«Διασχίζεις την περιοχή του Μεταξουργείου με τα λεγόμενα studio και θα το βρείς, θυμίζει βερολινέζικο εναλλακτικό στέκι». Τηλεφωνικές οδηγίες από τον φίλο Θάνο Κάππα, για να συναντηθούμε στο Μπαρ «Άνθρωπος», όπου παίζεται ξανά, για λίγες παραστάσεις, η «Kassandra/A stand-up tragedy in brokenEnglish». Το έργο που γράφτηκε από τον Sergio Blanco για την ηθοποιό Δέσποινα Σαραφείδου, έχει ταξιδέψει από Αλβανία μέχρι Αμερική και από Ελβετία μέχρι Ισπανία, συμμετείχε σε 15 Φεστιβάλ, «μίλησε» 7 γλώσσες και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και βραβεία.

«Είναι μια θεατρική περφόρμανς που πραγματεύεται ζητήματα φύλου, εκπατρισμού και ανεστιότητας», με ενημερώνει ο Θάνος, μέλος της ομάδας παραγωγής, ενώ πίνουμε το ποτό μας στο μπαρ, περιμένοντας την Δέσποινα να φορέσει τις κόκκινες γυαλιστερές μπότες της και να ξεκινήσει την παράσταση, μια ανάσα από τους θεατές-θαμώνες.

Η Kassandra που ξετυλίγει τη ζωή της μπροστά μας δεν έχει φύλο, δεν έχει πατρίδα, δεν έχει γλώσσα, είναι εξόριστη από σώμα και χώρα, ανακατεύει Ευριπίδη, Μπαγκς Μπάνι, Άμπα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Σκάρλετ Ο’Χάρα, είναι κοριτσάκι, είναι τρανς, είναι πουτάνα, είναι αστεία μες στην τραγικότητά της, είναι ανέστια και ξένη απ’ όλους κι απ’ όλα. Ένα …ποτό αργότερα, καθόμαστε με την Δέσποινα και τον Θάνο σε μια γωνιά του μπαρ.

Δέσποινα, τι είναι για σένα η Kassandra;

Δέσποινα Σαραφείδου: Είναι η Αθήνα που καταρρέει, η χώρα που ξεπουλιέται και τραγουδάει για να ξεχαστεί… Είναι να βγάζεις τα άπλυτά σου στη φόρα χρησιμοποιώντας ό,τι διαθέτεις: σώμα, φωνή, γλώσσα κουτσή για να επιβιώσεις, για να φέρεις τον άλλο πιο κοντά, για λίγη από την αίσθηση του «είμαστε μαζί»… Η Kassandra είναι αφέλεια και πονηριά, είναι μελόδραμα και κιτς, είναι πόρνη και παιδί, είναι να λες τον βιασμό μεγάλο έρωτα, τη φτώχεια μεγαλείο, είναι να πιάνεσαι απ’ τα μαλλιά σου όταν πνίγεσαι, εξού και το μότο της tomorrow is another day… Eίναι να συνεχίζεις, γιατί άλλο δρόμο, άλλο τρόπο δεν έχεις.

Είναι μια παράσταση με ελάχιστα μέσα, αυτό που λέμε low budget.

Δέσποινα: Με πενιχρά μέσα. Η βαλίτσα αγορασμένη από μετανάστες, οι μπότες από μαγαζί για πουτάνες που τώρα έχει κλείσει, το κραγιόν, τα μανόν και η φωτογραφία του μπαμπά που βρέθηκαν μπροστά μου την ώρα της πρόβας, σελίδες που η Αννέτα έκοψε από περιοδικά, τραγούδια που έστειλαν οι φίλοι.

Είναι, δηλαδή, μια παράσταση Do It Yourself, αλλά βλέπω εδώ πολλούς φίλους. Μια ομάδα παραγωγής, Θάνο, πάνω από 10 άτομα.

Θάνος Κάππας: Μιλάμε για μια πραγματική παρέα, η οποία μέσα στα χρόνια έχει ένα σταθερό ενδιαφέρον για το θέατρο, τα εικαστικά, τον λόγο, τη μουσική, τα ζητήματα της τέχνης γενικότερα. Η παράσταση της Δέσποινας δημιούργησε μια αυθόρμητη συσπείρωση όλων μας και ο καθένας ανέλαβε έναν ή περισσότερους τομείς – είναι αδύνατο να ανεβάσει κανείς μόνος του παραστάσεις low budget (ή μάλλον no budget at all). Στη συνέχεια το πήραμε πατριωτικά, θέλαμε να πετύχει γιατί το πιστεύαμε. Σκέψου ότι οι περισσότεροι από μας έχουμε δει την παράσταση δεκάδες φορές, μιλάμε πλέον για εθισμό.

Δέσποινα, τι είναι εκείνο που σε συγκίνησε ιδιαίτερα στην Kassandra;

Δέσποινα: Η γλωσσική πενία της. Τα σπαστά αγγλικά της. Η γλώσσα της είναι γλώσσα της παγκοσμιοποίησης και της διαμεσολάβησης, δεν είναι η δική της, δεν είναι των θεατών. Είναι αστεία και μαζί λειτουργική, γιατί καταφέρνει με τα στοιχειώδη να μιλήσει για όλη τη ζωή της.

Δεν δυσκολεύει τον ηθοποιό όταν δεν έχει ως εργαλείο τη μητρική του γλώσσα;

Δέσποινα: Διαπίστωσα ότι συμβαίνει το αντίθετο. Πως όταν απαλλάσσεσαι από το βάρος της μητρικής σου γλώσσας, απελευθερώνεσαι. Μιλώντας μια γλώσσα τόσο φτωχή μοιάζει να νοηματοδοτείς τα πράγματα απ’ την αρχή με τη δική σου «ένταση». Από την άλλη, φιλοσοφώντας λίγο, η Kassandra του Σέρχιο είναι πολύ «αρχαιοελληνική», αφού και κατά τονΚαστοριάδη χαρακτηριστικό του πολιτισμού αυτού είναι ότι οι Έλληνες παρήγαγαν νόημα μόνοι για τη ζωή τους.

