Με δυο τρία υλικά έχεις μια εκπληκτική συνταγή, με βασική προϋπόθεση ότι δεν είσαι σαν την φίλη μου την Τάνια που ακούει ελιές και ψοφάει από αηδία.

Αν ανοίξεις τα ντουλάπια σου και βρεις ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα και φρέσκα εποχιακά φρούτα, κόψεις μερικά στικς λαχανικών, ανοίξεις μια μαρμελάδα που να ταιριάζει με τα αλμυρά όπως αυτήν εδώ που έχω χρησιμοποιήσει εγώ καθώς και 1-2 τυριά ή κάποιο ντιπ, είσαι έτοιμη να οργανώσεις ένα καταπληκτικό πλατό ορεκτικών.

Κράκερς δεν θα χρειαστεί να αγοράσεις μιας και είναι το μόνο που θα έχεις φτιάξει μόνη σου. Και θα είναι τα ωραιότερα, τα νοστιμότερα, τα τελειότερα. Πίστεψέ με! (Όχι εσύ Τάνια, οι υπόλοιποι).

Για να φτιάξω τα μπισκότα, χρησιμοποίησα μια νόστιμη, βουτυράτη και ελαφρώς πικάντικη γραβιέρα Άρτας. Η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι καθοριστική στην επιτυχία κάθε συνταγής. Μια αγγλική παροιμία που έχω στο μυαλό μου πολύ συχνά λέει: “garbage in, garbage out” θέλοντας να τονίσει πως αν «εισάγεις» (οπουδήποτε)  σκουπίδια, τότε σκουπίδια θα πάρεις πίσω».

Επιστρέφω στη γραβιέρα, λοιπόν. Για τη συνταγή αυτή και μια γραβιέρα Κρήτης με τα ανάλογα γευστικά χαρακτηριστικά, θα είναι επίσης εξαιρετική επιλογή, ή και μια Νάξου.

Οι ελιές που χρησιμοποίησα στη ζύμη των μπισκότων είναι σπιτικές, αλλά εσύ μπορείς να χρησιμοποιήσεις οποιαδήποτε ποικιλία ελιάς σου αρέσει. Πράσινες, Καλαμών, θρούμπες, οτιδήποτε!

Το έξτρα touch  στη συνταγή, το έκανε το θρούμπι, που ταιριάζει με τις ελιές όσο τίποτα άλλο, αλλά αν δεν έχεις βάζεις ρίγανη. Σούπερ κι έτσι!

Διαπιστώνω τελικά πως ένα καλό αλμυρό μπισκότο με κάνει να ενθουσιάζομαι πολύ περισσότερο από ότι ένα γλυκό. Γιατί προφανώς είναι απρόβλεπτο. Από ένα μπισκότο με κομμάτια σοκολάτας ξέρεις τι να περιμένεις. Το έχεις φάει με χίλιους δύο τρόπους και συνδυασμούς από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. (Κι αν είσαι η Τάνια, θέλεις να συνεχίσεις να το τρως μέχρι να πεθάνεις). Αν όμως είσαι σαν κι εμένα, θα καταλάβεις τον ενθουσιασμό μου.

Παλιότερα είχα φτιάξει μπισκότα με παρμεζάνα, σκόρδο και μπλε τυρί και νόμιζα πως δεν πρόκειται να φτιάξω ποτέ κάτι άλλο που θα μπορούσε να τα ξεπεράσει. Μέχρι σήμερα! Όπως δηλαδή γίνεται πάντα στη ζωή.

Δείτε εδώ τη συνταγή

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News