Αν δεν ήταν ένας καλός αμυντικός, θα μπορούσε να είναι ένας κακός ηθοποιός. Οταν δεν κλωτσάει, κάνει θεατρινισμούς. Οι προσπάθειες του Πέπε να εκβιάσει τις αποβολές αντιπάλων παικτών της στη διάρκεια του τελικού του Champions League (Ρεάλ – Ατλέτικο Μαδρίτης) εξόργισαν τον διάσημο ποδοσφαιρικό τηλεσχολιαστή του BBC, Γκάρι Λίνεκερ, ο οποίος παρακολουθούσε τον αγώνα από τα θεωρεία του «Σαν Σίρο».

Τόσο, ώστε την ώρα του ματς «έκραξε» -στο Twitter- τον πορτογάλο διεθνή της Ρεάλ με ένα καυστικό «τιτίβισμα» πέντε λέξεων: «Ο Πέπε είναι τόσο μ@λ@κ@ς»… Πάνω από 50.000 retweets και likes αργότερα -κι ενώ η άθλια παράσταση του γιγαντόσωμου στόπερ συνεχιζόταν- ο Λίνεκερ (μεγάλη δόξα των γηπέδων τη δεκαετία των 80’s) ένιωσε την ανάγκη να κάνει τη θέση του ακόμη πιο ξεκάθαρη: «Ο Πέπε είναι τεράστιος μ@λ@κ@ς». Το δεύτερο tweet του αποδείχτηκε ακόμη πιο δημοφιλές από το πρώτο.

Στη δραματική ερμηνεία του Πέπε υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που του χαρίζει το «Χρυσό Βατόμουρο»: Σε μια συνηθισμένη επαφή με τον αμυντικό της Ατλέτικο Μαδρίτης, Φελίπε Λουίς, στο δεύτερο ημίχρονο, έπεσε στο τερέν και άρχισε να κυλιέται αφήνοντας μια κραυγή αγωνίας, λες και τον πυροβόλησαν. Ο διαιτητής δεν… μάσησε, όμως εκείνος δεν πτοήθηκε και συνέχισε να υποκρίνεται – το ίδιο ατάλαντα. Οταν ο βραζιλιάνος -ο Φελίπε- ακούμπησε την παλάμη του στο μάγουλό του, ο Πέπε έπιασε το πρόσωπό του σφαδάζοντας, σαν να είχε δεχτεί γροθιά από τον Μάικ Τάισον.

Το Διαδίκτυο… πήρε φωτιά από τα -διόλου κολακευτικά- σχόλια των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων, όμως ο διαιτητής δεν τιμώρησε αυτή τη διπλή απόπειρα του παίκτη να τον ξεγελάσει. Ετσι, ο Πέπε συνέχισε… να είναι ο Πέπε. Λίγο αργότερα σκηνοθέτησε την αποβολή του Καράσκο. Στο υποτιθέμενο χτύπημα του αντιπάλου του προσποιήθηκε οτι ένα βέλος τρύπησε τα ρουθούνια του. Εμεινε, πάλι, ατιμώρητος. Αντίκρυσε την κίτρινη κάρτα προς το τέλος της παράτασης, για ένα «δολοφονικό» φάουλ στον Γκάμπι. Μόνο που αυτή είχε λάθος χρώμα. Επρεπε να είναι κόκκινη.

Ο Πέπε είναι γνωστός θεατρίνος μα, πάνω απ’ όλα, είναι βλαξ. Οπως σωστά παρατήρησε η ΑS, ούτε που του πέρασε από το μυαλό οτι στο «Σαν Σίρο» λειτουργούσαν περισσότερες από 100 κάμερες. Δεν υπήρχε περίπτωση, τα βρώμικα κόλπα του να μην αποκαλυφθούν σε δευτερόλεπτα. Αν εκείνος δεν δίστασε να τα κάνει ακόμη και στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική σκηνή της Ευρώπης, στον τελικό του Champions League, η ομάδα του -που τόσο κόπτεται για την εικόνα της- όφειλε να τον προειδοποιήσει. Τα καμώματά του ήταν, για τη Ρεάλ, μια live δυσφήμιση σε 210 χώρες του κόσμου. Ακόμη και οπαδοί της «Βασίλισσας» παραπονέθηκαν -με διάφορους τρόπους- οτι ο Πέπε τους ντροπιάζει.

Μέχρι το 2012 ο Πέπε τα έβαζε μόνο με τους αντιπάλους του. Από τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς άρχισε να χτυπάει και συμπαίκτες του.

