Με τον συμβολισμό της ακυρωθείσας ομιλίας του προέδρου Ομπάμα στην Πνύκα να έχει ήδη… ακυρωθεί, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε στην πραγματικότητα να δηλώνει ήδη ικανοποιημένη και να μην αγωνιά: Με την συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, είπε όσα ήλπιζαν να πει οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου για το χρέος, τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων και η ιστορία συνεχίζεται.

Το θέμα είναι με τι όρους θα συνεχιστεί η Ιστορία, καθώς σε λιγότερο από δύο μήνες, στο Οβάλ Γραφείο θα κάθεται ο Ντόναλντ Τραμπ και τίποτε δεν διασφαλίζει ότι θα υπάρξει συνέχεια ως προς τις πολιτικές και τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Με αυτά τα δεδομένα, αρχίζει πλέον να γίνεται αντιληπτό και στους συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα ότι το ταξίδι του Ομπάμα στην Αθήνα δεν γίνεται για εκείνους, όσο και αν ο πρόεδρος τους επαινέσει για τον μεταρρυθμιστικό τους ζήλο και ευχαριστήσει τους Ελληνες για την ανθρωπιά τους και την αλληλεγγύη τους προς τους πρόφυγες…

Γίνεται με κύριο στόχο να διαμορφωθεί ένα επικοινωνιακό περιβάλλον, μέσα από το οποίο ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ θα θελήσει να αφήσει κάποιες παρακαταθήκες, μέσω ομιλιών διεθνούς εμβέλειας και απήχησης – που ούτως ή άλλως είναι το δυνατό του σημείο. Μια ιστορική ομιλία για τις νέες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης με φόντο την Αθήνα και προτού μεταβεί στο Βερολίνο για συναντήσεις με τη Μέρκελ καθώς και τους ηγέτες της Βρετανίας και της Γαλλίας, είναι στο πρόγραμμα.

Φυσικά είναι θετικό που η Αθήνα είναι μέρος αυτού του σκηνικού και φυσικά ο κ. Τσίπρας έχει κάθε λόγο να χαίρεται που του έλαχε ένας ρόλος σε αυτό το έργο, όσο τα φώτα θα είναι για λίγες ώρες στραμμένα στην Αθήνα. Και στον πρόεδρο Ομπάμα.

Ομως κάπου εκεί φαίνεται πως τελειώνει η επίδραση του ταξιδιού του 44ου προέδρου των ΗΠΑ στην Αθήνα.

Και αυτό επειδή η αλλαγή στην Ουάσιγκτον είναι κοσμογονική, κατά πάσα βεβαιότητα όχι μόνο ως προς το ύφος άσκησης εξουσίας, αλλά και ως προς την ουσία.

Οσο και αν ο Ομπάμα στηρίξει τις ελληνικές επιδιώξεις για μία διευθέτηση του χρέους, δεν θα πρόκειται για τίποτε περισσότερο από μία προσωπική του τοποθέτηση. Οι βραχυπρόθεσμες αποφάσεις είναι ήδη προεξοφλημένες, ενώ για το τι θα γίνει μετά το 2018, τα δείγματα διαθέσεων της νέας αμερικανικής κυβέρνησης δεν δικαιολογούν αισιοδοξία. Η αμερικανική παρέμβαση υπό την νέα κυβέρνηση Τραμπ δεν αναμένεται να είναι αυτή που ήταν, ειδικώς σε ό,τι αφορά την σχέση της χώρας με τους δανειστές της. Ενδεχομένως δε αυτό να έχει σημαντική επίδραση και σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους, κυρίως όμως εκτιμάται ότι θα υπάρξει επίπτωση στους όρους συμμετοχής και χρηματοδότησης από πλευράς ΔΝΤ.

Επιπλέον, το ζητούμενο θα παραμένει, όπως το έθεσε και ο πρόεδρος Ομπάμα στην συνέντευξή του στην «Καθημερινή»: ό,τι και να γίνει με το χρέος, η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις…

Το σημείο που κατά κάποιες εκτιμήσεις έχει ίσως μεγαλύτερη σημασία είναι η στάση και η παρέμβαση του απερχόμενου αμερικανού προέδρου στο Κυπριακό. Δεδομένων των πληροφοριών και των διεθνών πιέσεων για επίλυση του ζητήματος εντός του τρέχοντος έτους, κάποιοι κύκλοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η «έκπληξη» της επίσκεψης να βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το σημείο: Την «παρότρυνση» για επίσπευση και γρήγορη λύση. Κατά τις ίδιες εκτιμήσεις δεν είναι απολύτως βέβαιον ότι μία τέτοια λύση θα είναι ανώδυνη για την Ελλάδα, με δεδομένη την αναβάθμιση της Τουρκίας και τις προσδοκίες από τη νέα κυβέρνηση Τραμπ, καθώς και τις διαθέσεις του Ερντογάν, ο οποίος έχει ανοίξει όλη την βεντάλια των προκλήσεων στο Αιγαίο, την Κύπρο, την Θράκη και τις σχέσεις με την Ευρώπη, με μέσο πίεσης το Προσφυγικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News