Είναι μια Βορειοκορεάτισσα η οποία υπηρέτησε στον βορειοκορεατικό στρατό για, περίπου, δέκα χρόνια. Η ίδια αποκαλύπτει ότι η ζωή της εκεί ήταν τόσο σκληρή που, ξαφνικά, σταμάτησε να έχει περίοδο. Και οι βιασμοί, όπως τονίζει, ήταν μια καθημερινή κατάσταση. Οχι μόνο για εκείνη, αλλά για όλες τις στρατευμένες γυναίκες της Βόρειας Κορέας. Διαβάστε την ιστορία της:

Το BBC πήρε συνέντευξη από τη Λι Σο Γιον. Είναι η γυναίκα η οποία αυτομόλησε από τη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν. Η περιγραφή της δεν χρήζει περαιτέρω σχολιασμού. Σύμφωνα με την ίδια, κοιμόταν σε έναν κοιτώνα μαζί με τουλάχιστον άλλες 24 γυναίκες. Κάθε γυναίκα στρατιώτης είχε τον φοριαμό (ντουλάπα) της, όπου φύλαγαν τις στολές τους. Μέχρι εδώ, ας πούμε «καλά». Πάνω στον φοριαμό, κάθε στρατιωτίνα επιτρεπόταν να έχει δύο κορνίζες. Στη μία κορνίζα υπήρχε η φωτογραφία τού ιδρυτή τού κράτους τής Βόρειας Κορέας, Κιμ Ιλ Σουνγκ, και στη δεύτερη ο διάδοχός του, Κιμ Γιονγκ Ιλ, πατέρας του σημερινού δικτάτορα. Εντελώς δημοκρατικά.

Η Λι Σο Γιουν έχει αυτομολήσει εδώ και πολλά χρόνια από τη χώρα της, αλλά ακόμα θυμάται πολύ καλά πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες – όχι μόνο τις κορνίζες των «ηγετών» της. Για παράδειγμα, εστιάζει στη μυρωδιά του ιδρώτα στους στρατώνες -που δεν πρόκειται ποτέ να φύγει από τη μύτη της- και στα στρώματα που ήταν γεμισμένα με ρύζι. «Ιδρώναμε πάρα πολύ. Το στρώμα που κοιμόμασταν ήταν φτιαγμένο από φλοιό ρυζιού. Ετσι, όλη η δυσοσμία και ο ιδρώτας του σώματος διαπότιζαν το στρώμα και έμεναν εκεί. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο», εξήγησε στη συνέντευξη.

«Ως γυναίκα, ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στον στρατό ήταν η προσωπική υγιεινή και η καθαριότητα. Ποτέ δεν είχαμε ζεστό νερό. Το νερό ερχόταν κατευθείαν από το βουνό. Εννοείται πως δεν υπήρχε φίλτρο. Από τη σωλήνα πετάγονταν, πολλές φορές, βατράχια και φίδια», θυμάται.

Η Λι, κόρη καθηγητή πανεπιστημίου, μεγάλωσε στα βόρεια της χώρας. Πολλοί άνδρες της οικογένειάς της είχαν υπηρετήσει ως στρατιώτες και όταν ο λιμός γονάτισε τη χώρα τη δεκαετία του ’90, δήλωσε εθελοντικά συμμετοχή, παρακινούμενη από το γεγονός πως θα εξασφάλιζε το καθημερινό της φαγητό. Αλλά δεν ήταν η μόνη: χιλιάδες νεαρές γυναίκες ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο, για τον ίδιο λόγο.

«Ο λιμός κατέστησε ιδιαιτέρως ευάλωτες τις γυναίκες στη Βόρεια Κορέα», δηλώνει και η Γιέουν Μπάεκ, συγγραφέας του βιβλίου «North Korea’s Hidden Revolution». «Οι περισσότερες γυναίκες που έκαναν τη θητεία τους βίωσαν τραυματικές εμπειρίες, όπως σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς».

