H πρόταση των βουλευτών για την αποποινικοποίηση του ελεύθερου κάμπινγκ, αν δεν διαβαστεί προσεκτικά, ακούγεται ηλίθια. Όμως δεν είναι. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητούν ασυλία για όποιον στήνει τσαντίρι όπου γουστάρει, αλλά προτείνουν τη δημιουργία ζωνών με στοιχειώδεις υποδομές για την υποστήριξη των κατασκηνωτών και, κυρίως, την προστασία του περιβάλλοντος.

Ετσι, ναι, είμαστε εντάξει. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ελεύθερο κάμπινγκ συνεπάγεται βρώμα, μπόχα, ρύπανση του περιβάλλοντος και αναιδείς οχλήσεις προς όσους δεν συμμερίζονται την αντίληψη των κατασκηνωτών για επαφή με τη φύση. Γιατί έρχονται στιγμές που, πράγματι, ο κατασκηνωτής έρχεται τόσο κοντά στη φύση, που το αισθάνεσαι και εσύ, όταν ο αέρας φέρνει πάνω σου το χρησιμοποιημένο χαρτί υγείας.

Λέει η πρόταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ: «Ορίζοντας νομοθετικά ένα “αποδεκτό επίπεδο υποδομών” για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, αλλά κυρίως για την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας (π.χ. χώροι υγιεινής, παροχή νερού, χώροι διαχωρισμού και συλλογής απορριμμάτων, σήμανση) σε δημόσιες ή δημοτικές εκτάσεις κοινόχρηστου χαρακτήρα (εξαιρώντας τις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου) και θέτοντας όρους (π.χ. μέγιστη διάρκεια διαμονής) είναι δυνατό να διασφαλιστούν όλα τα εμπλεκόμενα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και να προστατευτούν όλα τα σχετικά  έννομα αγαθά».

Είναι μια χαρά.

Ο ελεύθερος κατασκηνωτής συχνά επικαλείται το δικαίωμα του στην ελεύθερη μετακίνηση προκειμένου να μετατρέψει τον δημόσιο χώρο σε ιδιωτικό. Να στήσει την ψησταριά του όπου του καπνίσει (κυριολεκτικώς), να μην υφίσταται κανέναν έλεγχο για τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς του και να αφήνει στη φύση τα βιολογικά του απορρίμματα. Συγγνώμη παιδιά, αλλά δεν πάει έτσι. Αν το κάμπινγκ είναι ελεύθερο, τότε με τον τρόπο που εσύ θα στήσεις τη σκηνούλα σου πάνω στο βράχο, σαν το κατσίκι, κάποιος άλλος θα κατασκηνώσει στο δάσος, σε έναν εθνικό δρυμό, μεσοτοιχία με αρχαιολογικούς χώρους. Κανένα νομικό πλαίσιο δεν μπορεί να θέσει πλαίσιο συνεννόησης αν δεν επιβάλλει σαφείς κανόνες οριοθέτησης. Στην ουσία η πρόταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεσμευτική για τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δέχονται ή ανέχονται ελεύθερους κατασκηνωτές. Ερχονται τα παιδιά και σου κάνουν τζίρο στα μπακάλικα του νησιού; Θα τα υποστηρίξεις με χημικές τουαλέτες και χώρους απόθεσης απορριμμάτων, αλλιώς θα επιληφθεί το όργανο της τάξεως.

Όχι φυσικά πώς πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ανεξαρτήτως νομικού πλαισίου οι κατασκηνωτές θα συνεχίσουν να στήνουν τις σκηνές τους όπου θέλουν και κανείς, μα κανείς, δεν θα ασχολείται στα σοβαρά. Και αν κάποιος τολμήσει να πει κάτι, ένας νεαρός θα του θυμίσει ότι οφείλει πρώτα να γκρεμίσει τις αυθαίρετες βίλες και μετά να κυνηγήσει τους κατασκηνωτές, που, αν μη τι άλλο, έχουν πλέον την αμέριστη συμπάθεια της κοινής γνώμης. Με τι ασχολείται η πατρίδα τα βράδια; Με τα παιδιά της που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στην άλλη άκρη του κόσμου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News