Το ρήγμα που έχει διαμορφωθεί μετά την αποχώρηση-παραίτηση δύο ευρωβουλευτών της Χρυσής Αυγής, του Γιώργου Επιτήδειου, αντιστράτηγου ε.α., και του Λάμπρου Φουντούλη, πατέρα του δολοφονημένου χρυσαυγίτη Γιώργου Φουντούλη, αλλά και τις βαρύτατες καταγγελίες περί μαύρου χρήματος ενός τρίτου, του αντιστράτηγου ε.α. Ελευθέριου Συναδινού, που έχει προ πολλού ανεξαρτητοποιηθεί, εγείρει σοβαρά ερωτηματικά. Τόσο για το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στη Χρυσή Αυγή, μια ανάσα πριν από την έναρξη των απολογιών των βουλευτών της και του αρχηγού Νίκου Μιχαλολιάκου στη δίκη με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, όσο και για τις κινήσεις στις οποίες τυχόν προτίθεται να προβεί σχετικώς το ίδιο το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συνιστώσες της υπόθεσης αυτής δεν είναι όλες ορατές. Βεβαίως, ο ίδιος ο Επιτήδειος έδωσε μια πρώτη εξήγηση: αποκλείστηκε από το ευρωψηφοδέλτιο, με απόφαση του αρχηγού, καθώς η κάθοδός του θα δημιουργούσε πρόβλημα στην εκλογή παλαιών κομματικών στελεχών, με δεδομένο το πλεονέκτημα απέναντί τους, λόγω της θέσης που ήδη κατέχει. Ο τέως ευρωβουλευτής διέψευσε ότι υπήρχε συμφωνία περί μίας και μοναδικής θητείας, ενώ το πράγμα ήλθε και έδεσε με την παραίτηση Φουντούλη, ο οποίος μίλησε για καθαρή προδοσία.

Τα στόματα άνοιξε η ανακοίνωση του ονόματος του Γιάννη Λαγού στη μάχη για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι πλέον παραπάνω από προφανές ότι ο υπόδικος Λαγός έχει ειδική μεταχείριση, για την ακρίβεια «προτεραιοποιείται» έναντι πολλών άλλων.

Ο Ελευθέριος Συναδινός, ο οποίος κατέρχεται σε αυτές τις ευρωεκλογές με νέα σημαία, αυτή του συνδυασμού ΛΑΟΣ–Πατριωτική Ριζοσπαστική Ενωση, άφησε αιχμές για υποψηφιότητα-όχημα ώστε να υπερκερασθεί ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, που βαραίνει τον Λαγό. Με όρους νομικής-δικαστικής πραγματικότητας, πάντως, την τελευταία κουβέντα για την άρση ή μη του περιοριστικού όρου του έχει το Συμβούλιο Εφετών. Αν το Συμβούλιο αποφανθεί «όχι», ο Λαγός ακόμη και αν εκλεγεί, θα εκπέσει, καθώς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η παρουσία είναι προϋπόθεση για την άσκηση των καθηκόντων του ευρωβουλευτή.

Η πληροφορία αυτή είναι ικανή να δώσει ερμηνεία. Η Χρυσή Αυγή βγάζει μπροστά τον Λαγό, σε ρόλο πρωτίστως συμβολικό —αν καταφέρει να πάει στις Βρυξέλλες, ακόμη καλύτερα. Ο «Γιάννης» είναι στέλεχος που έχει βάλει πλάτη στη δράση της οργάνωσης, εμπλέκεται σε ουκ ολίγες δικογραφίες —ίσως και σε περισσότερες από δέκα— και βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, με βάση τουλάχιστον τα όσα έχουν δει το φως στη δίκη για την εγκληματική οργάνωση. Γνώστες τονίζουν ότι ακριβώς για τον λόγο αυτό ο Λαγός χρίζεται επί μακρόν πρωταγωνιστής, και για το διάστημα μετά τις 26 Μαΐου.