Η Λι, μπορεί να πήγε στον στρατό οικειοθελώς, αλλά το 2015 το κράτος αποφάσισε ότι η θητεία των γυναικών άνω των 18 ετών θα είναι υποχρεωτική. Και θα διαρκεί επτά χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα, οι βιασμοί ήταν πολύ συχνοί. Η Λι ισχυρίζεται ότι δεν έπεσε θύμα βιασμού, αλλά είδε πολλές συντρόφισσές της να κακοποιούνται σεξουαλικά από ανώτερους αξιωματικούς του στρατού. «Κάθε μέρα σημειώνονταν τέτοια περιστατικά. Ωστόσο, οι περισσότερες γυναίκες αρνούνται ότι συνέβη σε εκείνες. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο επιτηρητής του κάθε τάγματος, που φυσικά ήταν άνδρας, μπορούσε να μπει στο δωμάτιο των κοριτσιών ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα και να αρχίζει να βιάζει όποια κοπέλα ήθελε. Και αυτό μπορούσε να κρατήσει ώρες ολόκληρες», υπογραμμίζει.

Πάντως, η ηγεσία της Β. Κορέας θεωρεί ιδιαίτερα σοβαρό το παράπτωμα του βιασμού, το οποίο τιμωρείται με φυλάκιση επτά ετών. «Τις περισσότερες φορές, όμως, οι γυναίκες φοβούνται να καταγγείλουν τον βιασμό και έτσι οι βιαστές μένουν ατιμώρητοι», σημειώνει η Λι.

Η συγγραφέας, δημοσιογράφος και ειδική σε θέματα που αφορούν τη Βόρεια Κορέα, Τζουλιέτ Μόριλοτ, όπως και η Γιέουν Μπάεκ, παρατηρούν ότι η κατάθεση της Λι Σο είναι ίδια και με άλλες καταθέσεις, αλλά προειδοποιούν -σχεδόν καχύποπτα- πως «οι φυγάδες πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή».

»Υπάρχει αδιανόητη ζήτηση για πληροφορίες από τη Βόρεια Κορέα. Αυτό το γεγονός ενθαρρύνει τον κόσμο να πει φουσκωμένες ιστορίες στα ΜΜΕ, ιδίως αν -εκτός από τη δημοσιότητα- υπάρχει και, το βασικότερο, χρηματική αμοιβή. Πολλοί λιποτάκτες που δεν θέλουν να εμπλακούν με τα ΜΜΕ, ανησυχούν πολύ για αυτούς που προσπαθούν να χτίσουν μια καινούργια επαγγελματική καριέρα γύρω από τη λιποταξία τους. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε αυτό», δήλωσε η Μπάεκ.

Εύλογα θα σκεφτείτε ότι, «από την άλλη, οι πληροφορίες που προκύπτουν από επίσημες πηγές της Βόρειας Κορέας, δεν μπορούν να είναι προϊόντα καθαρής προπαγάνδας;». Ρητορικό το ερώτημα. Το βέβαιο είναι ότι η Λι Σο δεν ζήτησε χρηματική αμοιβή για αυτή τη συνέντευξή της στο BBC, όπως υπογραμμίζει ο συντάκτης του άρθρου.

Στις αρχές της θητείας της, η 17χρονη Λι απολάμβανε τη στρατιωτική ζωή, εξαιτίας του πατριωτισμού που τη διακατείχε και της αίσθησης πως αποτελεί μέρος ενός συνόλου. Της είχε κάνει εντύπωση, μάλιστα, το πιστολάκι για τα μαλλιά που ήταν διαθέσιμο στο στρατόπεδο, αν και οι συχνές διακοπές ρεύματος δεν της έδιναν πολλές ευκαιρίες να το χρησιμοποιήσει. Η καθημερινή ρουτίνα, σύμφωνα με την ίδια, ήταν παρόμοια για όλους, ανεξαρτήτως φύλου. Οι γυναίκες είχαν κάπως πιο χαλαρή μεταχείριση, όσον αφορούσε στις σωματικές ασκήσεις, αλλά έπρεπε να κάνουν σε καθημερινή βάση δουλειές όπως καθάρισμα και μαγείρεμα, από τις όποιες οι άνδρες είχαν πάρει απαλλαγή.

«Η Βόρεια Κορέα είναι μια κοινωνία παραδοσιακά ανδροκρατούμενη και οι παραδοσιακοί αυτοί ρόλοι παραμένουν έως και σήμερα», υπενθυμίζει η Τζουλιέτ Μόριλοτ και συνεχίζει: «Οι γυναίκες πρέπει ακόμα να “ttukong unjeongsu”». Αυτό σημαίνει «μένουν στην κουζίνα, όπου και ανήκουν». Αλλά αυτή η φαλλοκρατική αντίληψη δεν αποτέλεσε το μοναδικό πρόβλημα για τις ένστολες στη Βόρεια Κορέα.

