«Να πάτε να πνιγείτε», διαμήνυσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στους παίκτες του Ολυμπιακού, στα αποδυτήρια των «Ζωσιμάδων», αμέσως μετά τη βαριά ήττα (3-0) από τον ΠΑΣ Γιάννενα. «Δεν κάνετε ούτε για χαρτιά υγείας στο Ρέντη…». Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης προτίμησε, αντί να πνιγεί ο ίδιος, να πνίξει τον πόνο του στο ποτό.

Μαζί με τα υπόλοιπα… κωλόχαρτα της αποστολής επέστρεψε στην Αθήνα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, και πήγε να διασκεδάσει στον φίλο του τον Βέρτη. Ο αθεόφοβος, από όλα τα νυχτερινά κέντρα της πόλης διάλεξε εκείνο στο οποίο πριν από μια εβδομάδα η ΑΕΚ είχε γιορτάσει την κατάκτηση του τίτλου – του Πρωταθλήματος που έχασε ο Ολυμπιακός. Τέλος πάντων…

Ηταν σχεδόν απίθανο να μην τον πάρει κάποιο μάτι. Η φωτογραφία του 27χρονου μέσου (που συνοδευόταν από τη σύζυγό του και ακραιφνή οπαδό του Ολυμπιακού, Ζέτα Θεοδωροπούλου) «βρώμισε» στο Διαδίκτυο σε χρόνο dt. Προκάλεσε «ερυθρόλευκη» οργή στα social media, με το πιο σκληρό ποστάρισμα να προέρχεται από τη «Θύρα 7 Ηλιούπολης – Μπραχαμίου»: τους οργανωμένους φίλους του Ολυμπιακού που τον περασμένο Σεπτέμβριο είχαν ζητήσει, δημοσίως, από τον κυρ-Σάββα Θεοδωρίδη να σταματήσει την κλάψα για τη διαιτησία.

Ο Ταχτσίδης αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το περασμένο καλοκαίρι (από την Τορίνο, έναντι 700.000 ευρώ) και το συμβόλαιό του λήγει το 2020. Αλλά η θητεία του στην ομάδα θα είναι πολύ πιο σύντομη. Το κατεπείγον post του διευθυντή Επικοινωνίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κώστα Καραπαπά, ήταν σαφέστατο: «Παίκτες που δεν ματώνουν τη φανέλα ή γυρνάνε στα κλαμπ μετά από ήττες του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ θα φεύγουν από την ομάδα μας. Τόσο απλά!». Που σημαίνει ότι ο παίκτης κλήθηκε σε απολογία για καθαρά τυπικούς λόγους.

Οχι, ο νεαρός παίκτης δεν συμπεριφέρθηκε αντιεπαγγελματικά. Στην ουσία βρισκόταν, ήδη, σε διακοπές. Το κυριακάτικο παιχνίδι στα Γιάννενα ήταν, για τον Ολυμπιακό, το τελευταίο της σεζόν. Αυτό που θα πληρώσει ακριβά, ο Παναγιώτης, είναι οι σκουριασμένες αντιλήψεις μας. Ζούμε, ακόμα, με το πρότυπο του ποδοσφαιριστή που έχει περιγράψει ο Αντώνης Αντωνιάδης: «Εμείς, όταν χάναμε ένα ματς, δεν βγαίναμε από τα σπίτια μας, που λέει ο λόγος». Ηταν οι εποχές που οι προπονητές ή οι έφοροι των ομάδων έκαναν βραδινά «ντου» για να διαπιστώσουν εάν οι παίκτες βρίσκονταν στα κρεβάτια τους. Που τους κοιτούσαν στα δάχτυλα, ψάχνοντας για ύποπτες κιτρινίλες από τσιγάρο. Που εξηγούσαν στις συντρόφους τους πόσο κακό κάνει το σεξ πριν από τον αγώνα…

