Γράφαμε την Τρίτη ότι κακώς συνέδεσε ο Νίκος Κοτζιάς το θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας με την υπόθεση της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Χθες, πηγή της κυβέρνησης επέμενε ότι οι Ευρωπαίοι δεν συμβουλεύθηκαν την ελληνική κυβέρνηση, όπως επίσης είχε γράψει το protagon, παρά το γεγονός ότι ο αντιπρόσωπος της κυρίας Μογκερίνι το αρνείται («τους είπαμε να βάλουν αστερίσκο στο ανακοινωθέν και δεν απάντησαν»). Πριν από λίγο, διαβάζουμε στο capital.gr ότι «Σύμφωνα μάλιστα με κυβερνητικές πηγές: "Δεν μπορεί να υπάρξει ομοφωνία χωρίς διάλογο και τη σύμφωνη γνώμη των κρατών-μελών"».

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι «Κακώς ο κ. Σουλτς συνδέει το θέμα αυτό με τα οικονομικά ζητήματα» και σημειώνουν ότι «το θέμα της Ρωσίας είναι ανοιχτό καθώς συνεδριάζουν σήμερα οι υπουργοί Εξωτερικών στις Βρυξέλλες».

Επ' αυτού, μάλιστα, επιμένουν πως είναι αυτονόητη η θέση της ελληνικής κυβέρνησης ότι η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ισότιμο μέλος και να λαμβάνεται υπόψη η θέση της».

Εδώ, απλά οι ανθρωποι υποκρίνονται, καθώς και εκείνοι συνέδεσαν τα δύο θέματα κατά την τελετή παραλαβής-παράδοσης του υπουργείου Εξωτερικών.

Η Ελλάδα πάντως χθες στις Βρυξέλλες, κατά την επαφή της σε επίπεδο μονίμων αντιπροσώπων με τους αντιπροσώπους των ομολόγων μας, υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν υποστηριζόμενα από τους Ρώσους στρατεύματα των αυτονομιστών στην Ανατολική Ουκρανία. Δεν έχω πληροφόρηση από επί τόπου μάρτυρες. Ξέρω όμως τις πληροφορίες που συγκεντρώνει το ΝΑΤΟ -στο οποίο ανήκουμε ακόμα- και επίσης γνωρίζω ότι έχουμε πρόξενο στη Μαριούπολη (που ζουν ομογενείς, που θα επρεπε να είναι το πρώτο κριτήριο με βάση το οποίο αντιμετωπίζουμε την κατάσταση και όχι τα υποτιθέμενα bargaining chips στη διαπραγμάτευση για το χρέος). Ξέρω ακόμα ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών μέχρι την Κυριακή είχε μια άλλη θέση από εκείνη που εκφράσθηκε τις τελευταίες μέρες και αναρωτιέμαι: άλλαξαν τα εθνικά συμφέροντα της χώρας σε ό,τι αφορά και τις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις μέσα σε τρεις μέρες; Καμία ευρωπαϊκή χώρα της παλιάς Ευρώπης δεν θέλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αρκεί να βοηθήσει και η Ρωσία τον εαυτό της. Και κάτι ακόμα: Ορισμένες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, από εκείνες τα συμφέροντα των οποίων πρέπει να παίρνουμε υπόψιν μας, είναι και στη νομισματική ενωση. Ίσως κάποτε ψηφίσουν και για το άλλο το μεγαλύτερο θέμα, εκείνο της θέσης μας στο κοινό νόμισμα. Λίγη προσοχή δεν βλάπτει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News