Η 41χρονη σήμερα Βορειοκορεάτισσα αναφέρει ότι η στρατιωτική εκπαίδευση ήταν σκληρή και το φαγητό ελάχιστο. «Επειτα από έξι μήνες θητείας οι περισσότερες γυναίκες δεν είχαν πια περίοδο εξαιτίας της κακής διατροφής και του πιεστικού περιβάλλοντος. Δεν μας πείραζε, όμως, γιατί στον στρατό αυτές οι δύσκολες ημέρες του μήνα για κάθε θηλυκό γίνονταν αβάσταχτες».

 «Υστερα από περίπου εννέα μήνες θητείας, δεν μας ερχόταν πλέον περίοδος, εξαιτίας του υποσιτισμού και του άγχους. Οι άλλες έλεγαν πως αυτό ήταν για καλό. Η κατάσταση ήταν τόσο άσχημη που, αν είχαμε και περίοδο, τα πράγματα θα γίνονταν ακόμα χειρότερα». «Πόσο πιο χειρότερα», θα σκεφτείτε, ειδικά εάν είσαστε γυναίκα. Η Λι έρχεται να το κάνει ακόμα πιο δύσκολο, αναφέροντας ότι ο στρατός δεν προνόησε για την εμμηνόρροια κατά τη θητεία της και πως αυτή και άλλες γυναίκες συχνά δεν είχαν άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιούν ξανά τις σερβιέτες τους.

«Μέχρι και σήμερα, οι γυναίκες χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές, λευκές, βαμβακερές σερβιέτες, οι οποίες πρέπει να πλένονται κάθε βράδυ μακριά από τους άνδρες, έτσι οι γυναίκες ξυπνάνε πολύ νωρίς και το κάνουν», λέει η Τζουλιέτ – προς επίρρωση των όσων σχετικών είπε η Λι: «Ενα από τα κορίτσια που μίλησα, το οποίο ήταν 20 χρόνων, μου είπε πως η εκπαίδευσή της είναι τόσο σκληρή που έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία φορά που της ήρθε περίοδος».

Και υπάρχει κι άλλο πρόβλημα, καθαρά πρακτικό: οι γυναίκες στρατιώτες που υπηρετούν στην ύπαιθρο, δεν έχουν πάντα πρόσβαση σε ιδιωτικές τουαλέτες. Για την ακρίβεια, πολύ συχνά αναγκάζονται να κάνουν την ανάγκη τους μπροστά σε άντρες, κάτι που τις κάνει να νιώθουν απίστευτη ντροπή και ιδιαίτερα ευάλωτες.

Η Λι Σο, που υπηρέτησε ως λοχίας σε μια μονάδα και ήταν υπεύθυνη για τις επικοινωνίες, τοποθετημένη κοντά στα σύνορα με τη Νότια Κορέα, έφυγε από τον στρατό σε ηλικία 28 χρόνων. Ηταν το 2008 όταν αποφάσισε να διαφύγει στη Νότια Κορέα – και αυτή ήταν η πρώτη προσπάθειά της. Αποτυχημένη, όπως αποδείχτηκε, αφού τη συνέλαβαν στα σύνορα με την Κίνα και την έστειλαν σε ένα σωφρονιστικό στρατόπεδο – για έναν χρόνο. Ετσι, υπήρξε και δεύτερη προσπάθεια αυτομόλησης,  λίγο αφότου αποφυλακίστηκε. Ηταν τόση η απόγνωσή της να διαφύγει, που έφτασε στο σημείο να κολυμπήσει στον ποταμό Τουμέν προκειμένου να φτάσει στην Κίνα. Εκεί, στα σύνορα, είχε ραντεβού με έναν μεσάζοντα, ο οποίος και εξασφάλισε τη μεταφορά της από την Κίνα στη Νότια Κορέα.

Σήμερα, η Λι Σο Γιουν ηγείται της Ενωσης Για Τα Δικαιώματα Των Γυναικών, χωρίς να παύει στιγμή να ελπίζει πως στο μέλλον θα πάψουν να υπάρχουν χιλιάδες περιστατικά κακοποίησης γυναικών στην πατρίδα της. Είτε υπηρετούν τη θητεία τους φέροντας το εθνόσημο αυτής της χώρας στο πηλήκιό τους είτε ζουν ως πολίτες. Επίσης, τώρα πια κοιμάται σε κανονικό στρώμα, με καθαρά σεντόνια. Και έχει ξανά περίοδο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News