήταν μόνον τηλεοπτική (μέχρι πέρυσι έπαιζε στη Β’ Κατηγορία της Γαλλίας). Οι αμυντικοί χαφ, επίσης βοήθησαν πολύ (ανασταλτικά).
Μπροστά, όμως… Ο Βαλμπουενά «βραχυκύκλωσε», όταν το μαρκάρισμα των αντιπάλων του έγινε ασφυκτικό. Ο Μασούρας ήταν άφαντος στο ματς – η θέση του αριστερού εξτρέμ δεν του πάει καθόλου. Ο Γκερέρο βρισκόταν πάντοτε ένα βήμα μπροστά ή πίσω από το σημείο που έπρεπε. Ο πιο δραστήριος μεσο-επιθετικός (μέχρι να μπει στο παιχνίδι ο εντυπωσιακός Ραντζέλοβιτς), Ντανιέλ Ποντένσε, αναζητούσε, ματαίως, στηρίγματα στους συμπαίκτες του, και οι περισσότερες από τις πρωτοβουλίες του κατέληγαν σε περιστροφές γύρω από τον άξονά του. Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε το παιχνίδι χωρίς να καταγράψει ούτε μια τελική προσπάθεια προς την αντίπαλη εστία – η Βικτόρια είχε τέσσερις.
Η δευτεραθλήτρια Τσεχίας, που εδρεύει σε μια πόλη 140.000 ψυχών, έχει καταφέρει πολλά αυτή τη δεκαετία. Εχει κατακτήσει πέντε από τα εννέα τελευταία πρωταθλήματα στη χώρα της, αν και το ταπεινό της μπάτζετ δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνο των πλούσιων συλλόγων της Πράγας. Εχει προκριθεί σε όμιλο, είτε του Champions είτε του Europa League, επτά φορές μέσα σε οκτώ χρόνια. Τρεις από αυτές έφτασε μέχρι τους «16» του Europa. Αλλά, σούπερ ομάδα δεν τη λες. Εστω κι αν διαθέτει κάποιους παίκτες εξαιρετικής ποιότητας. Τη μεγαλύτερη ευκαιρία της, στον χθεσινό αγώνα, τη δημιούργησε μια στραβοκλωτσιά του Γκιγιέρμε, στο 44′.
Ηταν ένα σημάδι ότι η Τύχη είναι με τον Ολυμπιακό. Η μπάλα φεύγει… ανεξέλεγκτη από το πόδι του Βραζιλιάνου, προσκρούει στο δοκάρι, και σε ένα τέρμα 7,32μ. μήκος επί 2,44μ. ύψος, καταλήγει στην αγκαλιά του Σα, τη στιγμή που τρεις Τσέχοι ετοιμάζονται να σκοράρουν το πιο εύκολο γκολ της καριέρας τους.
Στη θεωρία, το 0-0 του Πλζεν είναι «μιά χαρά» αποτέλεσμα. Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», στη ρεβάνς της προσεχούς Τρίτης, ο Ολυμπιακός θα είναι… άλλη ομάδα. Με τη δύναμη που του χαρίζει ο κόσμος του, με τον Μεριά και τον Ελ Αραμπί διαθέσιμους, και με τον Μαρτίνς να έχει προλάβει να διορθώσει κάποιες ανορθογραφίες στον δημιουργικό τομέα, στις έξι μέρες που μεσολαβούν. Είναι, όμως, και πολύ «ύπουλο». Δεν ξέρεις τι να κάνεις: να επιτεθείς για το γκολ που χρειάζεσαι, ή να αμυνθείς για να μη δεχτείς το γκολ που μπορεί να αποβεί μοιραίο; Μια ισοπαλία με σκορ (1-1, 2-2, 3-3, κ.λπ) υποβιβάζει τους «ερυθρόλευκους» στο Europa League.
Η μεγαλύτερη δυσκολία για τον Ολυμπιακό θα είναι η υποχρέωσή του να προκριθεί, απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι «του χεριού του». Οι Τσέχοι είχαν το άγχος της νίκης στον πρώτο αγώνα. Τώρα θα έρθουν να παίξουν το παιχνίδι τους, και ό,τι βγει. Οπως τον περασμένο Οκτώβριο, στη Μαδρίτη, που «λαχτάρησαν» τη Ρεάλ.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News