Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό φτιάχνουμε -πρώτα εμείς- τον τραχανά της χρονιάς και μετά το ρομόνι αρχίζει να περιοδεύει σε σπίτια συγγενικά, σε θειάδες και ξαδέρφες για να φιάξουν κι αυτές το δικό τους, φυσικά πάντα μαζί με τη μαμά μου. Δεν αποχωρίζεται ποτέ το ρομόνι της, γιατί είναι ένα αντικείμενο, που την συνδέει με τη μάνα της.

Ισως πάλι είναι μια πρόφαση για να συναντηθούν οι γυναίκες της οικογένειας και να κάνουν κάτι όλες μαζί, άλλωστε, έτσι πρέπει. Κάποτε στα χωριά τον τραχανά τον τρίβανε όλες μαζί οι γειτόνισσες στις αυλές με τραγούδια και κουβεντολόι και τα πιτσιρίκια βάζανε κι αυτά από δίπλα ένα χεράκι. Τώρα πάνε αυτά.

Βρες, λοιπόν, ένα ρομόνι και ξεκίνα. Στρώσε ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι στο κρεβάτι που θα απλώσεις τον τραχανά κι άλλο ένα μικρότερο στο τραπέζι που θα τον φιάξεις. Είναι απλό, πολύ απλό, χρόνο θέλει για να στεγνώσει καλά ο τραχανάς.

Δείτε τη συνταγή εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News