Στις συνεντεύξεις του συχνά παραπονιέται οτι τα ΜΜΕ τον παρουσιάζουν σαν δολοφόνο. Εδώ και χρόνια τον έχουν βαφτίσει «ο χασάπης της Μαδρίτης». Υποκρίνεται -πάλι- οτι ξεχνά το βεβαρυμένο του μητρώο αντιαθλητικής συμπεριφοράς, που είναι ολόκληρος τόμος. Ιδίως στα «clasico» το έχει… τερματίσει. Η Μπαρτσελόνα είναι το κόκκινο πανί του. Τον Ιανουάριο του 2012 οι καταλανοί νίκησαν στο «Μπερναμπέου». Μόλις στο 17ο λεπτό ο Πέπε δέχτηκε κίτρινη κάρτα για σκληρό φάουλ στον Μπουσκέτς, όμως ο κίνδυνος της αποβολής δεν τον έκανε πιο προσεκτικό. Στο δεύτερο ημίχρονο προσποιήθηκε οτι τραυματίστηκε στο πρόσωπο, σε μαρκάρισμα του Φάμπρεγας. Ο διαιτητής τού τη χάρισε. Στο 67′ πάτησε εσκεμμένα το χέρι του πεσμένου Μέσι. Πάλι γλίτωσε τη δεύτερη κίτρινη, καθώς ο διαιτητής δεν το είδε.

«Ο Πέπε, ένας δημόσιος κίνδυνος, ήταν ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος μιας Ρεάλ ανίσχυρης και ψυχοπαθούς», έγραφε -τότε- η καταλανική Mundo Deportivo. Αλλά, ούτε η μαδριλένικη Marca είχε διάθεση να κάνει τα στραβά μάτια, σχολιάζοντας οτι απέναντι σε αυτή την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά δεν πρέπει να υπάρξει ανοχή από τον προπονητή και τη διοίκηση της Ρεάλ. Ιστορικό είναι και το χτύπημα του Πέπε στο κεφάλι του Μέσι, πάλι στο «Μπερναμπέου», στην αναμέτρηση των δύο ομάδων για το ισπανικό πρωτάθλημα το 2011, αλλά και η… φιλοφρόνηση (με τις τάπες) στον Αλβες, για την οποία είχε δει απευθείας κόκκινη κάρτα σε αγώνα του Champions League.

Τον Δεκέμβριο του 2012 ο πορτογάλος αμυντικός χτύπησε -εκτός φάσης- έναν παίκτη της Θέλτα στο ευαίσθητο σημείο του, σε παιχνίδι για το Κύπελλο Ισπανίας. Ο κακόμοιρος κόντεψε να λιποθυμήσει από τον πόνο, όμως ο Πέπε -αν και εξακολούθησε να κλωτσάει όποιον έβρισκε μπροστά του- ολοκλήρωσε το ματς χωρίς καν να δεχτεί κίτρινη κάρτα.

Πταίσματα, μπροστά σε αυτά που έκανε το 2009, στο ματς Ρεάλ – Χετάφε. Τότε είχε χτυπήσει (δύο φορές) με μανία τον πεσμένο στο τερέν Κασκέρο, έπειτα από το πέναλτι στο οποίο υπέπεσε, ενώ στη συνέχεια χύμηξε στον Αλμπίν και τον ξυλοφόρτωσε. Φεύγοντας για τα αποδυτήρια (αποβλήθηκε, βεβαίως) γύρισε το κεφάλι και φώναξε στους παίκτες της Χετάφε «είστε όλοι σας π@@τ@ν@ς γιοί». Αυτό το ντελίριο τού είχε στοιχίσει τον αποκλεισμό του από τα γήπεδα για δέκα αγωνιστικές.

Μέχρι το 2012 ο Πέπε τα έβαζε μόνο με τους αντιπάλους του. Από τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς άρχισε να χτυπάει και συμπαίκτες του. Το πρώτο του θύμα ήταν ο Αρμπελόα, ο οποίος πήγε να τον βοηθήσει να σηκωθεί και δέχτηκε μια… περιποιημένη σκαριά στο γόνατο. Ακολούθησαν κι άλλοι, σε προπονήσεις της Ρεάλ. Είτε επειδή είχε τα νεύρα του, είτε επειδή δυσκολεύεται να ελέγξει τις αντιδράσεις του. Μέχρι τον «κολλητό» του, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ξάπλωσε κάτω, τον Ιούλιο του 2015 στη διάρκεια της προετοιμασίας της «Βασίλισσας» για την επόμενη σεζόν. Στο καθιερωμένο «κορόιδο», ο Ρονάλντο τον έβαλε στον κύκλο και άρχισε να τον πειράζει. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ενώ προσπαθούσε να κλέψει την μπάλα, ο Πέπε πάτησε άτσαλα τον Ρονάλντο, ο οποίος έπεσε στο έδαφος. Ολοι τρόμαξαν, όμως ο σούπερ σταρ της ομάδας δεν είχε πάθει κάτι σοβαρό.

