Φτάνει μια χρονιά στο τέλος της και πέφτουν οι ανακεφαλαιώσεις. «Τα γεγονότα που σημάδεψαν το 2013», «οι πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες του 2013» και διάφορα κονκλουζιόν βιντεάκια συνοδευόμενα ενίοτε με Carmina Burana, Requiem for a Dream, Σονάτα του Σεληνόφωτος και ό,τι άλλο θα ερεθίσει τους δακρυγόνους αδένες και την αορτή. Και ενθυμούμαστε! Και νιώθουμε περήφανοι που στο κιβώτιο της μνήμης μας προστέθηκε επιγραμματικά και επιδερμικά ακόμα ένας χρόνος. Και στα επόμενα 30' (και πολλά βάζω) θα έχουμε ξεχάσει το 90% των «σημαδεμένων» ημερών. Ε μιας και μιλάμε και για το new year's resolution ας κεντράρουμε εκεί, γιατί καλύτεροι ήταν οι Βαβυλώνιοι από εμάς ε, ε; (σημ. για τους Βαβυλώνιους, η πρώτη νέα σελήνη της εαρινής ισημερίας -προς τα τέλη Μαρτίου-, σηματοδοτούσε τη νέα χρονιά).

Πήρα την ίδια απάντηση για το γεγονός του 2013: «Η γέννηση του διαδόχου». Αναμενόμενο. Έγινε και αναφορά στον θάνατο της Θάτσερ από μερικούς, αλλά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης «Γιατί θεωρείς σημαντικό αυτό ή το άλλο γεγονός» η σιωπή ή το μιρμίριμα (βλ. μασουλάω τις λέξεις μην έχοντας τι να πω) συνέθλιψαν τον διάλογο. Επειδή είστε και έξυπνοι και διαβασμένοι αναγνώστες, βλεφαριάστε εδώ φωτογραφίες με γεγον-όντα της χρονιάς (είδατε, σας πάω στα «ελαφρά», μη σκοτεινιάσετε μέρες που είναι). Σας πληροφορώ ότι περισσότερες συζητήσεις γίναν φέτος για το Breaking Bad και το Game of Thrones παρά για τον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο και τα εκατομμύρια θύματά του. Μερικές φορές αν έχω έναν λόγο να είμαι αισιόδοξη για τον θάνατο μεγάλων ηγετών είναι ότι κάποιοι χιλιάδες θα ανατρέξουν στην ιστορία αυτών και θα ξε-στραβωθούν. Ισχύουσα θλιβερή αλήθεια: χρειάζεται ένα τσουνάμι για μάθουμε γεωγραφία, μια αιματοχυσία για να αποκτήσουμε τη βασική γνώση ενός πολιτικού ή θρησκευτικού κινήματος/συστήματος, ένα facebook και ένα twitter για μάθουμε ορθογραφία (ή το αντίθετο;). Κάτω οι σφαίρες λέω, δεν απαρνιέμαι το διαδίκτυο και τις "μηχανές" του, αλλά έλεος πια, οι ποιητές, οι αναζητητές, οι αγωνιστές αν θέλετε, ε, όχι, δε στρογγυλοκάθονται σε καρεκλομαξιλάρες ανακυκλώνοντας «πεφωτισμένα» είδωλα προς εξιλέωση της κοιμισμένης τους συνείδησης, είναι ακόμα έξω, εν κινήσει και εν «ξυπνήσει».

Και μετά λίγα εικοσιτετράωρα πριν σβήσουμε τα φώτα για την αλλαγή, θα θυμηθούμε το αλογίσιο κρέας που μας τάιζαν και θα εξοργιστούμε. Δηλαδή το αρνίσιο ή το κατσικίσιο δε σε πειράζει; Αφού το τρως το κρεατάκι σου, το αλογάκι δηλαδή μειώνει τα γαστρεντερικά σου υγρά; Ή μήπως θα ήταν καλύτερα να σου δείξουν τι πραγματικά γίνεται με τη μαζική παραγωγή κρέατος; Θα θυμηθούμε και τη Βοστώνη, τη Συρία, το Ιράν, την Αίγυπτο, τον Τσάβες, τον Μαντέλα, τη Θάτσερ, τις Φιλιππίνες, τον διπλανό μας που κουκουλώνεται εις τριπλούν γιατί η θέρμανση τετέλεσται. Και τον αμετανόητο μαχαιροβγάλτη του Λονδίνου που τίμησε το όνομα του Αλλάχ! Αλλά μέσα σε όλα αυτά, εμείς αθεράπευτα ανθρωπιστές θα συνεχίζουμε τον αγώνα για την ελευθερία έτσι και έτσι! Διεθνής Α-μνησία, το "τ" μας ξέφυγε κάπου στην πορεία.

Στη διαφήμιση του twitter λέει ότι «40.000.000 ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο να μοιράζονται τη ζωή σε 6 δευτ.». Σκέφτομαι το 6,5,4,3,2,1… καλή χρονιά. Αναρωτιέμαι πάνω στην αλλαγή, αυτά τα 6" πόσους θα βρουν με τα δάχτυλα στα touch screens, σε όπλα τελευταίας τεχνολογίας, σε τρύπια καπέλα ψαχουλεύοντας πένες με την ελπίδα να είναι λίρες, σε καταφύγια έκτακτης ανάγκης και πόσους με τα δάχτυλα ενωμένα με άλλα δάχτυλα. Έτσι, γιατί την αγάπη την ψαχουλεύουμε όλοι μας με την ελπίδα να είναι αληθινή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News