Στην Ελλάδα κάποιοι νομίζουν ακόμα ότι η προστασία των θεσμών περνάει μέσα από τη δυνατότητά τους να μη λογοδοτούν. Σε αυτούς περιλαμβάνονται συχνά δικαστικοί, πολιτικοί και πρόσφατα διαπίστωσα ότι δεν εξαιρούνται και οι ακαδημαϊκοί. Στις 2 Σεπτεμβρίου 2014 το 6ο τριμελές πλημμελειοδικείο δίκασε έναν υπάλληλο υπεύθυνο για την εκταμίευση των ποσών στα ερευνητικά προγράμματα της Ακαδημίας Αθηνών. Επειδή η Ακαδημία δεν δημοσιεύει στοιχεία για τα προγράμματα αυτά στην ιστοσελίδα της (παραπέμπει στον τίτλο και τον χρόνο έγκρισης καθώς και στον υπεύθυνο) δεν γνωρίζουμε πόσα χρήματα εκταμιεύθηκαν.

Στο κατηγορητήριο της δίκης αναφέρεται ότι η Ακαδημία δεν κατέθετε απολογισμούς και ισολογισμούς στο Ελεγκτικό συνέδριο παρά το γεγονός ότι το τελευταίο την ενοχλούσε συχνά-πυκνά. Από την εποχή της ίδρυσης της επιτροπής ερευνών της Ακαδημίας, το 1992, δεν έχει γίνει πλήρης έλεγχος.

Από πού παίρνει χρήματα για αυτή τη δραστηριότητα η Ακαδημία; Από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον προϋπολογισμό δημόσιων επενδύσεων και τα κληροδοτήματα. Στη σχετική δίκη, η εισαγγελέας ζήτησε αναβολή μέχρι το Ελεγκτικό Συνέδριο να αποφανθεί με συγκεκριμένα στοιχεία αν υπήρξε ζημιά του δημοσίου και δόλος. Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα, απεφάνθη ότι ο υπάλληλος δεν είχε δόλο και τον αθώωσε. Η Ακαδημία Αθηνών δεν παρέστη στη δίκη. Η επιτροπή ερευνών διοικείται από τον εκάστοτε αντιπρόεδρο.

Σημειώνω, απλώς, ότι η Πολιτεία σήμερα μετά από εντολή του πρωθυπουργού ελέγχει τους αντίστοιχους ερευνητικούς λογαριασμούς και τις διαδικασίες έγκρισης και υλοποίησης των προγραμμάτων στα ΑΕΙ. Και για να αντιληφθείτε το παράδοξο της συγκεκριμένης διαδικασίας, πώς θα σας φαινόταν αν στη δίκη του τέως δημάρχου Θεσσαλονίκης το δημόσιο δεν εκτιμούσε τη ζημιά του, ο δήμος δεν εμφανιζόταν στη δίκη και για τους δικαστές η έλλειψη ή όχι δόλου του ταμία του δήμου Θεσσαλονίκης ήταν αδιάφορη; 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News