Ακόμη και ο συμπατριώτης του, ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος ως προπονητής της Ρεάλ ανέβασε τις μετοχές του όταν τον έβαλε να παίξει δίπλα στον Ρικάρντο Καρβάλιο σε ένα από τα πιο αποτελεσματικά αμυντικά «δίδυμα» των γηπέδων, δεν του χαρίστηκε. Με αφορμή την αποβολή του στο ματς της Πορτογαλίας με τη Γερμανία, στο Μουντιάλ του 2014, σχολίασε: «Το γεγονός οτι (ο Πέπε) δεν είναι ούτε πορτογάλος, θα έπρεπε να τον κάνει να φέρεται πιο υπεύθυνα. Πράγμα που δεν συμβαίνει». Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Πέπε έχει γεννηθεί στη Βραζιλία.

Στα 33 του χρόνια, ο Πέπε δεν έχει βάλει μυαλό. Ισως επειδή η Ρεάλ δεν προσπάθησε ποτέ να τον συνετίσει. Δεν την πολυ-νοιάζει, φαίνεται, που ο παίκτης για τον οποίο έδωσε στην Πόρτο 30 εκατομμύρια ευρώ -το 2007- και σήμερα πληρώνει με σχεδόν 5 εκατ. ευρώ το χρόνο, δεν σταματά να την ντροπιάζει. Φταίνε -βεβαίως- και οι διαιτητές, οι οποίοι σέβονται υπερβολικά τη φανέλα της Ρεάλ και επιτρέπουν σε μια ζωντανή δυσφήμιση του ποδοσφαίρου να ολοκληρώνει τη σεζόν στο ισπανικό πρωτάθλημα έχοντας δεχτεί μόλις επτά κίτρινες κάρτες.

Το ίδιο συνέβη -προφανώς- και με τον άγγλο ρέφερι του σαββατιάτικου τελικού, μια από τις κορυφαίες σφυρίχτρες της Ευρώπης. Αν ο Πέπε φορούσε τα διακριτικά της Ατλέτικο Μαδρίτης και όχι της Ρεάλ, ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ θα τον είχε αποβάλει… δυο φορές. Αλλά δεν το έκανε. Προτίμησε να τον ρεζιλέψει παγκοσμίως -τη δεύτερη φορά που έπαιξε θέατρο- με εκείνο το ύφος της απόλυτης περιφρόνησης που του απηύθυνε και, στη συνέχεια, την γκριμάτσα του με τη γλώσσα έξω.

Ε, και; Ο Πέπε έκανε τα δικά του -ατιμώρητος- και η ομάδα του πέτυχε τον στόχο της. Επομένως, κάποιον άλλο τρόπο πρέπει να βρει το ποδόσφαιρο για να αντιμετωπίσει τις συμπεριφορές παικτών που δεν καταλαβαίνουν, ούτε από ντροπή, ούτε από προσβολές. Ποιος μπορεί να είναι αυτός; Ασφαλώς όχι η δυνατότητα των αθλητικών Αρχών να επιβάλλουν ποινές εκ των υστέρων, βασιζόμενες στο οπτικοακουστικό υλικό ενός αγώνα. Ο Πέπε, για παράδειγμα, δεν θα ‘δινε δεκάρα αν έχανε το πρώτο παιχνίδι της Ρεάλ την επόμενη σεζόν.

Τότε; Η λύση που προτείνει ο Guardian είναι, οι παίκτες να γνωρίζουν οτι ο τέταρτος διαιτητής παρακολουθεί το παιχνίδι -και τα replay των επίμαχων φάσεων- σε ένα μόνιτορ, έτοιμος να ενημερώσει τον «άρχοντα του αγώνα» μέσω του συστήματος ενδοσυνεννόησης. Για να τιμωρείται με παρατήρηση όποιος επιδιώκει να φορτώσει τον αντίπαλό του με κίτρινη κάρτα ή με αποβολή εκείνος που προσπαθεί να εκβιάσει την κόκκινη κάρτα. Ποιος ποδοσφαιριστής θα τολμήσει να υποκριθεί οτι δέχτηκε γροθιά από τον αντίπαλό του, αν πρόκειται σε 30 δευτερόλεπτα να αποβληθεί ο ίδιος;

Και, επειδή κάθε κανονισμός πρέπει να έχει μια κωδική ονομασία, ας τον βαφτίσουμε «κανονισμό του Πέπε». Προς τιμήν του ανθρώπου που έκανε επιτακτική την ανάγκη να θεσμοθετηθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News