Τεκτονικές πλάκες στον χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και της λεγόμενης Κεντροαριστεράς κινεί η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΝΔ. Το ένα μετά το άλλο κόμματα του ευρύτερου χώρου και προσωπικότητες του μεταρρυθμιστικού και προοδευτικού Κέντρου αναγκάζονται να πάρουν θέση αντιλαμβανόμενοι ότι το παιχνίδι αλλάζει. Αν δεν κινηθούν και δεν αναλάβουν πρωτοβουλίες, θα τους καταπιεί, είτε ο Κυριάκος, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, δεν βλέπουν όλοι με τους ίδιους όρους τη συμπόρευση, τη διεύρυνση, ή τη συνένωση δυνάμεων. Υπάρχουν γραμμές στις οποίες κόμματα και παίκτες τέμνονται και άλλες όπου διαχωρίζονται. Για παράδειγμα, ο Σταύρος Θεοδωράκης με τη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» κάνει άνοιγμα σε προσωπικότητες με μεταρρυθμιστικό προφίλ, όπως ο Τάσος Γιαννίτσης, η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αλλά καίει τις γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ αμφισβητώντας ευθέως τη μεταρρυθμιστική του διάθεση.

Η Φώφη Γεννηματά με το άρθρο της στα «ΝΕΑ» προτείνει διεύρυνση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και σε άλλα σχήματα μέσα από Συνδιάσκεψη τον Μάρτιο. Ενώ η Αννα Διαμαντοπούλου με συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» προτείνει Ιδρυτικό Συνέδριο όλων των προοδευτικών δυνάμεων (και δεν εννοεί μόνο όσες έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά και προσωπικότητες που είναι εκτός Βουλής, όπως η ίδια, ο Γιαννίτσης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Φλωρίδης, αλλά και πρόσωπα που συνδέθηκαν με τον Γ., Παπανδρέου, όπως ο Φίλιππος Σαχινίδης). Με απλά λόγια, προτείνει ένα νέο κόμμα και όχι ένα patchwork των υπαρχόντων.

Πριν από δύο εβδομάδες δεν υπήρχε περίπτωση η Γεννηματά να προτείνει αυτό που πρότεινε σήμερα. Και, πάντως, η επίθεση μετά την άμυνα δεν πρέπει να θεωρείται ανεξάρτητη από τη συνάντηση που είχε πριν από λίγες ημέρες με τον Κώστα Σημίτη

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο Σταύρος Θεοδωράκης ήταν ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που έδινε συγχαρητήρια στον νέο αρχηγό της ΝΔ.  Το πρωί της Δευτέρας η Φώφη Γεννηματά ήταν η μόνη πολιτική αρχηγός που υιοθέτησε τη ρητορική της κυβέρνησης έναντι του «νεοφιλελεύθερου» Μητσοτάκη, σπεύδοντας να δηλώσει ότι την χωρίζει «άβυσσος» από τον πρώην συνάδελφό της στο υπουργικό Συμβούλιο του Σαμαρά…

Η Φώφη αντέδρασε αμυντικά. Εξίσου αμυντική ήταν η κίνησή της να διαγράψει τον Λεωνίδα Γρηγοράκο επειδή δήλωσε δημοσίως αυτό που συζητούν πολλοί ιδιωτικώς: ότι πολλοί βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (που είχαν, άλλωστε,  συνεργαστεί κυβερνητικά με τη ΝΔ) θα μπορούσαν να συμπορευθούν με τον Μητσοτάκη.

