Τα τελευταία χρόνια ο Μάιος στη Θεσσαλονίκη είναι ο μήνας που δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς. Δεκάδες μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις είναι πόλος έλξης για τα ενδιαφέροντα κάθε είδους.

Ειδικά το δεύτερο Σαββατοκύριακο (ή το τρίτο, αναλόγως πότε πέφτει το Πάσχα) το βαρύ πυροβολικό που δίνει και τον τόνο στην πόλη είναι η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου. Ένα γεγονός που το περιμένουμε με λαχτάρα. Αρχίζει την Πέμπτη και τελειώνει Κυριακή βράδυ, ωστόσο πολλές εκδηλώσεις στο πλαίσιο της Έκθεσης διοργανώνονται και τις αμέσως επόμενες ημέρες.

Με μεγάλη ευχαρίστηση διαπιστώνουμε ότι η Έκθεση άντεξε στην κρίση. Αν και φτώχυνε στα πρώτα χρόνια της, κλυδωνίστηκε και ταρακουνήθηκε, ωστόσο έδειξε αντοχές και φέτος μας έκανε και πάλι υπερήφανους. Οι επίμονοι εκδότες –και η Θεσσαλονίκη τους ευχαριστεί γι αυτό- επέμειναν να συμμετέχουν. Τα Ινστιτούτα, οι φορείς, οι λογοτέχνες και οι γραφιάδες γενικώς, δεν παραλείπουν να δίνουν το ετήσιο ραντεβού στη Θεσσαλονίκη.

Η έκθεση διοργανώνεται στις εγκαταστάσεις της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Απλωμένη σε τρία συνεχόμενα περίπτερα, την είδαμε να ομορφαίνει, να εκμοντερνίζεται, να καλλωπίζεται. Ως Θεσσαλονικιά, με χαρά βλέπω τους εκδοτικούς οίκους της πόλης να μεγαλώνουν τα περίπτερα και τις εκδοτικές δουλειές τους. Εύχομαι να αυξάνουν και τα έσοδά τους. Χαίρομαι πολύ που οι μεγάλοι οίκοι της χώρας συμμετέχουν, που οι μικροί εκδοτικοί επιμένουν να δίνουν το παρών, που οι χώροι αυξάνονται και τα περίπτερα όλο και πιο περιποιημένα είναι. Πάνω απ’ όλα, βέβαια, είναι οι παρουσίες που στηρίζουν την Έκθεση.

Στη διοργάνωση αυτή μπορεί να βρεις τον καθένα, κυριολεκτικά. Είναι η πληθώρα των βιβλιοπαρουσιάσεων και η ποικιλία της θεματολογίας που φέρνουν τους πάντες στην Έκθεση. Ιδιαίτερη θέση έχει η θεολογία και όλες οι σχετικές εκδηλώσεις μαζεύουν πάρα πολύ κόσμο. Την περασμένη Παρασκευή, για παράδειγμα, στην παρουσίαση βιβλίου με θέμα «Διατάξεις της Θείας Λειτουργίας κατά τα Βατοπαιδινά χειρόγραφα του 14ου αιώνα» είχε κατέβει ο Αρχιμανδρίτης Εφραίμ. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης βρισκόταν στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου «Περαστικά» της Μαρίας Μαυρικάκη. Την ίδια ώρα, σε άλλες αίθουσες συζητούσαν για το Μολιέρο και τη θεατρική μετάφραση, την Ελλάδα του σήμερα με βάση κείμενα πέντε Ελλήνων και πέντε Γάλλων συγγραφέων, γινόταν μια «weird συζήτηση» με θέμα «Το βραχυκύκλωμα Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια», παρουσιαζόταν βιβλίο για τη δυσλεξία, τα «Θρανία δίχως όνειρα» της Δέσποινας Στυλιανίδου κ.ά. Ποίηση, λογοτεχνία, ιστορία, θρησκεία, κοινωνιολογία, θέατρο, μουσική, δεν λείπει τίποτε από τις φιλόξενες αίθουσες της Έκθεσης.

