Νέο κύκλο διεκδικήσεων ανοίγει απόφαση της επταμελούς σύνθεσης του ΣΤ’ τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣτΕ), με την οποία κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές οι περικοπές στα επιδόματα εορτών και αδείας των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων.

Οπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στο σκεπτικό της απόφασης, η κατάργηση των επιδομάτων Χριστουγέννων, Αδείας και Πάσχα, οδηγεί «σε ανεπίτρεπτη μείωση του επιπέδου ζωής των υπαλλήλων, κάτω του επιπέδου της αξιοπρεπούς διαβίωσης».

Λόγω μείζονος σπουδαιότητας η υπόθεση παραπέμπεται για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου

Σύμφωνα με το σκεπτικό των συμβούλων Επικρατείας, οι επίμαχες περικοπές που έγιναν με τον νόμο 4093/2012 αντίκεινται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Ωστόσο, λόγω της αντισυνταγματικότητας, παραπέμπουν για τελική κρίση στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Οι περικοπές άρχισαν να «τρέχουν» από 1-1-2013 και σύμφωνα με τους δικαστές του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου «ο νομοθέτης όφειλε αποφαινόμενος τεκμηριωμένα για την αναγκαιότητα του μέτρου, να εξετάσει [πρώτα] την ύπαρξη τυχόν εναλλακτικών επιλογών και να συγκρίνει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της καθεμίας για τον επιδιωκόμενο δημόσιο σκοπό της δημοσιονομικής προσαρμογής καθώς και εάν οι επιπτώσεις της συγκεκριμένης περικοπής αποδοχών στο βιοτικό επίπεδο των θιγόμενων, αθροιζόμενες με τις επιπτώσεις από τα ήδη ληφθέντα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, και συνδυαζόμενες με τις κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες, οδηγούν σε ανεπίτρεπτη μείωση του επιπέδου ζωής των υπαλλήλων, κάτω του επιπέδου της αξιοπρεπούς διαβίωσης».

Και μπορεί στο πολυσέλιδο σκεπτικό τους να αναγνωρίζουν ότι ο νομοθέτης, εκτιμώντας τις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες μπορεί να προβαίνει σε μείωση του βασικού μισθού ή των επιδομάτων στο πλαίσιο του δημοσίου συμφέροντος, επισημαίνουν ωστόσο ότι «με την επίμαχη διάταξη επιχειρείται νέα, για πολλοστή φορά περικοπή την αποδοχών, της ίδιας ακριβώς ομάδας θιγόμενων, ειδικότερα δε, θεσπίζεται πλέον με αυτήν, όχι περαιτέρω μείωση, αλλά κατάργηση των ετήσιων αποδοχών».

Όπως αναφέρουν, επιδόματα, εορτών και αδείας, συνδέονται από τη φύση τους με τις αυξημένες ανάγκες που ανακύπτουν κατά τις εορταστικές περιόδους και κατά την περίοδο των θερινών διακοπών, οι οποίες ανάγκες συντρέχουν για όλους τους υπαλλήλους ανεξάρτητα από το μισθό του καθενός.

Κλείνοντας σημειώνουν ότι «ο νομοθέτης δεν δικαιολογείτο πλέον να προχωρήσει στην υιοθέτηση του επίμαχου καταργητικού μέτρου, χωρίς προηγουμένως να έχει εκτιμήσει την προσφορόρητα του μέτρου ενόψει και της διαπίστωσης, ότι τα αντίστοιχα μέτρα που είχε λάβει έως τότε δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα, και ότι η οικονομική ύφεση είχε ενταθεί με ρυθμούς που είχαν ανατρέψει τις αρχικές προβλέψεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News