Σαφή προτίμηση στον Εμανουέλ Μακρόν δείχνει ο ευρωπαϊκός Τύπος την επομένη της νίκης του έναντι της Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία.

Ενώ, όμως, από τη μία πλευρά αποτιμούν θετικά την επικράτηση του κεντρώου ανεξάρτητου υποψήφιου, από την άλλη μέρος των εφημερίδων επισημαίνει την ακροδεξιά απειλή που συνιστά η Λεπέν για τη χώρα της και, ευρύτερα, για την Ευρώπη.

Στη Βρετανία, ο Guardian θεωρεί ότι ο Εμανουέλ Μακρόν αποτελεί την «καλύτερη ελπίδα μίας μεγάλης χώρας με σοβαρά προβλήματα», ενώ σημειώνει ότι «η απειλή που θέτει η άκρα Δεξιά δεν έχει σβήσει».

Οι Financial Times σχεδόν προεξοφλούν την επικράτηση του Μακρόν στον δεύτερο γύρο στις 7 Μαΐου ενώ προειδοποιούν ότι ο υποψήφιος είναι αναγκασμένος να διαπραγματευτεί σκληρά για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του εάν εκλεγεί.

Να υπενθυμίσουμε ότι σε λίγες εβδομάδες έρχονται στη Γαλλία και οι βουλευτικές εκλογές, από τις οποίες θα προκύψει η Βουλή στην οποία ο Μακρόν, αν είναι πρόεδρος, θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες – και μάλλον θα τις βρει εύκολα στο χώρο του Κέντρου και της Δεξιάς.

Ενθουσιώδη υποδοχή στην επιτυχία της Μαρίν Λεπέν επιφύλαξε η Daily Mail στη Βρετανία, η οποία μιλά για μια «νέα Γαλλική Επανάσταση», αναφέροντας πώς τα παραδοσιακά κόμματα σαρώθηκαν και το ότι οι γάλλοι ψηφοφόροι θα έχουν πλέον λόγο για το Frexit, την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Αντιθέτως, περισσότερο επιφυλακτική εμφανίζεται στη Γερμανία η Frankfurter Allgemeine Zeitung που βλέπει σε άρθρο της την Γαλλία κατακερματισμένη. Προσθέτει ότι «περισσότερο από το 40% των Γάλλων ψήφισαν υποψήφιους της άκρας Δεξιάς ή της άκρας Αριστεράς. Η νίκη του Μακρόν είναι τόσο περιορισμένη που στις δύο προηγούμενες προεδρικές εκλογές (2007, 2012) δεν θα είχε φθάσει στον δεύτερο γύρο».

Για το περιοδικό Der Spiegel, η επιτυχία του κεντρώου υποψήφιου είναι «ηχηρό χαστούκι στον πολιτικό μηχανισμό. Η εκλογή του στον δεύτερο γύρο έβγαλε από τη μέση, τουλάχιστον προσωρινά, παλαιούς πολιτικούς θεσμούς, τους συντηρητικούς γκωλιστές Les Republicains, όπως και τους κυβερνώντες σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ».

Στις εκλογικές προτιμήσεις της καγκελαρίου Μέρκελ αναφέρεται η Deutsche Welle, η οποία φρόντισε μεν να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τον Φιγιόν και τον Μακρόν, αντίθετα από το 2012 οπότε είχε εκφράσει την σαφή στήριξή τους στον Νικολά Σαρκοζί. Σήμερα, πάντως, όλα δείχνουν ότι προτιμά, όπως και οι Σοσιαλδημοκράτες, τον Εμανουέλ Μακρόν.

Σε κύριο άρθρο στην ηλεκτρονική της έκδοση, η βελγική Le Soir θεωρεί ότι οι Γάλλοι «έκαναν την επανάστασή τους, απορρίπτοντας, α λα Τραμπ, τα παραδοσιακά κόμματα και πολιτικούς, της Δεξιάς όπως και της Aριστεράς , για να θέσουν αντιμέτωπες δύο προσωπικότητες εκτός συστήματος».

Στην Ελβετία, η Le Temps μιλά για «εξίσωση με δύο αγνώστους», τον Μακρόν και τη Λεπέν, ελπίζει όμως στη νίκη του υποψήφιου: «ούτε καν 40 ετών, μπορεί να δώσει ένα νέο σύνορο στην Γαλλία και να βελτιώσει την ζωή των Γάλλων». Ωστόσο θεωρεί ότι «με το Εθνικό Μέτωπο, οι απόγονοι της Γαλλίας των δωσιλόγων  και της γαλλικής Αλγερίας βρίσκονται στις πύλες της εξουσίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News