H Άντζελα Γκερέκου, αν δεν πήγαινε στη Νέα Δημοκρατία, θα είχε σοβαρό πρόβλημα εκλογιμότητας. Είτε κατέβαινε υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ, είτε με το κόμμα του Γ. Παπανδρέου. Οπότε, επέλεξε μια μεγαλύτερη ασφάλεια, η οποία δεν ήταν άλλη από τη Νέα Δημοκρατία. Βέβαια, μεγαλύτερες πιθανότητες επανεκλογής θα είχε αν εβαζε υποψηφιότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έχω την εντύπωση πως δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να πάει και προς τα εκεί, αν υπήρχαν πιθανότητες να τη δεχτούν. Όμως, η κυρία Γκερέκου είναι ακόμα υφυπουργός, έχει ψηφίσει τα μνημόνια κ.λπ. κ.λπ. Αν την έκανε λίγο νωρίτερα από το ΠΑΣΟΚ και ψήφιζε μόνο δύο μνημόνια, θα είχε τώρα σχεδόν σίγουρη την εκλογή της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Τζάκρη έδειξε τον δρόμο!

Την ώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα, δεν είχε ξεκαθαριστεί αν θα είχαμε και μια δεύτερη έκπληξη. Υπήρχαν πολλά βάσιμα δημοσιεύματα, πάντως, που έφερναν τον ανεξάρτητο, πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην ΔΗΜΑΡ βουλευτή Βασ. Οικονόμου, να ειναι κι αυτός υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία. Αν συμβεί, η περίπτωσή του επίσης θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί αυτός έχει μια αντίστροφη πορεία. Διαγράφτηκε από τον Παπανδρέου επειδή δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, πήγε αν δεν κάνω λάθος για λίγο στο κόμμα του Δημαρά (ναι, αν δεν το γνωρίζετε υπάρχει κι αυτή η παράμετρος στην πολιτική ζωή, κόμμα Δημαρά), μετά πήγε στη ΔΗΜΑΡ και μετά έφυγε κι από εκεί. Συγκρατήστε λίγο την αγωνία σας, για το αν θα συμβεί κι αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός.

Στελέχη της Ν.Δ. έλεγαν πως πρόκειται για πολιτική διεύρυνση του κόμματος. Αν δεν είχα λίγο τακτ, θα χαρακτήριζα αυτό το επιχείρημα με πιο βαρύ τρόπο, ας το πω απλά «μπούρδα». Οι κινήσεις αυτές της Ν.Δ. (όπως και των άλλων κομμάτων δηλαδή), είναι καιροσκοπικές, ψηφοθηρικές και σ' ένα βαθμό πολιτικά ανέντιμες.

Ωστόσο, αυτό αποτελεί μια αξιακή εκτίμηση και τέτοιες εκτιμήσεις δεν έχουν θέση στην πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό που μετράει για τη Ν.Δ. στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι να φέρει στο σακούλι της όσο πιο πολλές ψήφους μπορεί. Και στην προκειμένη περίπτωση, η (μάλλον βάσιμη) εκτίμηση είναι πως η Γκερέκου θα φέρει ψήφους λόγω της λάμψης της. Είναι αρκετή η λάμψη ενός ανθρώπου για να τον ψηφίσουν; Φυσικά είναι, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα γι' αυτό. Ηθοποιοί, δημοσιογράφοι και ένα σωρό άλλα πρόσωπα, απλά με μεγάλη αναγνωρισιμότητα, ψηφίζονται για εκπρόσωποί τους στη Βουλή, όπου ψηφίζονται νόμοι που αφορούν τη ζωή όλων μας.

Και εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται το πρόβλημα. Στους ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν τα συγκεκριμένα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν τους βουλευτές της προτίμησής τους. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι ψηφοφόροι, δεν θα υπήρχαν οβιδιακές μεταμορφώσεις βουλευτών, οι οποίοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα μετακίνησης από το ένα κόμμα στο άλλο, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό μεταγραφής σ' ένα άλλο κόμμα, λες και πρόκειται για ΠΑΕ. Άρα, δεν ευθύνεται ο Σαμαράς αν παίρνει την Γκερέκου ή ο Τσίπρας αν παίρνει την Τζάκρη. Αλλού είναι το πρόβλημα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News