Στην Ελλάδα, το δίλημμα των ημερών συνοψίζεται στο ερώτημα «συμβιβασμός ή ρήξη». Την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκτήσει έναν ευρωπαϊκό βηματισμό, βουλευτές, πολιτευτές και αναλυτές αιφνιδιασμένοι ζητούν τη «ρήξη». Την ίδια ώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημειώνεται μια μείζων ανατροπή: η ευρωζώνη, για πρώτη φορά, προχωρά στην ενοποίησή της.

Η έκθεση των «πέντε Προέδρων» (Γιούνκερ, Τουσκ, Ντράγκι, Σουλτς και Ντάισελμπλουμ) που είδε το φως της δημοσιότητας, προβλέπει την περαιτέρω εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης με αφετηρία την 1η Ιουλίου και τερματισμό «το αργότερο» ως το 2025. Αφομοιώνοντας τα διδάγματα της κρίσης, οι πέντε Πρόεδροι καταγράφουν ένα «κοινό όραμα»: «Μια ολοκληρωμένη ΟΝΕ δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ένα μέσο που μπορεί να συμβάλει προκειμένου να πετύχουμε μεγαλύτερη ανάπτυξη, περισσότερες θέσεις εργασίας και περισσότερη ευημερία για όλους τους πολίτες, τώρα και στο μέλλον».

Οι πέντε Πρόεδροι αναλαμβάνουν τούτη την πρωτοβουλία αναγνωρίζοντας ότι «οι αποκλίσεις στην ευρωζώνη είναι σημαντικές», καθώς μάλιστα η πρόσφατη κρίση ανέδειξε «περισσότερο τις υφιστάμενες ελλείψεις». Τα 18 εκ. άνεργοι, επισημαίνουν, και η απειλή του κοινωνικού αποκλεισμού υπαγορεύουν την υποχρέωση να μετατραπεί η ευρωζώνη («η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου») σε «μια μόνιμη, δίκαιη και δημοκρατικά νόμιμη βάση για το μέλλον, συμβάλλοντας σε μεγαλύτερη ανάπτυξη».

Κατά την πρότασή τους, η συγκεκριμένη διαδικασία θα απλωθεί σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο (1/7/2015 – 30/6/2017) προβλέπεται η ολοκλήρωση της δημοσιονομικής ένωσης και η ενίσχυση της δημοκρατικής λογοδοσίας από κοινού με την προώθηση όλων των υφιστάμενων μέσων για την «τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της διαρθρωτικής σύγκλισης». Το δεύτερο στάδιο θα ξεκινήσει με την υιοθέτηση μιας Λευκής Βίβλου για την ολοκλήρωση της ΟΝΕ, όπου θα προβλέπεται η προώθηση δράσεων που θα ενισχύσουν τη διαδικασία της σύγκλισης, καθώς και η σύσταση ενός Ταμείου της ζώνης του ευρω. Το τελικό στάδιο θα αποδώσει μια ευρωζώνη που θα λειτουργεί με κοινό βηματισμό, έτσι ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί το τεράστιο πλεονέκτημα της μεγάλης ευρωπαϊκής αγοράς στην εξαιρετικά ανταγωνιστική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.

Αυτή είναι η είδηση. Σας θυμίζω ότι προέρχεται έπειτα από μια μακρά κυοφορία. Επί της ουσίας είναι ο απολογισμός της λειτουργίας του ευρω/ενιαίας αγοράς και η μετάβαση στη νέα εποχή. Όταν λοιπόν η ευρωζώνη βρίσκεται σε μια φάση μετάπλασης, η Ελλάδα, αντί να βρίσκεται στο πρώτο τραπέζι πίστα της διαπραγμάτευσης, κινδυνεύει άδοντας να αποχωρήσει.

(Όταν το κλαδί του δέντρου κρύβει το δάσος).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News