Άπατρις, πρόσφυγας, χωρίς γλώσσα, τραβεστί: με τι μπορούμε να ταυτιστούμε οι θεατές;

Δέσποινα: Η αίσθηση της «ξενότητας» μας συγκινεί πια και μας αφορά. Είναι μια εμπειρία που βιώνουμε οι πάντες στην εποχή της κρίσης, ακόμα και οι γηγενείς, οι κατέχοντες γλώσσα και πατρίδα. Ο Σολωμός λέει «η ζωή είναι μια δοκιμασία, είμαστε ξένοι, διαβάτες – πες μου εσύ πώς να το αντέξω».

Γιατί επιλέξατε να μην τονισθεί ιδιαίτερα το στοιχείο του τραβεστί;

Δέσποινα: Γιατί πιστεύουμε ότι το ζήτημα του φύλου είναι κοινό για όλους. Όλοι πραγματευόμαστε τη σεξουαλική μας ταυτότητα, αλλά συχνά και την κοινωνική, την εθνική, τη γλωσσική. Κι αυτό ανακύπτει με περισσότερη ένταση στην εποχή που ζούμε. Έτσι η Kassandra συμβολοποιεί κατά κάποιο τρόπο την κατάσταση του ανθρώπου σε κρίση, σε κίνδυνο.

Μετά από 14 πόλεις, 15 Φεστιβάλ, στο εξωτερικό, ξανά εδώ στο μπαρ Ανθρωπος. Πώς νιώθεις;

Δέσποινα: Είμαι πολύ χαρούμενη από τη θετική ανταπόκριση παντού, όμως οι θεατές στην Ελλάδα παραμένουν οι πιο ανοιχτοί και εκδηλωτικοί. Πρώτοι απ’ όλους τα παιδιά εδώ στο μπαρ, ο Ηρακλής, ο Ηλίας, η Μαίρη, όλοι όσοι δουλεύουν εδώ, άνθρωποι τόσο ενθουσιώδεις και φιλόξενοι. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση που επιστρέφουμε στη Γιατράκου 19 μετά από αυτή την περιπλάνηση.

Θα μπορούσε δηλαδή, Θάνο, να τη δει κανείς σαν μια «χειροποίητη», συνεργατική παράσταση;

Θάνος: Δεν θα το έλεγα έτσι –είναι θέατρο με την κλασική έννοια του όρου. Η Ευαγγελία και η Δέσποινα δούλεψαν εξαντλητικά το κείμενο στις πρόβες. Όμως υπάρχει επιπλέον μια αύρα συντροφικότητας που γίνεται εμφανής στις λεπτομέρειες, μια ανυστερόβουλη συστράτευση φίλων που ελπίζω ότι αφήνει μια (καλώς εννοούμενη) αίσθηση χειροποίητου. Το ζήτημα είναι να επιβιώσουν και οι δημιουργικές φωνές που δεν κινούνται με τους γνωστούς όρους της αγοράς, των μεγάλων δικτύων παραγωγής. Σ’ αυτές διασώζεται συνήθως μια πιο αυθεντική αγωνία έκφρασης και ένα καθρέφτισμα των βαθύτερων προβληματισμών της εποχής.

Τελικά τι ακριβώς συμβαίνει σ΄αυτό το μπαρ;

Θάνος: Το μπαρ της Γιατράκου ήταν για μας αποκάλυψη –πρόσφερε το ιδανικό σκηνικό της παράστασης και συγχρόνως είναι πιο κοντά σε μια ιδέα ελευθερίας και απροσποίητου fun που έχουμε κατά νου. Στις τρεις ή τέσσερις το πρωί μπορείς να ακούσεις ένα φανκ-δυναμίτη δίπλα στο «με παράσυρε το ρέμα» του Τσιτσάνη. Μ’ αυτή την έννοια η Kassandra είναι και μια συνολική πρόταση εξόδου.

 

Μπαρ Γιατράκου 19, & Μεγ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 

Μάρτιος: Παρασκευή και Σάββατο, στις 9 μ.μ

και τον Απρίλιο : Σάββατο 5 Απριλίου, 10.00 μ.μ.

                           Κυριακή 6 Απριλίου, 9.00 μ.μ.

                           Δευτέρα 7 Απριλίου, 9.00 μ.μ.

Τηλ. κρατήσεων: 6942 220045

Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ με ποτό

 

Σκηνοθεσία: Δέσποινα Σαραφείδου – Ευαγγελία Ανδριτσάνου

Ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου

Επιμέλεια κοστουμιών: Λουκία Μινέτου

Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Τσόνογλου

Φωτογραφίες – Επιμέλεια φωτισμού: Δημήτρης Γερακίτης

Οπτική επικοινωνία: Dennis Spearman

Trailer: Χρήστος Μουρούκης

Μια παραγωγή της Εταιρείας θεάτρου 1+1=1

Ομάδα παραγωγής: Θάνος Κάππας, Αλέξης Καρατζάς, Ελένη Καρρά, Χριστίνα Κούλη, Δήμητρα Νικολοπούλου, Ελένη Πανίτσκα, Τζένη Παρασκευοπούλου, Αννέτα Πυλαρινού, Αντώνης Ροκάκης, Γραμμματούλα Σταυρακούδη, Μαρία-Ξένια Στυλιανού

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News