Το καλοκαίρι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, αρχίζουν οι απολογίες στη δίκη. Ο Λαγός (η σειρά του μπορεί να έλθει το φθινόπωρο) θα είναι ανάμεσα σε εκείνους που θα κληθούν να ανεβούν στο βήμα του δικαστηρίου, τετ α τετ με την πρόεδρο Μαρία Λεπενιώτη, για να δώσουν τη δική τους εκδοχή για τον στυγερό φόνο του Παύλου Φύσσα, τη νυχτερινή επίθεση στους αιγύπτιους αλιεργάτες, το αιματηρό χτύπημα στο ΠΑΜΕ. Θα δεχθεί σφυροκόπημα, θα πιεστεί, θα αμφισβητηθεί και πάντως θα αναγκαστεί να θυμηθεί τι και πώς, να ανασύρει από το σκοτάδι ονόματα, να «κάψει» πρόσωπα και να αγιοποιήσει άλλα.

Το όνομά του στην εμπροσθοφυλακή του κόμματος μπορεί να ξενίζει, αλλά και το σκηνικό δεν είναι πια αυτό του 2014. Με τα βαριά ονόματα της Χρυσής Αυγής στη φυλακή, σε προσωρινή κράτηση, και τους αποστράτους να επιλέγονται ως υποψήφιοι για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως η καλύτερη δυνατή βιτρίνα προς το εκλογικό κοινό. Οι τελευταίοι δεν μπορούσαν ακόμη, τότε, να προβλέψουν το αίσθημα της στυμμένης λεμονόκουπας που θα δοκίμαζαν – ο Φουντούλης παραπονέθηκε ότι ούτε τηλέφωνο δεν τον πήρε ο Μιχαλολιάκος.

Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης μπορεί να απέτρεψε τον σεισμό που ετοιμαζόταν να προκαλέσει το κόμμα στο πολιτικό σκηνικό μετά το 2012, δεν ανέκοψε ωστόσο τη διείσδυσή του στο εκλογικό σώμα. Πρόσφατο δημοσίευμα της Wall Street Journal επιμένει ότι η καθυστέρηση στην έκβαση της ακροαματικής διαδικασίας επιτρέπει στον πολιτικό σχηματισμό να ευημερεί. Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος αντέδρασε κάνοντας λόγο για «ποταμό λάσπης από την εφημερίδα – όργανο του πιο σκληρού καπιταλιστικού κατεστημένου των ΗΠΑ».

Στον αντίποδα, στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής, παίζει δυνατά ο επικείμενος εορτασμός της επταετίας (τι αριθμός και αυτός!) του κόμματος στη Βουλή. Αυτός είναι άλλωστε που έχει σημασία, το υποδηλώνει και η στρατηγική του Νίκου Μιχαλολιάκου στο δικαστήριο. Οι συνήγοροί του κατέθεσαν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε, και την τελευταία αράδα κειμένου κατατεθειμένου στο ελληνικό Κοινοβούλιο από το 2012, οπότε και έχει παρουσία, προκειμένου να συμπεριληφθεί στα αναγνωστέα έγγραφα. Πηγές παρομοιάζουν τα αναγνωστέα με κολυμπήθρα, δεξαμενή στην οποία έγινε προσπάθεια να ξεπλυθεί η οργάνωση από τον χαρακτηρισμό του ναζιστικού μορφώματος με εκφάνσεις βίαιου ακτιβισμού-πολιτικού εξτρεμισμού και να εμπεδωθεί ως κόμμα κανονικό, κανονικότατο, και με τη βούλα.

Και ας βρίσκεται σε μάλλον ιδιότυπη οργανωτική κατάσταση, έχοντας αναγκαστεί να κλειδώσει γραφεία σε περιοχές, όπως το Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά και να καταγράψει ηχηρή απουσία από περιοχές-κάστρα όπως η Λακωνία, με δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου να διερωτώνται από τον περασμένο Φεβρουάριο τι συμβαίνει και ο Σύνδεσμος δεν εμφανίζεται πουθενά.