Φέτος, την τιμητική τους είχαν οι ισπανόφωνοι λογοτέχνες. Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, σε συνεργασία με το Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ Λογοτεχνία Εν Αθήναις – ΛΕΑ, με πρεσβείες, ινστιτούτα και άλλα πολιτιστικά ιδρύματα εντός και εκτός Ελλάδας, τίμησε τη λογοτεχνία που προέρχεται τόσο από την ίδια την Ισπανία (συμπεριλαμβανομένης της χώρας των Βάσκων) όσο και από ισπανόφωνες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως το Ελ Σαλβαδόρ, η Κολομβία κ.α. Συγγραφείς όπως ο Σαντιάγο Γκαμπόα και ο Έκτορ Αμπάδ Φασιολίνσε από την Κολομβία, ο Χόρχε Γκαλάν από το Ελ Σαλβαδόρ, ο Χουάν Βιθέντε Πικέρας από την Ισπανία και ο ισπανός ελληνιστής Πέδρο Ολάγια είναι μερικά από τα ονόματα που εντάσσονταν στο αφιέρωμα, ενώ εκπροσωπήθηκε επίσης και η Πορτογαλία, από τους συγγραφείς Ντούλσε Μαρία Καρντόζο και Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο.

Οι έλληνες συγγραφείς κυκλοφορούσαν παντού, είτε παρουσιάζοντας τα βιβλία τους είτε συμμετέχοντας σε πάνελ παρουσιάσεων βιβλίων άλλων δημιουργών. Θεσσαλονικείς λογοτέχνες όπως ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης και ο Θωμάς Κοροβίνης ήταν περιζήτητοι.

Ιδιαίτερο φέτος ήταν το περίπτερο της Ρωσίας. Πολύ εντυπωσιακό, καθώς εγκαινίασε το έτος Γλώσσας και Λογοτεχνίας Ελλάδας – Ρωσίας. Πολύ σημαντικές, ακόμη, οι εκθέσεις – αφιερώματα, όπως στον Μανόλη Τριανταφυλλίδη και τον Γιάννη Μπεχράκη.

Έξω από την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, ο ήλιος έλαμπε και χιλιάδες κόσμου πηγαινοέρχονταν όλο το Σαββατοκύριακο σε άλλα events όπως το TedX, το The Comic Con, το Sail for Pink, το SKG Bridges Festival. Λες και βάλθηκαν όλοι να τα κάνουν όλα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Στη συνέντευξη Τύπου για την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου ο Γιάννης Μπουτάρης είχε προτείνει να δημιουργηθεί μια επιτροπή στον δήμο Θεσσαλονίκης, που να συντονίζει τους φορείς και τους ιδιώτες, έτσι ώστε να μην πέφτουν όλα μαζί. Κοινός νους, αν και δεν βλέπω να γίνεται…

Εκείνο, όμως, που δεν θα μπορούσε κανείς να προβλέψει πολύ νωρίτερα, ούτε να συντονίσει, ήταν το νταμπλ του ΠΑΟΚ που κερδήθηκε το βράδυ του Σαββάτου. Ενώ από νωρίς ο κόσμος ήταν έτοιμος, γύρω στις 11 το βράδυ ξέσπασε ένα πανηγύρι που δεν κόπασε παρά τις πρωινές ώρες. Η νίκη της ομάδας επί της ΑΕΚ γιορτάστηκε δεόντως, με φωνές και βεγγαλικά, μπίρες και ξεσπάσματα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.

Τελικά, από όλο αυτό το τεράστιο σε events Σαββατοκύριακο, τη μεγαλύτερη συμμετοχή είχε εκείνο που δεν θα μπορούσε «να συντονιστεί» (που είπε ο Μπουτάρης) με τίποτα: το γλέντι για την νίκη του ΠΑΟΚ και την κατάκτηση του νταμπλ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News