Σε άλλους μοιάζει με αεροδρόμιο, σε άλλους με έδρα πιστωτικού ιδρύματος. Με 38 ορόφους, 90 αίθουσες και 24 χιλιόμετρα διαδρόμων όπου μπορούν να πηγαινοέρχονται 9.000 άνθρωποι, το νέο δικαστικό μέγαρο του Παρισιού «είναι ο ναός του υπερθετικού βαθμού» όπως γράφει η Libération. Ένα τεράστιο έργο, στην υπηρεσία της «Δικαιοσύνης του 21ου αιώνα», με κόστος ρεκόρ 2,35 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλλά, ήδη, το γυάλινο κτίριο που σχεδίασε ο Ρέντσο Πιάνο γίνεται στόχος πολλών επικρίσεων: τεχνικά προβλήματα, περιορισμός της πρόσβασης στο κοινό, γκρίνια για τα «γυάλινα κλουβιά»…

Καταρχάς πολλοί βρίσκουν το κτίριο «αποστειρωμένο» ή ακόμη και «απάνθρωπο»: περισσεύουν οι ταμπέλες προσανατολισμού, αλλά λείπουν τα δικαστικά σύμβολα. «Αυτοί είναι οι κώδικες ενός εμπορικού κέντρου, όχι ενός δικαστικού μεγάρου. Αν ο διάδικος αισθάνεται πελάτης σε αυτό το δικαστήριο, τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα», διαμαρτύρεται δικαστής. Πέρα όμως από το ντεκόρ, είναι και τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που ενοχλούν: ένοπλες αστυνομικές περιπολίες, έρευνες σε όλες τις σακούλες, συνεχείς έλεγχοι, περιορισμένη επισκεψιμότητα … «Είναι συνολικά ένα εχθρικό κτίριο, ακόμη και για εμάς», συνεχίζει ο δικαστής.

Το τελευταίο επίδικο της έντασης; Αυτοί οι «ιδιότροποι συναγερμοί» μεταξύ των πολλών ελέγχων. «Η Δικαιοσύνη δεν πρέπει να γίνει μια ‘παγιδευμένη’ δικαιοσύνη στην οποία θα φοβόμαστε τον διάδικο», δήλωσε η Κάτια Ντιμπρέιλ, πρόεδρος της Δικαστικής Ένωσης. Όμως, από την έναρξη λειτουργίας των νέων δικαστηρίων, εκείνο που ενοχλεί περισσότερο είναι τα γυάλινα κλουβιά σε 13 από τις 27 αίθουσες της ποινικής δικαιοσύνης. Αν και το σύστημα αυτό δεν είναι μοναδικό για το Παρίσι και γνώρισε πολλές δόξες μετά την υιοθέτηση του αντιτρομοκρατικού νόμου το 2015, αυτά τα «γυάλινα κλουβιά» αντιβαίνουν στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως επισημαίνεται.

«Είναι τρελό να φανταστούμε ότι οι άνθρωποι θα δικάζονται σε γυάλινα κλουβιά», λέει ένας δικηγόρος. Η δίκη του Ρέντσο Πιάνο μόλις άρχισε πάντως. Και φαίνεται να είναι σε γυάλινο κλουβί…

Φωτό: Ο Ρέντσο Πιάνο και το νέο του δημιούργημα. Πώς είναι η Ευελπίδων; Καμία σχέση. Πηγή: Libération

Τον Φεβρουάριο του 2009, ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, είχε διατυπώσει μια πρόταση: να κατανεμηθούν τα κέρδη των γαλλικών ανώνυμων εταιρειών σε τρία ίσα μέρη. Ένα  για τους εργαζόμενους, ένα για τους μετόχους και ένα τρίτο για επενδύσεις. Ωστόσο, μια μελέτη της Οxfam, που δημοσιεύθηκε προχθές, και στην οποία η Monde αφιερώνει χώρο στην πρώτη σελίδα, φωτογραφίζει μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα. Από το 2009 έως το 2016, δηλαδή μεσούσης της οικονομικής κρίσης, το 67,5% των κερδών των εταιρειών του δείκτη CAC 40 (των σαράντα εταιριών με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση στο Χρηματιστήριο του Παρισιού) έφτασε στους μετόχους, το 27,5% στις επενδύσεις και μόνο 5% στους εργαζόμενους (εκτός από τους διευθύνοντες συμβούλους, οι μισθοί των οποίων, χάρη και στα δικαιώματα προαίρεσης αγοράς μετοχών, αυξήθηκαν δύο φορές πιο γρήγορα από αυτούς των άλλων εργαζομένων).

