«Don’t mention the war!», ήταν η διαρκής και αγωνιώδης υπενθύμιση μεταξύ του προσωπικού του Fawlty Towers, σε ένα από τα ξεκαρδιστικά επεισόδια της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς που είχε επινοήσει ο Τζον Κλιζ, όπου μία παρέα γερμανών πελατών έπρεπε να εξυπηρετηθούν χωρίς παρατράγουδα. Ομως «Ο Πόλεμος» είχε υπάρξει. Και κάποια στιγμή δεν μπορούσε να μην αναφερθεί. Ακολούθησε πολύ γέλιο…

Κάπως έτσι έμοιαζε η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο. Το θέμα-ταμπού δεν ήταν ο πόλεμος, ήταν το περιεχόμενο του τελεσιγράφου που είχε δοθεί στον Ευκλείδη Τσακαλώτο λίγες ώρες νωρίτερα. Εμεινε μυστικό και κανείς δεν έμοιαζε να θέλει να το συζητεί ή να γνωρίζει τι ακριβώς περιλαμβάνει. Κάποια στιγμή θα μάθουν όλοι όμως. Και θα πέσει κλάμα…

Κατά βάθος βέβαια όλοι το γνωρίζουν πάνω κάτω. Μέτρα, μέτρα, μέτρα και νομοθέτησή τους τώρα. Οπότε: «καλύτερα να μην το συζητάμε γιατί θα γίνουμε μαλλιοκούβαρα και δεν είναι ώρα για τέτοια»…

Ολοι φάνηκε να καλύπτονται από τα ηρωικά που είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην αρχή των εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής, οι περισσότεροι έδειξαν να βολεύονται με την προσδοκία ότι η Μέρκελ θα μαλώσει τον Σόιμπλε και ότι ο Σουλτς θα κερδίσει τις εκλογές και όλα θα αλλάξουν…

Ετσι, άκουγαν με χαλαρότητα και μεγάλο ενδιαφέρον τον Πάνο Τριγάζη να κάνει γεωπολιτικές αναλύσεις, τον Τρύφωνα Αλεξιάδη να παραπονείται στους συντρόφους ότι δεν επιδεικνύουν την δέουσα συντροφικότητα και άλλα τέτοια.

Μέχρι που μίλησε ο Νίκος Φίλης. Και είπε επισήμως και δημοσίως αυτά που μέχρι πρότινος έλεγε ανεπισήμως. Οτι η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση, ότι οι επιλογές και οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης στην διαπραγμάτευση έχουν πέσει στο κενό, ότι ο Τσίπρας έκανε λάθος να απορρίψει την πρόταση της Φώφης για τον ΔΟΛ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ…

Μετά ήλθε ο Τσακαλώτος και έριξε μία βόμβα: «Δεν έχω λευκή επιταγή στην διαπραγμάτευση, οι αποφάσεις είναι συλλογικές». Κοινώς, «μην ψάχνετε (αγαπητέ Αλέξη, θα μπορούσε να έχει πει) για εξιλαστήρια θύματα, εγώ δεν είμαι Βαρουφάκης». Το είχε πει και στο συνέδριο, αλλά κάποιοι το έχουν ξεχάσει: «Ολοι μαζί τα κάναμε»…

Και ήλθε και ο Τζανακόπουλος, που ήταν σαν να απαντά στον Φίλη και είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκφράσει το αντισυστημικό κίνημα που πλέον εκδηλώνεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ… Χάος.

Αν έδειξε κάτι αυτή η συνεδρίαση, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται πλέον και την σκιά του. Αυτοί που καυχιόνταν ότι συζητούν τα πάντα, δεν συζητούν πλέον τίποτε, γιατί τα διαλυτικά φαινόμενα και σύνδρομα έχουν αρχίσει να εξαπλώνονται.

Παρόλα αυτά, όπως και στο «Fawlty Towers» ο Μπάζιλ Φόλτι δεν συγκρατείται και ξεσπά στους γερμανούς φιλοξενουμένους του για τον Πόλεμο, έτσι και στον ΣΥΡΙΖΑ κάποια στιγμή θα συζητηθεί το νέο δίλημμα: «μέτρα, μέτρα, μέτρα και ο Θεός βοηθός ή εκλογές μπας και γλιτώσουμε»;

Και πάντως, το σημαντικότερο είναι ότι όλη αυτή η μη-συζήτηση (δεν) έγινε, επειδή υπάρχει η «επόμενη ημέρα».

Και αυτήν βλέπουν ο Φίλης και ο Τσακαλώτος γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι αυτή που νομίζει ο Τσίπρας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News