Οι καταγγελίες Συναδινού

Ο Ελευθέριος Συναδινός βγήκε λάβρος σε τηλεοπτική εκπομπή για να καταγγείλει τέρατα και σημεία στη Χρυσή Αυγή, μιλώντας για κλειστό κλαμπ, βόλεμα ημετέρων σε πλείστες όσες θέσεις ελέω οικογενειοκρατίας, και το κυριότερο, για μαύρα λεφτά που κατατίθονταν από ευρωβουλευτές και συνεργάτες τους στο ταμείο το κόμματος, υπό τον μανδύα του κοινωνικού έργου.

Ο Συναδινός ομολογεί –αν και λίγο καθυστερημένα το θυμήθηκε, είναι η μαύρη αλήθεια- ότι η Χρυσή Αυγή υποχρέωνε τους ευρωβουλευτές στην καταβολή «υπέρ πίστεως» 4.000 ευρώ μηνιαίως από έναν έκαστο ευρωβουλευτή, και 1.000 ευρώ από συνεργάτες ευρωβουλευτών. Μόνον ο ίδιος –όπως είπε- έχει καταθέσει 144.000 ευρώ στο ταμείο του κόμματος, υπολόγισε ότι συνολικά έχουν μπει ποσά που αγγίζουν το ένα εκατομμύριο ευρώ, ενώ χαρακτήρισε, ούτε λίγο ούτε πολύ, παράνομη τη μετάγγιση χρημάτων σε κόμμα κράτους-μέλους από συνεργάτες ευρωβουλευτών βάσει νέας διάταξης του Κανονισμού στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ολα αυτά αποκτούν τεράστιο ενδιαφέρον, αν σκεφθεί κανείς ότι υπάρχει αρμόδια Επιτροπή για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων. Προτίθεται άραγε να ασκήσει τα καθήκοντά της; Για ποια διαχειριστική περίοδο, μιλάμε; Πόσα χρήματα έχουν μπει; Πώς έχουν καταγραφεί από το ίδιο το κόμμα; Υπάρχει κοινωνικό έργο;

Η κάνουλα της χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής έχει κλείσει από το 2013, βάσει ρύθμισης αναφορικά με «την αναστολή χρηματοδότησης κομμάτων, όταν εναντίον προσώπων που τα διοικούν ή βουλευτών τους έχει ασκηθεί δίωξη για κακουργηματικές πράξεις», στο πλαίσιο απόφασης της τότε κυβέρνησης Σαμαρά, «για την απόλυτη προάσπιση της νομιμότητας και την αντιμετώπιση των εγκληματικών οργανώσεων». Μια σύγκριση εσόδων και δαπανών θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, ίσως να έβγαζε ακόμη και λαβράκι. «Να μη περιμένουμε το ενδεχόμενο λαβράκι να βρομίσει» λέει δηκτικά στο Protagon έμπειρος πολιτικός, θυμίζοντας τη μαρτυρία του πρώην αντιπροέδρου του ΣτΕ και πάλαι ποτέ εμπλεκομένου στη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου του πολιτικού πόθεν έσχες, Φιλοκτήμονος Αρναούτογλου, ο οποίος επέμενε –ματαίως- από το 2004 για έλεγχο στον Ακη Τσοχατζόπουλο, για να δικαιωθεί έξι ολόκληρα χρόνια αργότερα.

Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί-δικαστικοί συσχετισμοί είναι προς το παρόν ρευστοί. Μέχρι να επιληφθεί η Βουλή, να βγουν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και να καταγράψουν οι κάμερες την άφιξη των χρυσαυγιτών στο Εφετείο για τις απολογίες, μια άλλη λεπτομέρεια έχει σημασία: οι Φουντούλης, Επιτήδειος, και Συναδινός είχαν δηλωθεί ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη, αλλά ουδέποτε πάτησαν το πόδι τους για να πουν τον καλό τους λόγο για τον Μιχαλολιάκο και την ομάδα του. Ποιος είπε ότι η (πολιτική) εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News