Η ανισορροπία αυτή ανησυχεί τη γαλλική εφημερίδα. Πρώτον, επειδή η όλο και μεγαλύτερη σύνδεση των αμοιβών των διευθυντικών στελεχών με τα δικαιώματα προαίρεσης αγοράς μετοχών (οι μετοχές που χορηγούνται εκτός του μισθού) τους οδηγεί να ευθυγραμμίζονται ολοένα και περισσότερο με τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των μετόχων. Δεύτερον, επειδή αυτό σημαίνει μείωση των επενδύσεων και επομένως της μελλοντικής ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα παραδέχεται ότι η αύξηση των κερδών των εργαζομένων μπορεί να αποθαρρύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα. Πιστεύει όμως ότι η πλάστιγγα έχει γύρει πολύ προς την αντίθετη πλευρά: «Σε ποιο βαθμό η άνοδος των μισθών των στελεχών, η μαζική εξόφληση μετοχών ή η πληρωμή μερισμάτων πάνω από τα οφέλη της επιχείρησης εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πραγματικής οικονομίας; Ήρθε η ώρα οι μέτοχοι να καταλάβουν ότι η ακόρεστη δίψα τους για κέρδη μας οδηγεί όλους σε κατάρρευση».

Χρόνια τα λέμε, τίποτε δεν γίνεται.

Φωτό: Μα γιατί κάνουν λες και θα τα πάρουν στον τάφο τους; Πηγή: Shutterstock

Δεν τους έφτανε μια ζωή μέσα στις κακουχίες, ήρθαν και τα ναρκωτικά να τους αποτελειώσουν – ναρκωτικά της χειρότερης ποιότητας.

Το Quartz περιγράφει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στις αφρικανικές χώρες όπου καταστρέφεται μια ολόκληρη γενιά, που αναζητά την ψευδαίσθηση για το παρόν και ένα καλύτερο μέλλον. Δεδομένου ότι δεν είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά την ηρωίνη και την κοκαΐνη, διακινδυνεύουν και στρέφονται στα χημικά που κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά. «Ισχυρό κοκτέιλ από κωδεΐνη, τραμαδόλη, ροφυνόλη, κάνναβη, κόλλα και ούτω καθεξής: Ενώ το μείγμα αυξάνει την επίδραση κάθε συστατικού του ναρκωτικού, οι παρενέργειες πολλαπλασιάζονται».

Όλα αυτά προσιτά σε κάθε τσέπη. Μια επικίνδυνη επίδραση στους νέους, δεδομένου ότι η Αφρική, σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές του 2017, είναι η ήπειρος με τη χαμηλότερη μέση ηλικία (το 60% είναι κάτω των 25 ετών) και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας. Αυτό εξηγεί τη χρήση των ναρκωτικών ως απόδραση. «Οι αφρικανικές κυβερνήσεις αγωνίζονται να βρουν μια θεραπεία τόσο για την αιτία όσο και για την επιδημία. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, αλλά και να ανοίξουν και να εξοπλιστούν δημόσια κέντρα αποκατάστασης που να μπορούν να θεραπεύσουν αυτή την μεγάλη ποικιλία νεαρών τοξικομανών».

Δεν είναι απλώς απαραίτητο. Επείγει.

Φωτό: Δεν τους αξίζει. Πηγή:Quartz

Η μετάβαση στον Άρη δεν είναι αρκετή πια. Όχι ότι είναι ρουτίνα, αλλά το νέο στοίχημα τώρα είναι να χρησιμοποιηθεί ο κόκκινος πλανήτης ως διάδρομος απογείωσης. Οπως γράφει το Verge, η NASA θα στείλει ένα ελικόπτερο στις αποσκευές του επόμενου οχήματος για τον Άρη για να εξετάσει τη δυνατότητα που έχει να πετάξει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Η αποστολή θα ξεκινήσει τον Ιούλιο του 2020 από τη Φλόριντα. Το ελικόπτερο «Αρης» θα προσπαθήσει να αψηφήσει τους νόμους της φυσικής. Προσπάθειες προσομοίωσης έχουν γίνει στο εργαστήριο Jet Propulsion της NASA τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Κι αν πετάξει και σε πραγματικές συνθήκες θα μπορούσε να ανοίξει νέους ορίζοντες στην έρευνα φτάνοντας σε μη προσβάσιμα μέρη, με τους δύο ειδικούς φωτογραφικούς θαλάμους του.

Για να αντιμετωπίσει την τόσο λεπτή ατμόσφαιρα, το ελικόπτερο θα είναι πολύ ελαφρύ (μόνο 1,8 χιλιόγραμμα) ενώ θα χρησιμοποιεί δύο έλικες που περιστρέφονται 10 φορές ταχύτερα από ότι στον πλανήτη Γη. Το αεροσκάφος θα προσπαθήσει να πραγματοποιήσει πέντε αυτόνομες πτήσεις μέσα σε 30 μέρες. Κάθε αποστολή πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 90 δευτερόλεπτα. «Η ιδέα ενός ελικοπτέρου που πετάει στον ουρανό ενός άλλου πλανήτη είναι ελκυστική. Το ελικόπτερο “Αρης” θα είναι ο προάγγελος για μελλοντικές επιστημονικές επιχειρήσεις, ανακάλυψης και εξερεύνησης στον κόκκινο πλανήτη», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της NASA Τζιμ Μπρίντενστιν .

Φωτό: Πετάει, πετάει το ελικόπτερο; Πηγή:NASA/JPL-Caltech