Ο Ζουράρις στο πιάνο και η Κουντουρά στα φωνητικά. Και στο Μαξίμου ακούγεται το «Ασε με να φύγω». Μετά, λέει, έπαιξε και αντάρτικα. Ο κύριος Αλέκος χαμογελαστός. Βουλευτές φωτογραφίζουν τη σκηνή, εντεταλμένοι των site. Η γελοιότητα υπερκαλύπτει την ξιπασιά. Και μετά είναι οι φωτογραφίες από την είσοδο και την έξοδο. Σαν να παρακολουθείς προσέλευση σε συνεστίαση επαρχιακού σωματείου. Σαν να βλέπεις καλεσμένους βάφτισης που σχόλασε αργά.

Με τα καλά τους, από τα οποία αφαιρέθηκε η στιλιστική συνέπεια. Χωρίς γραβάτες, κάποιοι επέλεξαν μπουφάν, άλλοι πήραν και κανένα μπουκάλι να αφήσουν, λες και πήγαιναν επίσκεψη σε σπίτι. Αισθητικά ήταν κιτς. Και πολιτικά άγαρμπο. Γιορτάζουμε κάτι και είπαν να μαζευτούν οι βουλευτές στο Μαξίμου; Ηρθε η Ανάπτυξη και της κάναμε πάρτι υποδοχής; Είναι πολιτική εκδήλωση να ακούς την Κουντουρά πάνω σε νότες Ζουράρι; Αν ναι, τότε αξίζει να τους βγάλεις και σε πλατεία.

Το Μαξίμου είναι το γραφείο του Πρωθυπουργού. Αν θέλει να κεράσει ποτό, μπορεί είτε να τους πάει σπίτι του, είτε να κλείσουν την «Αίγλη», να ξυπνήσουν και οι πάπιες από το κέφι. Αν μάλιστα έχει κάτι πολιτικό να πει στους βουλευτές της συγκυβέρνησης, ας καλέσει μία κοινή συνεδρίαση των κοινοβουλευτικών ομάδων να εισπράξει και την αγάπη τους μπροστά στο φακό. Ομως όχι, το Μαξίμου δεν είναι για χαλαρές βραδιές με πινελιές κεφιού, ειδικά σε μία περίοδο που η χώρα δεν έχει τίποτα να γιορτάσει πάνω από ένα ποτήρι κρασί. Και αν δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει το απίθανο, αν ο Ζουράρις ζει το ανέλπιστο και η Κουντουρά δεν πιστεύει στην τύχη της, μπορούν να το γλεντήσουν πιο διακριτικά. Λίγοι-λίγοι σε ένα δωμάτιο με ηχομόνωση. Να χοροπηδήσουν, να τσιρίξουν και να βγουν έξω με μάγουλα κόκκινα από την έξαψη. Σαν παιδικό πάρτι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News