Κάθε μέρα, δέκα περίπου γυναίκες ταξιδεύουν από την Ιρλανδία στη Βρετανία, ή κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, προκειμένου να υποβληθούν σε επέμβαση διακοπής κύησης χωρίς να κινδυνεύσουν με πολυετή φυλάκιση.

Πού οφείλεται αυτή η στατιστική της ντροπής; Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ιρλανδικής Δημοκρατίας η διακοπή κύησης είναι κακούργημα, αφού το δικαίωμα του εμβρύου στη ζωή είναι εξίσου σημαντικό με το δικαίωμα της γυναίκας που το κυοφορεί ν' αποφασίσει τι θα συμβεί στο σώμα της. Στην Ιρλανδία μία παράνομη άμβλωση μπορεί να επιφέρει μέχρι και δεκατετράχρονη ποινή κάθειρξης.

Ο μόνος έννομος τρόπος να θέσει τέλος μια γυναίκα σε μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι να αποδειχθεί ότι κινδυνεύει η ίδια της η ζωή. Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, γυναίκες οι οποίες θεωρήθηκε ότι δεν θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα υγείας αν συνέχιζαν να κυοφορούν, έχασαν τελικά τη ζωή τους. Η περίπτωση της Savita Halappanavar η οποία απεβίωσε το 2012 στο νοσοκομείο του Galway από δηλητηρίαση του αίματος – γεγονός που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν η άμβλωση δεν ήταν παράνομη – έχει γίνει σύμβολο από τις φεμινίστριες που επιδιώκουν σήμερα την αλλαγή του Ιρλανδικού Συντάγματος.

#RepealThe8th: Irish women tweet their periods in campaign for abortion rights. https://t.co/wCKluUdm2X pic.twitter.com/DaHVb2TgOP

— teleSUR English (@telesurenglish) November 6, 2015

Το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας μπορεί να αλλάξει μέσω δημοψηφίσματος, όπως έγινε πρόσφατα και με τη νομιμοποίηση των γάμων ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου. Ομάδες ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που προσπαθούν να πιέσουν τον Πρωθυπουργό Enda Kenny προς αυτή την κατεύθυνση, σκέφτηκαν τις τελευταίες μέρες έναν προκλητικό τρόπο για να τραβήξουν τη διεθνή προσοχή στο σημαντικό αυτό θέμα.

Γυναίκες στέλνουν μηνύματα στον Ιρλανδό Πρωθυπουργό μέσω twitter, δίνοντας πληροφορίες για την έμμηνο ρύση τους – ημερομηνίες της αρχής και του τέλους του κύκλου τους, και άλλες λεπτομέρειες – επιχειρώντας να καταδείξουν με τη μέθοδο αυτή το παράλογο του ελέγχου που ασκεί η Πολιτεία στο σώμα, τον αναπαραγωγικό κύκλο και την ερωτική ζωή των γυναικών.

H νομική και πολιτική διαμάχη περί των αμβλώσεων μετρά ήδη πολλές δεκαετίες. Όσοι πιστεύουν ότι οι αμβλώσεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι παράνομες, θεωρούν πως το έμβρυο είναι ένα πρόσωπο του οποίου η ύπαρξη πρέπει να διαφυλαχθεί, άσχετα από τις επιθυμίες ή τις συνθήκες διαβίωσης της μητέρας. Οι φεμινίστριες από την άλλη μάχονται υπέρ του δικαιώματος των γυναικών να ελέγχουν τις αναπαραγωγικές διαδικασίες τους, μέσω της έλλογης χρήσης των τεχνικών της αντισύλληψης, της άμβλωσης, ή της στείρωσης που τους προσφέρει η επιστήμη.

Εννοείται ότι το θέμα της διακοπής κύησης προκαλεί σε όλες τις πλευρές έντονα συναισθήματα. Αυτό που υποστηρίζουν οι περισσότεροι θεωρητικοί του φεμινισμού δεν είναι η ασυδοσία, αλλά η υποχρέωση της δημοκρατικής Πολιτείας να τοποθετεί τα δικαιώματα της μητέρας πάνω από τα δικαιώματα του ασχημάτιστου εμβρύου των ολίγων ημερών ή εβδομάδων, το οποίο δεν αποτελεί ακόμα πρόσωπο, σύμφωνα με τις επιστημονικά επικρατούσες θεωρήσεις.

Να σημειώσω, τέλος, ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες αυξάνει ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο: νεαρά κυρίως κορίτσια που δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική παρακολούθηση και έγκυρη πληροφόρηση, χρησιμοποιούν επανειλημμένα την άμβλωση σαν μορφή αντισύλληψης. Αυτή την κατάσταση οφείλει οπωσδήποτε ν' αντιμετωπίσει η Πολιτεία — όχι με ποινικές διώξεις, αλλά μέσω της εκτεταμένης επιστημονικής πληροφόρησης και της εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News