«Καλύτερα πρώτος στο χωριό σου παρά δεύτερος στη Ρώμη», έλεγε ο Ιούλιος Καίσαρ. Ο αρχηγός το ξέρει αυτό καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Τυγχάνει να είναι και πρώτος στο χωριό του των τριάντα παρά κάτι νοματαίων και δεύτερος στη Ρώμη, όπου μάταια πασχίζει να φανεί ότι κάποιο έργο παράγει. Σε ένα αδιάκοπο πήγαιν’ έλα ως επισκέπτης στο μέγαρο Μαξίμου, συμφωνεί με τα πάντα όλα που προωθεί ο επί του παρόντος πρώτος στη Ρώμη. Πρώτος και δεύτερος ξέρουν καλά πως, σε περίπτωση «ατυχήματος», ο ένας τους το πολύ να χάσει την πρωτιά αλλά έχει ελπίδες να εξακολουθεί να είναι αρχηγός τουλάχιστον στο χωριό του, ενώ ο άλλος απειλείται με εξαφάνιση και από το δικό του το χωριό.

Γνωρίζοντας και οι δυο αυτή την πραγματικότητα, επέπεσαν στον Αλέξη Τσίπρα και τον εγκάλεσαν, επειδή κατέθεσε πρόταση μομφής «για την ΕΡΤ». Με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης να αποκαλεί πισώπλατη μαχαιριά στην Ελλάδα την μομφή και τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης να διαδηλώνει ότι ο πρωθυπουργός πολύ χαίρεται με την μαχαιρωμένη Ελλάδα: «‘‘Δώρο’’ προς την κυβέρνηση χαρακτήρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την πρόταση μομφής, που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ», διαβάζω!

Πρώτος, δεύτερος, ακολουθούντες και παπαγαλάκια διατυμπανίζουν ότι, με την επέμβαση των ΜΑΤ στην Αγία Παρασκευή, αποκαταστάθηκαν ο νόμος και η τάξη, καθόσον κατάληψη κτιρίου του δημοσίου αποτελεί παράνομη πράξη: «Η ΕΡΤ δεν υπάρχει από τις 11 Ιουνίου», άρα οι εκεί εργαζόμενοι είναι απολυμένοι (χωρίς αποζημίωση) και εξ αυτού καταληψίες. Το ότι η ΕΡΤ δεν υπάρχει, χάρη σε παράνομες πράξεις της κυβέρνησης (ΠΝΠ που δεν ισχύει κ.λπ.), αποτελεί λεπτομέρεια. «Η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει, επειδή ήταν άντρο διαπλοκής». Το αν όντως ήταν έτσι και ποιοι την κατέστησαν τέτοια είναι ακόμα μια λεπτομέρεια. Το ερώτημα είναι, αν η λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος βρίσκεται στο κλείσιμο του μαγαζιού.

Στην ΕΡΤ, οι προσλήψεις έγινα με κομματικά κριτήρια, λένε οι κατήγοροι. Οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ ταλαιπωρούν τη διοίκηση και το κράτος, προσθέτουν οι κατήγοροι. Αυτοί κάθονται κι εμείς τους πληρώνουμε, συμπληρώνουν οι κατήγοροι. Επόμενο ήταν να την κλείσει η κυβέρνηση, συμπεραίνουν.

Υπάρχουν μύριες όσες ενστάσεις για τις κατηγορίες αλλά, ακόμα κι αν δεχθούμε ότι αληθεύουν, η θεραπεία είναι το κλείσιμο;
Στην ΔΕΗ, οι προσλήψεις έγιναν με κομματικά κριτήρια, «υποστηρίζω» εγώ. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ ταλαιπωρούν κράτος και κοινωνία, «διατείνομαι» εγώ. Αυτοί κάθονται κι απεργούν κι εμείς τους πληρώνουμε, «συμπληρώνω» εγώ. Να κλείσουμε τη ΔΕΗ για τέσσερις πέντε μήνες και να την εξυγιάνουμε; Αναρωτιέμαι.

Α, όλα κι όλα. Άλλο η ΔΕΗ.
Και οι συνδικαλιστές που μας ταλαιπωρούν στα νοσοκομεία; Να τα κλείσουμε λοιπόν για να τα εξυγιάνουμε (αυτά, βέβαια, κλείνουν αλλά για άλλους λόγους). Και οι διοικητικοί υπάλληλοι με τους συνδικαλιστάδες τους μπροστάρηδες, κρατούν ομήρους τους φοιτητές. Να κλείσουμε, λοιπόν, και τα πανεπιστήμια, «ώσπου να εξυγιανθούν».

Προσωπικά, αντιστέκομαι ακόμα αλλά δεν ξέρω ως πότε θα τα καταφέρνω, καθόσον αρχηγοί και ακολουθούντες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να με κάνουν, εκών άκων, να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News