Κάποιοι λένε πως η ταινία «Οι 300», εκείνη με τον ξάδερφο του Μήτρογλου, είναι που έκανε τη ζημιά και λάνσαρε ανδρικό πρότυπο και μόδα. Άλλοι πιθανολογούν πως οι περικοπές έφθασαν μέχρι τα ξυραφάκια και πόνεσαν ακόμη και οι πολυεθνικές προϊόντων ανδρικής περιποίησης. Σοβαρότερο αίτιο όμως μοιάζει να είναι η βαρεμάρα του καθημερινού ή μέρα παρά μέρα ξυρίσματος. Το αποτέλεσμα είναι ένα: είμεθα πλέον έθνος αξούριστον και στα χρόνια της Κρίσης ευρισκόμεθα με τρίχες.
Αν οι τρεις – τέσσερις μέρες αξυρισιάς δίχαζαν για το αν υποκρύπτουν αισθητική επιλογή ή τεμπελιά, τώρα πια τόση μουσοθύελλα δεν αφήνει περιθώρια. Μούσια κάθε λογής γύρω τριγύρω και μπαίνεις στον πειρασμό να σκεφτείς «δείξε μου το μούσι σου, να σου πω ποιος είσαι ή ποιος θα ‘θελες να είσαι». Αν ο μύσταξ άλλοτε κατηγορούνταν για φερετζές, το μούσι έφθασε να είναι κανονική ανδρική μπούρκα.

Μούσι μπαμ τερλελέ ή ταμ τιριρί (ανθυπογένειο ιχθυοειδές, συνήθως μόνο στο κάτω χείλος με πιο γνωστό διδάξαντα τον Σoν Κόνερι) προϊδεάζει  για επιμελώς ατημέλητη ευαισθησία και μπλαζεδιλίκιον.

Μούσι Εμπειρίκειο μοιάζει με βιτρίνα βάθους, καλλιέργειας, ποιητικότητας στην καθημερινότητα, άντε και φιληδονίας για τους μύστες του έργου του σπουδαίου ποιητή.

Μούσι κοντό, τσεγκεβαρίσιο έως λαφαζανάτο, προσδίδει ενεργητικότητα, πρωτοβουλία, διεκδίκηση – όποιος έχει τα γένια, έχει και την έννοια.

Μούσι τριγωνικό τραγίσιο έως κινέζικο, ανάλογα με το είδος της τρίχας, το οποίο, αν η τρίχα είναι τριχιά, ελληνοποιείται και παραπέμπει στον Πάνα  – πίσω ρε βούρτσες…

Μούσι απεριποίητο ουγκ σε στυλ «ήρθα να δοκιμάσω το ρόπαλο και γυρίζω στη σπηλιά» μπορεί να κάνει αναγωγή από φυσικό τρόπο ζωής -στην καλή περίπτωση- μέχρι απλυσιά, αφροντισιά και ξεμειναμένο φρικιό. Υπάρχει βέβαια μεγάλη υποκειμενική διαβάθμιση, από Ρώσος μοναχός style μέχρι ΖΖtop ή καπετάνιος στο δεύτερο αντάρτικο.

Μούσι αραβοπρεπές πέριξ των χειλέων, ιδιαίτερα δημοφιλές επί ΠΑΣΟΚ του τύπου «βγήκα με το παιδοίο στο στόμα» είναι μάλλον ξεπερασμένο και ντεμοντέ – κάτι σαν ο Λαλιώτης σε τρίχα.

Μούσι όμως άδικο και χιπστεράδικο, αλά μουλάς Ομάρ, γωνιασμένο και σιδερωμένο, συνοδευμένο από περίπου εν χρω κούρεμα με χωρίστρα κάνει θραύση στις κάτω των τριάντα ηλικίες –μαζί σου και σε τζαμί, που λένε…

Μούσια, γενειάδες, γένια κι όλα τ’ άλλα  μουσαντένια, επέβαλαν πλέον επίπονη γεωμετρία και αισθητική του προσώπου συνδέοντας την αρρενωπότητα με τρίχες. Θα υπάρξει γενιά ανδρών που στο μέλλον θα μπορεί να θυμάται τις φορές που ξυρίστηκε. Αργεί η ώρα της αντεπίθεσης των καθαρών προσώπων – παρόλα αυτά, εμπρός της γης οι ξυρισμένοι.

Το καίριο ερώτημα, που θα αλλάξει τους συσχετισμούς, απευθύνεται στις γυναίκες, που στα χέρια τους κρατούν πάντα το κλειδί: πώς αντέχετε, ρε κορίτσια, αυτό το βρώμικο, άγευστο κανταΐφι στα χείλη σας;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News