Ο πρωθυπουργός μας δηλώνει με απόλυτη ευθύτητα «δεν μπλοφάρω» και εκτίθεται παντού, εντός και εκτός Ελλάδας, με δηλώσεις όπως "Αν δεν κερδίσω, η Ελλάδα θα ξαναψηφίσει". Επειδή, βεβαίως, δεν μπορεί "να κερδίσει",(πώς να «κερδίσει» μετά απο έναν τέτοιο χρόνο σκληρής φθοράς στην εξουσία;), ήδη μιλάμε για ημερομηνίες βουλευτικών εκλογών – με επικρατέστερη την 12η Δεκεμβρίου, για να γίνουν όλα «όπως ορίζει το Σύνταγμα». Οι εκλογές αυτές θα είναι με λίστα – γιατί έτσι ορίζει το Σύνταγμα. Δηλαδή οι αρχηγοί με τους «δικούς» τους θα διαλέξουν βουλευτές, όχι εμείς. Σταυρός δεν θα υπάρχει. Θα ψηφίσουμε μόνο κόμμα, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, κ.λ.π. Για το ποιά πρόσωπα θα μας εκπροσωπήσουνε στην νέα Βουλή δεν θα ερωτηθούμε.

Μετά απο πολύ κολύμπι κάτω απο ένα ήλιο δυνατό και έναν γαλανό ουρανό Αττικό, καθαρό, χωρίς ούτε ένα συννεφάκι, σκεφτόμουν την Παρασκευή πως, δυστυχώς, μάλλον ήγκικεν ή ώρα. Αν ο και ο Γ.Α.Π "δεν θέλει άλλο" και πάει για εκλογές ξέροντας ότι, ακόμα και πρώτο κόμμα να βγεί (που εγω λέω πως θα βγεί), δεν θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση ισχυρότερη απο αυτήν που του έδωσε η εντολή της διαφοράς του 11% (Οκτώβριος 2009), αυτό που θα προκύψει απο τίς κάλπες θα είναι ο πανικός και η ζαλάδα μας. Οι ψήφοι μας θα μοιραστούν δεξιά και αριστερά και κανείς δεν θα είναι (στη ουσία) αυτόδύναμος – έστω κι αν έχει 151 ή 152 βουλευτές. Τι θα συμβεί μετά;

Ξέρω πως αυτό που σκέφτομαι φωναχτά και το γράφω κιόλας, μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί φτηνή και αβασάνιστη «κινδυνολογία». Αν όμως έχουμε εκλογές στις 12 Δεκεμβρίου η ταπεινή μου γνώμη είναι πώς πάμε για το πλήρες χάος, την ακυβερνησία – και τα χειρότερα ακόμη, όσον αφορά την βία, την φτώχεια, την εγκληματικότητα, το κοινωνικό κράτος, τον Δημόσιο Τομέα, την αγορά, την παραγωγικότητα και την κατανάλωση – «τη ζωή μας όλη», που λέει και η Αναστασία. Αν την Κυριακή ακούσουμε τον ΓΑΠ να εξαγγέλλει κοινοβουλευτικές εκλογές, με δυό τρόπους μπορούμε να αντιδράσουμε οι «πολλοί» αυτού του Τόπου. Η με μια "Κίνηση Πολιτών" (όπως πρότεινε ο Μίκης Θεοδωράκης), μαζική, ενωτική και αποφασισμένη να στείλει σπίτι του το 80% του «πολιτικού προσωπικού» και να το αναγκάσει έτσι να διαρρήξει τους δεσμούς του με τούς παραδοσιακούς χρηματοδότες του, που δεν θα μπορεί πιά να "εξυπηρετήσει" – ή να παραδοθούμε πλέον αμαχητί στην αποχαύνωση, τα φάρμακα, την παχυσαρκία, το Νησί, τον αρνητισμό – την απελπισία εν τέλει.

 

Με κίνδυνο να φανώ και πάλι «γραφικός», αν Ο Γ.Α.Π οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης που έχω ζήσει στα 57 μου χρόνια, η μόνη λύση που μας απομένει είναι να πάρουμε εμείς, οι πολίτες, κάποιες αποφάσεις – επιτέλους. Κάτι θα πρέπει πιά να κάνουμε. Γιατί όχι ένα "Κίνημα" που θα ονομάζεται «Κίνηση Πολιτών» – αφού, έτσι θα έχει για πνευματικό πατέρα του, για νονό του, έναν αληθινό, διαχρονικό Ελληνα, σαν τον Μίκη Θεοδωράκη;

ΥΓ: Καλό θα ήταν πάντως, να "γνωριστούμε" όσο μπορούμε καλύτερα, διαδικτυακά εννοώ πάντα, με τον Sir Βασίλειο Μαρκεζίνη. Μπορεί, λένε πολλοί, να κληθεί να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναδιάρθωση του "εφαρμοσμένου χάους" που επέρχεται – για να τεθεί πιά υπο πλήρη έλεγχο. Το Χάος, όπως ξέρουμε όλοι, είναι μια κατασταση που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση και εφαρμογές που θα το ακυρώνουν – διότι δεν επιτρέπεται να κρατήσει πολύ. Ξεσπάει και δείχνει τα δόντια του όταν πια θα είναι εφικτό να βρεθούν άμεσα εφαρμογές, όσο επώδυνες και να είναι, που θα μπορέσουν να το ελέγξουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News