«Μα πώς ξεχάστηκε αυτός και βγήκε όξω με το μ…ούσι στο στόμα;» ήταν το αντιγενειώδες ερώτημα, καθώς η Σωρριάδα έμπαινε απρόσκλητη με κλωτσοχάστουκα (…τςςςς, ρε  Τρινιτά!!!) στα σπίτια μας κι αμέσως μετά ορυμαγδός του δοκιμασμένου σλόγκαν επικρεμόταν επί των κεφαλών μας: «Θα σου κάνω μήνυση».

Η απήχηση του απειλητικού επιμύθιου στον λαό εύκολα γίνεται αντιληπτή την επόμενη το πρωί, όταν στο φρακάρισμα και στην αργοπορία από μπλόκο αγροτών, ακούς από την εκτός εαυτού οδηγό του διπλανού οχήματος με ευκολία να το εκστομίζει προς τους μπλοκάροντες: «Θα σας κάνω μήνυση» – πάντα δευτεροπρόσωπη η αντωνυμία.

Στο νου αμέσως έρχεται ο μέγας Σκαρίμπας, που στα γεράματα μήνυσε τους μισούς συμπολίτες του – το «αψίκορον» της φυλής το έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι. Ας πλακωθούμε στις μηνύσεις εντέλει για λόγους εθνικής ψυχικής υγείας, ρε παιδιά – εδώ κοτζάμ συγκυβερνήτης το έπραξε.

Ας βγουν τ’ απωθημένα, ας τα ξεβράσουμε όλα, να ξαλαφρώσουμε, ν’ ανασάνουμε, να δουν και κανένα φράγκο στις τσέπες τους οι χειμαζόμενοι δικηγόροι. Λόγοι κι αιτίες μηνύσεων θα βρεθούν εύκολα. Ο Σκαρίμπας εύρισκε μηνυόμενους στο τέλος από τον τηλεφωνικό κατάλογο, άσε που θα εισρεύσουν και χρήματα στα κρατικά ταμεία από παράβολα μηνύσεων (και μη το σφυρίξει κανείς στους θ-εσμούς κι έχουμε κι άλλα εεε…)

Μηνύστε κατά γνωστών, μηνύστε κατ’ αγνώστων, μηνύστε άφοβα. Μηνύστε πολιτικούς (δυσκολάκι με την ασυλία βέβαια), μηνύστε τραπεζίτες, δημοσιογράφους, δημάρχους, δημόσια πρόσωπα, όλους όσους σας τη σπάνε τόσα χρόνια. Μηνύστε όσους έχετε άχτι, τις πρώην και τους πρώην, τις νυν και τους νυν, το γείτονα και αυτή με τις τακουνάρες στον πάνω όροφο, το διαχειριστή της πολυκατοικίας, τους συναδέλφους-γλειφτρόνια στη δουλειά (με τ’ αφεντικό μην κάνετε καμιά κουτουράδα – τέτοιες εποχές δεν παίζουν μ’ αυτά).

Μηνύστε τα talentshows γιατί λένε πως ενδιαφέρονται για το τραγούδι, τον Μαζωνάκη γιατί λέει πως τραγουδάει, τη Δημουλίδου γιατί λέει πως γράφει, τον Αυτιά γιατί είναι ο Αυτιάς, τα κανάλια γιατί εκπέμπουν. Μηνύστε το διαιτητή που δεν έδωσε το πέναλτι, τον Κλάους γιατί δε τα βάζει ούτε στο playstation, τη Superleague γιατί λέει πως είναι πρωτάθλημα. Μηνύστε τα sites που λένε «δείτε το πριν το κατεβάσουν», μηνύστε εντέλει κι εμένα γιατί σας προτρέπω σε μηνύσεις.

Μηνύστε ελεύθερα, μηνύστε γιατί χανόμαστε, κάντε μηνύσεις – όχι πόλεμο. Εκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχουν και οι μηνύσεις. Μήνυσέ μου, μήνυσέ μου, δεν σε μήνυσα ποτέ μου. Οι μηνυμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ ή ακόμη καλύτερα: μήνυσε σαν άντρας. Μηνύω άρα υπάρχω.

Κι αφού γίνουμε έθνος μηνυτήριον, αφού πήξει η πλάση από μήνυση κι επέλθει εκτόνωση, λίγο πριν από την οριστική δια μηνύσεων αλληλοεξόντωση, ας γίνει το καίριο βήμα: θλιβερός ο καθείς μας μηνυτής, «ημιόχις και ημιναίς» (α ρε Σκαρίμπα, τα πες όλα, τόσα χρόνια πριν) ας τολμηθεί το αδιανόητο: να γίνει πρωτοπρόσωπη εκείνη η ρημάδα, η πάντα δευτεροπρόσωπη, αντωνυμία και κάποιος ν’ αντέξει να το πει: «θα μου (μας) κάνω μήνυση».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News