Και ξαφνικά, η Γεννηματά πέρασε στην επίθεση. Με το άρθρο της στα «ΝΕΑ» προτείνει διεύρυνση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μέσα από Συνδιάσκεψη (όχι Συνέδριο) που θα γίνει τον Μάρτιο και στην οποία τα κόμματα και οι κινήσεις που θα μετάσχουν θα μπορούν να διατηρήσουν την αυτονομία τους. Κάτι σαν μια διευρυμένη Δημοκρατική Συμπαράταξη δηλαδή. Ή σαν τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ της πρώιμης φάσης του μεγάλου ΣΥΡΙΖΑ. Κατόπιν προτείνει το διευρυμένο σχήμα να πάει σε εκλογές από τη βάση, προφανώς θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο την ευνοεί λόγω απήχησης κι ότι θα μπορεί η ίδια  να τεθεί επικεφαλής του νέου σχήματος.

Πριν από δύο εβδομάδες δεν υπήρχε περίπτωση η Γεννηματά να προτείνει αυτό που πρότεινε σήμερα. Και, πάντως, η επίθεση μετά την άμυνα δεν πρέπει να θεωρείται ανεξάρτητη από τη συνάντηση που είχε πριν από λίγες ημέρες με τον Κώστα Σημίτη. Καμία πλευρά δεν διέρρευσε τίποτα. Κι αυτό αφήνει ανοικτό σε πολλές εικασίες το περιεχόμενο της συνάντησης. Δεδομένης, όμως, της στάσης που έχει λάβει επανειλημμένα δημοσίως ο Σημίτης, είναι πολύ πιθανό να της διαμήνυσε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει μόνη της κι ότι αν δεν θέλει να την καταπιεί ο Αλέξης ή ο Κυριάκος, χρειάζεται να κάνει διεύρυνση.

Το επόμενο επεισόδιο θα γραφτεί στο συνέδριο του Ποταμιού που θα γίνει στο τέλος Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε οι ζυμώσεις και τα αλληλοκαρφώματα θα συνεχίζονται

Σε όλα αυτά δεν μπορεί να αγνοηθεί και η συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στη «Real News», στην οποία ναι μεν μπορεί να τονίζει πως είναι ανάγκη να μπουν κόμματα της Κεντροαριστεράς στην κυβέρνηση, προτείνει δε την ακόμη μεγαλύτερη συμπόρευση των σχημάτων του προοδευτικού χώρου. Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει πως χρειάζεται «να βρεθεί το πολιτικό θάρρος για μία συμφωνία προγραμματικού χαρακτήρα», κάτι που απαντά εμμέσως πλην σαφώς στα όσα είπε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, από την άλλη, φαίνεται ότι καίει τις γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ. Ούτε λίγο ούτε πολύ λέει (στα «ΝΕΑ») ότι η συμπόρευση δεν γίνεται με χειραψίες και πετάει καρφιά ότι το ΠΑΣΟΚ λαϊκίζει και δεν υπερασπίζεται τις μεταρρυθμίσεις, ούτε καν των κυβερνήσεών του (αφήνοντας μάλιστα σαφέστατη αιχμή για το γεγονός ότι η Γεννηματά δεν υπερασπίστηκε τον νόμο 4009/2011 για τη μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση). Ο επικεφαλής του Ποταμιού προαναγγέλλει δε άνοιγμα σε πρόσωπα «που έχουν αποδείξει ότι έχουν τολμήσει», όπως οι Γιαννίτσης, Διαμαντοπούλου και  Χρυσοχοϊδης, καθώς και σε άλλους μεταρρυθμιστές. Δηλώνει ότι δεν φοβάται τον Κυριάκο και ότι ανεξαρτήτως του τι θα κάνει, θα φέρει κόσμο «στο στενό των μεταρρυθμίσεων».

Το επόμενο επεισόδιο θα γραφτεί στο συνέδριο του Ποταμιού που θα γίνει στο τέλος Φεβρουαρίου και, εκτός απροόπτου, θα επανεκλέξει τον Θεοδωράκη, αλλά και Γραμματέα Κυβερνητικού έργου, δηλαδή πρόσωπο που θα αναλάβει να συντάξει το πρόγραμμα του κόμματος. Μέχρι τότε οι ζυμώσεις και τα αλληλοκαρφώματα θα συνεχίζονται. Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News