Η εικόνα του κατάμεστου από κόσμο γηπέδου και του γιγάντιου κορεό που έγραφε «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά επτά γενιές σβηστό» στην κεντρική εξέδρα με αιχμαλώτισε μπροστά στην τηλεόραση. Ηταν το ντέρμπι κορυφής της Φούτμπολ Λιγκ, όμως το σκηνικό του παρέπεμπε σε ευρωπαϊκό αγώνα. Με γυναικόπεδα στις κερκίδες και περίπου 600 οπαδούς της φιλοξενούμενης ομάδας μεταξύ των θεατών. Το στερητικό σύνδρομο από την έλλειψη της Σούπερ Λιγκ εξαφανίστηκε με τις πρώτες ματιές στη μετάδοση της ΕΡΤ3.

Είχα πολύ καιρό να δω φιλάθλους διαφορετικών χρωμάτων καθισμένους δίπλα – δίπλα στον ίδιο αγώνα. Και τι αγώνα: Παναχαϊκή και Αρης έπαιζαν τον προβιβασμό τους στην Α’ Εθνική. Στο τερέν υπήρξαν στιγμές μεγάλης έντασης – στο τέλος είχαμε και τρεις αποβολές ποδοσφαιριστών. Το τελικό αποτέλεσμα (1-1), το οποίο εξανεμίζει τις ελπίδες των γηπεδούχων, διαμορφώθηκε στο 88′ με την εύστοχη εκτέλεση ενός φάουλ που αμφισβητήθηκε εντόνως από τους Πατρινούς. Κι όμως, δεν υπήρξε το παραμικρό παρατράγουδο – πέρα από ένα ποτήρι με καφέ που δέχτηκε στην πλάτη ο προπονητής του Αρη, Δημήτρης Σπανός, μετά τη λήξη του αγώνα. Ε, θα βρισκόταν και ένας ηλίθιος ανάμεσα σε τόσο κόσμο. Οι πολλοί, οι περίπου 6.000 οπαδοί της Παναχαϊκής, απέδειξαν ότι ο αθλητικός πολιτισμός δεν είναι διόλου ασύμβατος με τον πρωταθλητισμό.

Δεν φταίει το νερό που πίνουν. Ολα αυτά τα χρόνια που ο ιστορικός σύλλογος βολοδέρνει στη Β’ και στη Γ’ Εθνική, η Πάτρα δεν ήταν -πάντοτε- φρόνιμη. Τις έχουν κάνει τις αταξίες τους, οι «ροσονέρι». Αλλά, πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τότε που ηρέμησαν. Που το γήπεδό τους είναι «εκκλησία», ακόμη και στις πίκρες. Το κυριακάτικο ντέρμπι ήταν το αποκορύφωμα της άψογης συμπεριφοράς τους, που στα μέρη μας δεν συναντάς συχνά. Ετσι όπως εξελίχθηκε το ματς, θα περίμενε κανείς να συμβούν «σημεία και τέρατα». Αντ’ αυτών, ακολούθησε μια ανακοίνωση με την οποία ο Αρης ευχαρίστησε την Παναχαϊκή για την «άψογη φιλοξενία» και συνεχάρη τους πατρινούς φιλάθλους που γέμισαν το γήπεδο και δημιούργησαν «όμορφη ατμόσφαιρα».

Η εξήγηση του «θαύματος» δεν είναι παραφυσική για όποιον γνωρίζει τι έχει γίνει τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, δηλαδή από τη στιγμή που η Παναχαϊκή βρέθηκε στο ναδίρ της ιστορικής της πορείας. Και δείχνει, σε όσους ακόμη αναρωτιούνται, πως πίσω από κάθε τι που συμβαίνει στο ποδόσφαιρό μας, καλό ή κακό, κρύβονται οι παράγοντες. Οι ομάδες έχουν το πρόσωπο εκείνων που τις κυβερνούν.

Στο project της επιστροφής της Παναχαϊκής στη Σούπερ Λιγκ πρωταγωνιστεί ο Κώστας Κατσουράνης. Ο θρυλικός ποδοσφαιριστής της γενιάς του 2004, ο οποίος γεννήθηκε στην Πάτρα και έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στον σύλλογο, δεν είναι, απλώς, τεχνικός διευθυντής αλλά ο μπροστάρης της «Παναχαϊκής Συμμαχίας». Δίπλα του έχει μια άλλη μεγάλη μορφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Πάρι Γεωργακόπουλο, που κι αυτός αναδείχθηκε στην Παναχαϊκή, στη δεκαετία των ’80s, προτού μεταπηδήσει στον Παναθηναϊκό. Ο Γεωργακόπουλος αποσύρθηκε από τα γήπεδα πολύ νέος (στα 27 του), λόγω διαφωνιών με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, κι έκτοτε αφοσιώθηκε στις επιχειρήσεις του. Ο Κατσουράνης τον έπεισε να ασχοληθεί, πάλι, με το άθλημα 26 χρόνια μετά.

