467
|

Ο Γιώργος κερδίζει το παιχνίδι

Άρης Δαβαράκης Άρης Δαβαράκης 3 Ιουλίου 2010, 15:14

Ο Γιώργος κερδίζει το παιχνίδι

Άρης Δαβαράκης Άρης Δαβαράκης 3 Ιουλίου 2010, 15:14
Με το θερμόμετρο να μας στέλνει στα περίχωρα της κόλασης, τίς συγκοινωνίες να απεργούνε, την τρόϊκα να επισπεύδει τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά μας, τα παλληκάρια της ΠΝΟ να μπλοκάρουνε κρουαζιερόποια και φορτηγά, τούς NewYorkTimesνα πλέκουνε πρωτοσέλιδα εγκώμια για τον Πρωθυπουργό μας , την Λούκα να μην μπορεί να συννενοηθεί με κανέναν και τον Παπακωνσταντίνου, χαμογελαστό, να μη το βάζει κάτω, με το σουγιά στο κόκκαλο και το λουρί στο σβέρκο εν ολίγοις, κύλησε και αυτή η βδομάδα. Θα ήταν μεγάλη αχαριστία αν δεν παραδεχόμασταν οτι μας έκανε μια τζούρα πιό σοφούς. Ο Γιανναράς, μέσω της «Καθημερινής», προσπάθησε να μας πείσει να διαβάσουμε επειγόντως το βιβλίο του Τούρκου Υπουργου Εξωτερικών AhmetDavutoğlu, που ήδη κυκλοφορεί μεταφρασμένο και στα Ελληνικά, μήπως και καταλάβουμε γιατί η Τουρκία είναι αυτή τη στιγμή η 17η αναπτυσσόμενη οικονομικά δύναμη στον κόσμο, ενω εμείς λιμοκτονούμε. Ηρθε και η Ισπανία που εξέπεμψε σήματα κινδύνου ανάλογα ακριβώς με αυτά της Ελλάδας του πρόσφατου Ιανουαρίου, και συνηδητοποιήσαμε, όλο και περισσότεροι, οτι στο παγκόσμιο γεωπολιτικό μπλέντερ αυτή τη στιγμή όλα «παίζονται» – συμπεριλαμβανομένης όχι μόνον της δικής μας Εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά και τών άλλων τριών χωρών του Νότου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για να το πούμε λαϊκα, μήπως και το χωνέψουμε, μια «νέα Γιάλτα», άλλης νοοτροπίας και άλλης εποχής φυσικά, είναι στα σκαριά, και του καθενός οι επιδόσεις θα μετρήσουνε, με πολλούς τρόπους – και όχι μόνο καθαρά «οικονομικούς» -στην τελική μοιρασιά των «ρόλων» στην μεγάλη, άνευ προηγουμένου σε μέγεθος και κόστος, υπερπαραγωγή, που λέγεται «Παγκοσμιοποίηση».
 
Και ενώ, λοιπόν, διεθνώς παίζεται αυτό το σκληρό πόκερ απο παίκτες που δεν αστειεύονται καθόλου και έχουνε ακουμπήσει στην πράσινη τσόχα τα ρέστα τους ανενδοίαστα και χωρίς επιφυλάξεις, εμείς εδω, τοπικά, έχουμε την άμεση προτεραιότητα να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας, άπαξ και δια παντός, με τηντοπική μαφία που 30 χρόνια τώρα μας κυβερνά και οδήγησε τον τόπο στην χρεωκοπία. Ολος ο Δημόσιος τομέας και ο ρόλος που παίξανε οι υπεύθυνοι Υπουργοί τα τελευταία χρόνια (αυτοί που οδηγήσανε, την Υγεία και τα Ασφαλιστικά Ταμεία στην σημερινή τους κατάντια, π.χ), τα κλειστά επαγγέλματα, το εργασιακό και το αφαλιστικό καθεστώς, μαζί με τον «Καλλικράτη», τον ΟΣΕ και το χρέος του, το καμποτάζ, τίς εξεταστικές και τα πάμπολλα άλλα χρονίζοντα προβλήματα που κάποιες μειονότητες (δήθεν «αριστερές» απο τη μία και καθαρά «κεφαλαιοκρατικές» απο την άλλη), αρμονικότατα συνεργαζόμενες τα κρατούσανε μια ζωή «κλειστά», χάρη στην ήρεμη αποφασιστικότητα του ίδιου του Πρωθυπουργού μεταμορφώθηκαν επιτέλους σε ζητήματα «ανοιχτά» που η λύση τους επισπέυδεται πιεστικά – παρά τις τεραστιες προσπάθειες να «αναβληθούν» και να «κουκουλωθούν» απ΄όσους είχαν την Ελλάδα για «δικό τους μαγαζί».
 
Κακά τα ψέμματα, χάνουνε συνέχεια πόντους : Οσο κι΄αν τους ενοχλεί, ο Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να κερδίζει το παιχνίδι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News