Την περασμένη Τετάρτη ένας από τους φίλους του protagon παρατήρησε για το σχόλιό μου στον αγώνα Γερμανία-Βραζιλία (Το νέο γερμανικό ποδόσφαιρο) ότι καλύτερα να μένω σε όσα καλά γνωρίζω. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ τον τρόπο που είναι δομημένη σαν οργανισμός η εθνική ομάδα της Γερμανίας, θεωρώντας ότι υπολειπόταν κατά πολύ του τρόπου με τον οποίο ήταν οργανωμένες οι μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας. Δεν ξέρω ποιος θα κερδίσει σήμερα, Γερμανία και Αργεντινή είναι ισοδύναμες και βαθιά επηρεασμένες από το «ολοκληρωτικό» ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Και οι δύο ομάδες, όμως, είναι οργανωμένες πλέον -το 2014- με τρόπο πιο αποτελεσματικό απ' ό,τι οι σύγχρονες μεγάλες εταιρείες στις χώρες τους. «Στις καλές ομάδες τον τόνο δίνουν καλά διασυνδεδεμένα, πολυμορφικά συστήματα. Είναι η νοημοσύνη της ομάδας, η σοφία των πολλών…» λέει ο καθηγητής μάνατζμεντ στο πανεπιστήμιο του Σαν Γκάλεν, Βόλφγκανγκ Γενεβάιν, σύμβουλος της γερμανικής εθνικής ομάδας το 2006 στην Sueddeutsche Yeitung του Σαββατοκύριακου (στις οικονομικές σελίδες!). «Σε σύνθετα προβλήματα δίνουν απάντηση μονάχα πολυπλοκότητα, δημιουργία πολλών εναλλακτικών λύσεων και ποκιλία. Ο αμυντικός παίζει στο κέντρο, ο μεσαίος στον πυρήνα της άμυνας (κεντρικό μπακ), το κεντρικό σαν ακραίο μπακ… Δεν υπάρχει ο μεγάλος μάστορας, όπως την εποχή του Πελέ, του Μπεκενπάουερ, του Μαραντόνα…». Και στο ερώτημα τι κάνει στο γήπεδο ένας Νεϊμάρ, ένας Ρόμπεν ή ένας Μύλερ, ο Γενεβάιν απαντάει «Αυτοί δεν διεκδικούν την παράσταση όπως παλιά αλλά προσφέρονται. Είναι εντελώς διαφορετικοί απ' ό,τι παλιά ένας Στέφαν Έφενμπεργκ…».

Το συμπέρασμά του: «Σήμερα το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο μπροστά από τις μεγάλες εταιρείες». Ο μάνατζερ αυτών των ομάδων δεν πάσχει σήμερα από το σύνδρομο ότι το μέλλον μπορεί να σχεδιασθεί. Στο σημερινό ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν trainer αγώνων, ένα είδος χειριστών κουκλοθεάτρου, αλλά «επικεφαλής εκστρατείας». Γι' αυτό ίσως στον σχεδιασμό της γερμανικής εθνικής ομάδας η τακτική της στο γήπεδο έπαιξε εξίσου μεγάλο ρόλο με την ελευθερία που έδωσε ο Λεβ στους παίκτες να κάνουν δικούς τους σχεδιασμούς στις στημένες φάσεις, ή να συγκατοικούν σε κοιτώνες των 6.

Ο σημερινός trainer πρέπει να εξηγεί στους παίκτες του το «γιατί» της κάθε οδηγίας, όχι όπως ο Φέλιξ Μάγκατ ή ο Μπέρτι Φογκτς το τι πρέπει να εκτελέσουν. Όλα αυτά, φυσικά, όπως και στον κόσμο εκτός ποδοσφαίρου κρίνονται από το αποτέλεσμα. Που αν επισφραγίσει την ορθότητα μιας σειράς επιλογών εγκαινιάζει μια κουλτούρα που επικρατεί για δεκαετίες. Όπως συνέβη με τον Άγιαξ τη δεκαετία του '70 και την Μπαρτσελόνα την τελευταία δεκαετία. Η πιο εμβληματική μορφή εκείνου του Άγιαξ, ο Γιόχαν Κρόιφ έκτισε την Μπαρτσελόνα και εκείνος που την έκανε «μηχανή», ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι σήμερα προπονητής της Μπάγερν. Στον σημερινό τελικό 6 απο τους 11 παίκτες της Εθνικής Γερμανίας προέρχονται από αυτήν την ομάδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News