Οι δύο παλαίμαχοι παίκτες είναι και χρηματοδότες του συλλόγου, μαζί με μια ομάδα επιχειρηματιών της περιοχής. Ενας από αυτούς, ο Κώστας Μπακαλάρος, ιδιοκτήτης εταιρείας διανομής αναψυκτικών και ποτών, είναι ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναχαϊκή. Πρόεδρος, αλλά όχι αφεντικό. Οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά. Και οι Αρχές με τις οποίες διοικείται ο σύλλογος, είναι πολύ ξεχωριστές. Στο ρόστερ δεν υπάρχουν, ούτε ξένοι, ούτε δανεικοί παίκτες. Μόνον Ελληνόπουλα, ως επί το πλείστον πολύ νεαρής ηλικίας. Ενα από αυτά, ο Νίκος Μασούρας, δεν είναι, καν, 17 ετών. Συνδυάζει τον πρωταθλητισμό με τη Β’ Λυκείου.

Ο προπονητής (Σωκράτης Οφρυδόπουλος), παλιός ποδοσφαιριστής κι αυτός, δεν είναι αναλώσιμος. Καμία «γκέλα» της ομάδας δεν έγινε αφορμή να αμφισβητηθεί. Αλλωστε, όπως τόνισε ο πρόεδρος σε συνέντευξή του στο contra.gr, τον περασμένο Φεβρουάριο, «περισσότερο μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε μία ομάδα με βάσεις γερές, με καλές υποδομές και αγωνιστική υγεία που θα έχει διάρκεια και ανοδική πορεία. Δεν είναι στα άμεσα ενδιαφέροντά μας η κατάκτηση του τίτλου. Δεν είμαστε απ’ αυτούς που στο παραμικρό λάθος θα αλλάξουμε προπονητή. Στο κάτω – κάτω, ο αθλητισμός έχει και ευχάριστες, αλλά και δύσκολες στιγμές. Οπως και η ζωή».

Ετσι εξηγούνται τα χθεσινά. Σε ένα ματς «ζωής και θανάτου» που… στράβωσε για τους γηπεδούχους από μια αμφισβητούμενη φάση στο τέλος, οι φιλοξενούμενοι ευχαρίστησαν για τη φιλοξενία. Γιατί στη σημερινή Παναχαϊκή η άνοδος στην Α’ Εθνική δεν είναι αυτοσκοπός. Θα έρθει φυσιολογικά, με την πρόοδο της ομάδας. Γιατί ο Κατσουράνης και ο Γεωργακόπουλος δεν διακηρύσσουν το μίσος για τους αντιπάλους. Γιατί ο προπονητής (ή οποιοσδήποτε άλλος) δεν «τρέμει» για τη θέση του. Γιατί ο πρόεδρος δεν θεωρεί τη νίκη δεδομένη – δεν θα ξαμολήσει τους μπράβους του πίσω από τον διαιτητή που του τη στέρησε.

Από το γήπεδο της Αγυιάς, στο οποίο έλαμψε για πρώτη φορά ο τεράστιος Κώστας Δαβουρλής, η Παναχαϊκή έστειλε ένα -εξαιρετικά επίκαιρο- μήνυμα σε όλη την Ελλάδα, όπως υπογράμμισε και ο «Κατσούρ» στη γραπτή του δήλωση μετά τον αγώνα: «Υπάρχει και άλλο ποδόσφαιρο. Ποδόσφαιρο που αντικατοπτρίζεται στην εικόνα των ποδοσφαιριστών μας μπροστά στην κερκίδα με τον κόσμο να τους αποθεώνει, παρά το γεγονός ότι δεν επιτύχαμε το σκοπό μας και δεν νικήσαμε. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κάνει κανείς, αλλά συμβόλαιο με την προσπάθεια έχει κάνει η Παναχαϊκή».

Ναι, Γιώργο Βασιλειάδη. Το ποδόσφαιρο έχει το πρόσωπο των παραγόντων που το κυβερνούν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News