Ο Jonathan Safran Foyer είναι αυτό που λέμε εξόχως ιδιάζουσα περίπτωση για αυτό και έλαμψε αμέσως μόλις ανέτειλε ως νέος αστήρ στο αμερικανικό λογοτεχνικό στερέωμα: Ξεκίνησε εμποτίζοντας τα μυθιστορήματά του με τόσο πραγματολογικό υλικό που μπορεί άνετα να διαβαστούν ως ένα είδος μετα-δοκίμιου επί του θέματος. Το πρώτο του και πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα Everything is illuminated (που μεταφράζεται και πρόκειται να εκδοθεί επίσης από τις εκδόσεις Μελάνι άμεσα) είναι βασισμένο στη διδακτορική του διατριβή την οποία επέβλεψε η Τζοις Κάρολ Οουτς στο Πρίνστον. Το ημιαυτοβιογραφικό αυτό υλικό μετατράπηκε σε ένα ιδιοφυές μυθιστόρημα ανακάλυψης των ριζών ενός εβραιόπουλου και αγαπήθηκε τρομερά από το κοινό και την κριτική, βραβεύτηκε πολλαπλώς -άσε που έγινε και ταινία. Το επόμενο βιβλίο του (Extremely loud and incredibly close (που έχει μεταφραστεί ήδη στα ελληνικά και κυκλοφορεί από τις ίδιες εκδόσεις) είναι μεν μυθοπλασία αλλά τοποθετεί σαν άξονα της δράσης ένα πολύ πραγματικό και πολύ τραυματικό γεγονός: Την πτώση των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη.

Το τελευταίο βιβλίο το, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε με τον τίτλο”Τρώγοντας Ζώα” σηματοδοτεί μια στροφή. Είναι ένα δοκίμιο το οποίο όμως έχει συνυφαστεί με τόσο λογοτεχνικό υλικό που μπορεί άνετα να διαβαστεί ως μετα-μυθιστόρημα για το κρέας! Το διάβασα όταν βγήκε στα αγγλικά και χτες το πήρα στα χέρια μου μεταφρασμένο και το ξαναδιάβασα. Ο Τζόναθαν Φόερ ανησυχεί και γράφει τόσο καλά που σε κάνει κι εσένα να ανησυχήσεις. Το παιδί θαύμα βλέπετε έχει αποκτήσει πια παιδί ό ίδιος και αγωνιά για το μέλλον της τροφής του. Στόχος του ήταν να αποκαλύψει τις μεθόδους παραγωγής του κρέατος που καταναλώνουμε αλλά αυτό που πραγματικά κάνει τη διαφορά είναι ο γνήσια λογοτεχνικός τρόπος της αφήγησης. Σου είναι δύσκολο να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου όχι μόνο γιατί ανακαλύπτεις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες (όπως λ.χ. ότι για κάθε κιλό γαρίδας που πιάνεται στις θάλασσες της Ινδονησίας για το σούσι σας άλλα 24 κιλά θαλάσσιων ζώων σκοτώθηκαν και πετάχτηκαν στον ωκεανό. Αφήνω την περιγραφή των απερίγραπτων βασανιστηρίων που περνάει μια γουρούνα για να πολλαπλασιαστεί μέσα στις βιομηχανικές μονάδες. Κυριολεκτικά δεν με άφησε να κοιμηθώ…)

Οι συζητήσεις όπως αντιλαμβάνεστε ήδη άναψαν. Γνωστές φίρμες του Χόλυγουντ – όπως η Νάταλι Πόρτμαν -δηλώνουν ότι έγιναν φανατικοί χορτοφάγοι χάρη στο σοκ του βιβλίου. Και καθόλου τυχαία το βιβλίο σκαρφάλωσε στις λίστες των best sellers φυσικά. Μακάρι να το διαβάσουν όσα παιδιά απέκτησαν παιδιά και αγωνιούν αναλογιζόμενοι πόσο δηλητήριο περιέχει κάθε μπουκιά που το ταΐζουν ή πόσα ζώα χρειάστηκε να βασανιστούν ή να εξολοθρευτούν για να πλουτίσει το ανθρώπινο…

Υ.Γ. Χτες εγώ το καρνίβορο έφαγα σπανακόρυζο… (και μετά μου λες πως η λογοτεχνία δεν επιδρά στις ζωές των ανθρώπων…)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News