Ας μην είμαστε ρομαντικοί. Ας ξεκινήσουμε με τη διαπίστωση ότι στην πολιτική, τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα κάνουν για επικοινωνιακούς λόγους και όχι αναγκαστικά γιατί τα πιστεύουν. Θέλω να πω ότι, όσοι πολιτικοί βρέθηκαν τις προάλλες στο Athens Pride και φωτογραφήθηκαν, κρατώντας πινακίδες με τα χρώματα της παρέλασης και κάνοντας ένθερμες δηλώσεις για το γεγονός, πολύ πιθανόν να μην πατούσαν εκεί, αν δεν ήταν πολιτικοί και αν δεν ήμασταν σε προεκλογική περίοδο.

Απ’ τη στιγμή όμως που πατάς, δηλώνεις κάτι. Και ως πολιτικός, περνάς ένα μήνυμα που εμπεριέχει στήριξη και ενδιαφέρον για όσους αντιπροσωπεύουν την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τα ζητήματα που τους αφορούν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και ως τέτοιο ένα μήνυμα, ακόμα κι αν βγάζει μάτι ότι γίνεται για τις ψήφους, έχει μια σπουδαιότητα που δεν μπορείς να παραβλέψεις.

Απ’ αυτή την άποψη, η παρουσία της Φώφης Γεννηματά στο φετινό Athens Pride δεν μπορεί να κριθεί αρνητικά. Μια πολιτική αρχηγός ενός μάλλον συντηρητικού κόμματος με πινακίδα «Never Stop» στο χέρι, περνάει στην κοινωνία το μήνυμα που η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα έχει ανάγκη.

Βέβαια, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα έχει ανάγκη κι από πράξεις. Χρειάζεται τη πολιτική στήριξη και επί του πρακτέου, για να βρει λύσεις στα θέματα της. Χρειάζεται πολιτικούς, που όταν ψηφίζονται Σύμφωνα Συμβίωσης, δεν θα δηλώνουν απόντες. Και που θα είναι εκεί να υποστηρίξουν την προσπάθεια για αλλαγή επί της ουσίας, σε πείσμα των κοινωνικών ταμπού και των προκαταλήψεων.

Η κυρία Γεννηματά πάλι, χρειάζεται ανθρώπους που θα βελτιώσουν την επικοινωνία της, ώστε να μην σχολιάζει χλευαστικά όλος ο κόσμος τη στάση της, να κατεβαίνει απ’ τη μια σε Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ενώ, απ’ την άλλη, να απουσιάζει από την ψήφιση κρίσιμων νομοσχεδίων για τα ίσα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Γιατί η απουσία του προέδρου ενός κόμματος σε τέτοιου είδους διαδικασίες, είναι συμβολική και οπωσδήποτε, δηλώνει μια προσωπική του αμφιταλάντευση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και μια προκατάληψη μάλλον.

Είναι να απορείς. Τη στιγμή εκείνη που αποφασίζεται η αρχηγός του ΚΙΝΑΛ να κάνει την περατζάδα της στο Athens Pride, ένας από το επιτελείο δεν βρέθηκε να πει: «ναι, αλλά τότε… Απείχατε. Ας το δουλέψουμε λίγο». Τι πιστεύουν δηλαδή; Οτι ο κόσμος είναι τόσο χαζός που δεν θα κάνει το συνειρμό και δεν θα σχολιάσει; Στην τελική, αυτό είναι το πιο εκνευριστικό, ότι σε θεωρούν ηλίθιο. Ή ότι έχεις μερική αμνησία και δεν θυμάσαι τι έχει προηγηθεί, ή ότι είσαι τόσο αδιάφορος που δεν σ’ ενδιαφέρει.

Δεν λέω να μην πας στο Athens Pride. Πήγαινε, φωτογραφίσου, μοίρασε χαμόγελα, αλλά μην κάνεις βαρύγδουπες δηλώσεις: «Είμαστε εδώ, γιατί υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα απέναντι σε κάθε είδους διάκριση. Για μια ανοιχτή κοινωνία, που αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Για μια κοινωνία δημοκρατική, όπου όλοι είναι ισότιμοι» είπε η κυρία Γεννηματά… Μα, τι είναι αυτά που λες; Δεν είσαι η μπροστάρισσα της παρέλασης, δεν έχεις ιδρώσει και πολύ για την ανοιχτή κοινωνία και την αποδοχή της διαφορετικότητας. Ψηφιζόταν κάτι που τους έκαιγε και απουσίαζες. Κόψε κάτι.

Θα ήταν πολύ πιο ειλικρινές, να ξεκινούσε τη φράση της από ένα έστω «από εδώ και πέρα, θα είμαστε εδώ να σας υπερασπιστούμε». Ας έλεγε, «θα παλέψουμε περισσότερο για μια ανοιχτή κοινωνία». Ή «είμαστε πιο αποφασισμένοι τώρα να σας στηρίξουμε, χωρίς τις αμφιταλαντεύσεις του παρελθόντος»

Εγώ όμως κρατάω το θετικό και με αυτό θα τελειώσω. Μια αρχηγός κόμματος στο Athens Pride. Οπως και να έχει, η σημειολογία κάνει τη δουλειά της.

ΥΓ. Ας βρει τον τρόπο η κυρία Γεννηματά, να κάνει τη δουλειά της και η επικοινωνία της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News