Τα exit polls στην Ολλανδία, που ψήφισε στις 22 του μηνός, δείχνουν το αριστερό φιλελεύθερο κόμμα «Δημοκράτες-66» να οδηγεί την κούρσα σ' έναν αγώνα πόντο-πόντο με τους χριστιανοδημοκράτες, συγκεντρώνοντας 15.6% έναντι 15.2% των ψήφων, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση NOS. Ο ευρωσκεπτικιστής Γκέρντ Βίλντερς έρχεται τέταρτος με 12.2%. Ο ίδιος είπε ότι το 65% των ψηφοφόρων προτίμησαν να κάτσουν στο σπίτι τους. Καθώς στην Ολλανδία δεν προβλέπεται κατώφλι για να μπει κανείς στην Ευρωβουλή, νέα κόμματα εμφανίσθηκαν στον χάρτη, όπως το κόμμα «50 συν» των συνταξιούχων που εμφανίζει αξιοσημείωτο ποσοστό, φθάνοντας στο 4.2%. Το κόμμα αυτό υπερασπίζεται τα δικαιώματα των συνταξιούχων και είναι αντίθετο με κάθε κούρεμα χρέους, οπουδήποτε, καθώς εκεί βρίσκονται αρκετές τοποθετήσεις ασφαλιστικών ταμείων της χώρας που γεννούν τις «αποδόσεις» για τις συντάξεις.

Το σοσιαλιστικό κόμμα, η αδελφή οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, με 10% είναι πλέον το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς ξεπερνώντας το κόμμα εργασίας (σοσιαλδημοκρατικό), που μένει καθηλωμένο στο 9,4%, χάνοντας 2,5 μονάδες αλλά κρατώντας τις τρεις έδρες που είχε στην Ευρωβουλή. Η συμμετοχή παρέμεινε πολύ χαμηλή, στα επίπεδα του 2009 (37%).

Από τις χώρες του μνημονίου, η Ιρλανδία ψήφισε -εκεί είχαν ευρωεκλογές και δημοτικές ταυτόχρονα- και φυσικά ο πληθυσμός ψήφισε ενάντια στη σημερινή κυβέρνηση τιμωρώντας τους συντηρητικούς του Φίνα Γκέιλ, ενώ οι σοσιαλδημοκράτες συνετρίβησαν με 7% των ψήφων, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η ηγεσία του κόμματος. Κερδισμένοι οι ανεξάρτητοι και το Σιν Φέιν που θα πάρει τρεις εδρες. Οι Irish Times γράφουν οτι οι Ιρλανδοί «κουρασμένοι από τη λιτότητα τιμώρησαν τα κόμματα της κυβέρνησης…».

Στην Τσεχία, με 20% του κόσμου να έχει πάρει μέρος στις εκλογές, ένα μικρό φιλελεύθερο κόμμα που διακρίθηκε για την καμπάνια του ενάντια στη διαφθορά, μοιάζει να κερδίζει τις εκλογές. Το 48% των Τσέχων, με βάση το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων, θεωρεί τις ευρωεκλογές «άχρηστες διότι δεν αλλάζουν το παραμικρό».

Το συμπέρασμα είναι ότι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπου μετέχουν σε κυβερνήσεις, χάνουν δυασανάλογα μεγάλα ποσοστά σε σχέση με τους εταίρους τους, με τις ψήφους να διαρρέουν σε σχηματισμούς αριστερά τους, ενώ η Ευρώπη αργά αλλά σταθερά κατακερματίζεται πολιτικά σε κόμματα που δεν έχουν σχέση με τις γνωστές ευρωπαϊκές κομματικές οικογένειες. Αυτές, αν θέλουν πλειοψηφίες, θα αναγκαστούν πολύ γρήγορα να αλλάξουν ονόματα για να συμπεριλάβουν καινούργια μέλη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News