Νέα ήθη εισάγει νόμος που θα ισχύσει από το καλοκαίρι του 2018 στη Σουηδία σύμφωνα με τον οποίο θα απαιτείται ρητή συναίνεση, προφορική αλλά –ναι, για σιγουριά- και γραπτή, της ή του συντρόφου προκειμένου να προχωρήσει η ερωτική πράξη.

Προσπαθώντας να περιορίσει τα φαινόμενα σεξουαλικού εξαναγκασμού, ο σουηδός πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν δήλωσε πως «το σεξ πρέπει πάντα να είναι εκούσιο. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, δεν πρέπει να προχωρά κανείς» και προτείνει ακόμη και υπογραφές σε γραπτές συναινέσεις.

Το σουηδικό πρότυπο υπήρξε για χρόνια νεοελληνικό σημείο αναφοράς και βάρδα μη μπει ο πειρασμός σε κανένα δικό μας ιθύνοντα για τυχόν μεταφορά της σουηδικής νομοθετικής πρωτοβουλίας στα καθ’ ημάς. Δεν θ’ αργήσουν ν’ ακουστούν το «είσαι για μια γρήγορη… συναίνεση;» ή το ναρκισσιστικό «τι σου υπογράφω, μάνα μου…». Καμιά εξάλλου καλύτερη επιβεβαίωση του λαϊκού αξιώματος περί προσοχής για το πού μπαίνει η υπογραφή ή ό,τι άλλο, ανάλογα βαρυσήμαντο, δεν πρόκειται να υπάρξει.

Το νεοελληνικό ταπεραμέντο βέβαια δεν μπαίνει σε καλούπια, όσο κι αν οι κοινωνικές στοχεύσεις το επιβάλλουν, σε γραφειοκρατίες και σε τυπικότητες. Πώς να αποταθείς στο ταίρι σου, την ώρα που τα πανιά φουσκώνουν και αντί για λόγια θερμά έως πυρετικά, θα πρέπει να εκστομίσεις το άχαρο: «Βάλε μου μια τζίφρα, μωρό μου, σε μια δήλωση του Ν. 1599 (παλιά, του Ν.105)». Πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά και πώς να είναι άραγε το «συναινεσάτο»;

Και πώς να κυκλοφορείς ή να πηγαίνεις σε ραντεβού ερωτικό με τη δήλωση συγκατάθεσης προς υπογραφή στην τσάντα ή παραμάσχαλα; Θα είναι έγγραφο προσυμπληρωμένο –μη χάνεται και χρόνος πολύτιμος- με ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας, διεύθυνση, τηλέφωνα και e-mail;

Μια επωφελής -για τους περιπτεράδες- ιδέα θα ήταν να πωλείται η γραπτή δήλωση συγκατάθεσης μαζί με τα προφυλακτικά. Ανεβαίνει κάπως το κόστος αλλά ο έρως κόστη δεν κοιτά, άσε που σίγουρα, επειδή είμαστε –εκτός από ανάδελφον- έθνος γραφειοκρατικολάγνο, όλο και κάποιος διευθυντής πρωτοκόλλου θα βρεθεί να ζητά και θεώρηση από ΚΕΠ για το γνήσιον της υπογραφής δια τον φόβον των πλαστογράφων. Κι άντε, έγκαυλος, που λέει κι ο ποιητής, να στηθείς στην ουρά…

Scripta manent πάντα και οι υπογεγραμμένες συναινέσεις, ακόμη κι αυτές με υπογραφή με πάσα επιφύλαξη, θα μένουν ως ντοκουμέντα και τεκμήρια να θυμίζουν ώρες, νύχτες και μέρες ερωτικές, υπέροχες ή χάλια, έστω κι αν παραπονεμένοι σύντροφοι θα έχουν να λένε: «Έχεις να μου υπογράψεις έξι μήνες».

Κι ο ευαίσθητος καθρέφτης των ερωτικών στιγμών, ο τραγουδοποιός που από χρόνια ήδη έχει προβλέψει με την ταπεινή του τέχνη τα νέα ήθη, δεν θ’ αργήσει να επιβεβαιωθεί γι’ άλλη μια φορά (χαίρε αρχιστιχουργέ Πυθαγόρα):

«Τα παράνομα φιλιά μου

τα ‘χω κόψει στο ‘χω πει

βγάζω αίμα απ’ την καρδιά μου

και σου βάζω υπογραφή»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News