Αλλά, οι εποχές έχουν αλλάξει. Πλέον, οι παίκτες είναι επαγγελματίες σαν όλους τους άλλους. Κρίνονται μόνο για τη δουλειά τους, στους αγώνες και στις προπονήσεις. Και, πλην σπανίων εξαιρέσεων, θα πενθήσουν για την αποτυχία της ομάδας τους, όσο ο δικηγόρος που έχασε μια δίκη, ή ο γιατρός που έχασε έναν ασθενή. Αφήστε που, η απώλεια μιας ζωής δεν μπορεί να συγκριθεί με την ήττα σε ένα παιχνίδι…

Κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Από τη μια, δεχόμαστε ως φυσιολογικό το ότι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος ετοιμάζεται να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού: του συλλόγου που «μια ζωή» έμαθε να εχθρεύεται, ως παίκτης του ΠΑΟΚ, του Παναθηναϊκού και -σήμερα- της ΑΕΚ. Δεν θα μας εκπλήξει, εάν αύριο – μεθαύριο τον δούμε να παλεύει να βάλει γκολ στην ομάδα που με τα χρώματά της ντύνει την κόρη του, όταν την παίρνει μαζί του στο γήπεδο. Αλλά, από την άλλη, απαιτούμε από τον (κάθε) Ταχτσίδη να θρηνεί για το χαμένο ματς. Ή, πιο σωστά, να κάνει οτι θρηνεί. Σαν τους Βορειοκορεάτες στην κηδεία του Κιμ Γιονγκ Ιλ, το 2011, που έμπηγαν τα κλάματα όταν έβλεπαν φακό να τους σημαδεύει.

Το «έγκλημα» του Παναγιώτη, ενός παιδιού που οι γνώσεις του δεν φτάνουν στη λέξη «περαιτέρω», είναι το ότι δεν είχε την πρόνοια να αποφύγει τις κακοτοπιές. Να κάνει ό,τι οι συμπαίκτες του, που έμειναν σπίτι: να παίξει Playstation, να κατεβάσει μια ταινία στον υπολογιστή, να αγαπήσει τη σύντροφό του, ή να αρχίσει να ετοιμάζει βαλίτσες για τις Μαλδίβες ή τον Μαυρίκιο. Ξημερώματα, έδωσε δικαιώματα. Οπως αρκετοί συνάδελφοί του στο παρελθόν.

Τον περασμένο Οκτώβριο, μετά την ήττα της ΑΕΚ στην Τρίπολη, ο Σέρχιο Αραούχο ξεφάντωνε στον Κωνσταντίνο Αργυρό. Στο μαγαζί του ίδιου καλλιτέχνη -που τότε τραγουδούσε με τη Φουρέιρα- «τα έσπασε» ο Κάρλος Ζέκα, ένα χρόνο πριν, έπειτα από μια οδυνηρή ήττα του Παναθηναϊκού από την Ξάνθη. Εκείνοι έπεσαν στα μαλακά. Ο Αραούχο είναι ένας από τους MVP της ομάδας του. Ο Ζέκα ίδρωνε τη φανέλα περισσότερο από κάθε άλλον. Σημασία δεν έχει το παράπτωμα τόσο, όσο η διάθεση του συλλόγου απέναντι στον παραβάτη.

Εάν στη θέση του Ταχτσίδη βρισκόταν ο Φορτούνης, ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του Ολυμπιακού, το πολύ – πολύ να πλήρωνε σε πρόστιμο μερικά μπουκάλια ουΐσκι. Ο Ταχτσίδης, όμως, είναι για να φεύγει. Εάν θέλουν να τον κρατήσουν, ας θυμίσουν στους αγανακτισμένους οπαδούς ότι τον περασμένο Φεβρουάριο, στο ματς με τον Ατρόμητο, τσάκισε τρία πλευρά, έχασε τις αισθήσεις του, συνήλθε χάρη στη σωτήρια παρέμβαση του γιατρού (Χρήστου Θέου), αλλά επέμενε να συνεχίσει στον αγώνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News